14.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Od dzisiaj słońce rozpoczyna wędrówkę na północ. Co oznacza północ? Północ uważa się za kierunek prowadzący do wyzwolenia (mokszy). Mówi się, że słońce porusza się w kierunku Himaczali. Himaczala składa się z dwóch słów: ‘Hima’ i ‘aczala’. ‘Hima’ znaczy to, co jest białe jak śnieg. ‘Aczala’ znaczy to, co jest stałe i niezachwiane. Gdzie znajduje się miejsce, którego dotyczy ten opis? Jest to obszar serca. Do serca, które jest czyste i spokojne, przenika słońce intelektu (buddhi). Nie trzeba wyruszać w podróż w świat zewnętrzny. Podróż na północ (uttarajana) oznacza zwrócenie intelektu do wewnątrz, w kierunku serca. Dla człowieka prawdziwą błogością jest jedynie błogość doświadczana wewnętrznie. Wszystkie inne zewnętrzne i zmysłowe przyjemności są przemijające. Tylko zasada atmy jest czysta, trwała i nieskończona. Jest to siedziba wyzwolenia (mokszy). Podróż do mokszy nazywa się poszukiwaniem wyzwolenia. Sankramana to czas, kiedy odbywa się wewnętrzna podróż w kierunku czystego i nieskażonego serca. Tak jak słońce wyrusza w podróż na północ, podobnie Śankranti to dzień, w którym intelekt należy zwrócić ku atmie, aby osiągnąć samorealizację. – Dyskurs z 15.01.1996 r.

-BABA

13.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Niewielu ludzi rozumie prawdziwe znaczenie świąt, takich jak Śankranti. Z powodu fizycznych przyjemności człowiek nie może osiągnąć trwałej błogości. Musi odkryć, że źródło błogości znajduje się w nim samym. Śankranti umożliwia człowiekowi to odkrycie, tak jak ktoś, kto nosi okulary na czole, szuka ich wszędzie i, ku swojej radości, odkrywa, że były z nim przez cały czas. Boskość nie jest gdzieś indziej. Boskość jest w twoim sercu. Dlatego człowiek, który poszukuje boskości w swoim sercu, zbawia samego siebie. Później osiąga wyzwolenie. Wszystkie zewnętrzne ćwiczenia duchowe mają chwilową wartość. Należy je uwewnętrzniać, aby doświadczać trwałej błogości. Wszystkie ćwiczenia umysłu także pozostawiają serce niewzruszonym. Wśród dziewięciu ścieżek oddania, począwszy od słuchania tego, co święte, a skończywszy na całkowitym poddaniu się (atmaniwedanam), ostatnia ścieżka jest najważniejsza. Po całkowitym poddaniu się nie trzeba podejmować żadnego innego wysiłku. Śankranti wzywa do całkowitego poddania! – Dyskurs z 15.01.1996 r.

-BABA

12.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Ucieleśnienia miłości! Tylko miłość jest z wami od urodzenia. Miłość pozostaje z wami przez cały czas, a nie wasi krewni czy przyjaciele. Tą miłością jest Bóg. Cieszcie się błogością miłości i dzielcie się nią z innymi. Brak miłości jest główną przyczyną wszystkich niepokojów na świecie. Rozwijajcie miłość i przestrzegajcie prawdy. Prawda nie oznacza opisywania tego, co widzicie, słyszycie lub czynicie, takim jakie jest. Prawda jest tym, co niezmienne we wszystkich trzech czasach. Wedy nazywają tę trwałą prawdę ‘rutam’. Tak jak zmieniacie ubranie, podobnie musicie zmienić ciało tego lub innego dnia. Dlatego mówi się: “Śmierć jest szatą życia”. Zatem nie powinniście bać się śmierci. Życie nie jest trwałe. Życie jest jak przemijająca chmura. Dopóki życie jest w ciele, używajcie go do służenia innym. Angażujcie się w służbę do ostatniego tchnienia. Służba człowiekowi jest służbą Bogu. Kontrolujcie zmysły, ponieważ utrata kontroli nad zmysłami rodzi w człowieku demoniczne cechy. Służenie bez kontrolowania zmysłów jest bezsensowną praktyką. – Dyskurs z 18.11.1999 r.

-BABA

11.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Chociaż między narodami mogą istnieć różnice w nawykach żywieniowych i relaksacyjnych, duch harmonii i jedności przejawiany w konkurencjach sportowych jest zadowalającym przykładem dla wszystkich. Charakterystyczną cechą zawodów sportowych jest to, że zapomina się o różnicach, a ludzie biorą w nich udział w boskim duchu przyjaźni i koleżeństwa. Pomagają one zawodnikom nie tylko poprawić kondycję, lecz także doświadczać radości. Jednak studenci nie mogą być zadowoleni z uświadomienia sobie takich korzyści. Oprócz ciała fizycznego człowiek posiada drugie ciało. Jest to ciało subtelne, zwane inaczej umysłem. Równie ważne jest pielęgnowanie czystości umysłu i rozwijanie wielkoduszności. Prawdziwe człowieczeństwo rozkwita wtedy, gdy ciało, umysł i duch rozwijają się harmonijnie. Entuzjazm i wysiłek, jaki wykazujesz w zmaganiach sportowych, powinieneś również przejawiać w sferze moralności i duchowości. – Dyskurs z 14.01.1990 r.

-BABA

10.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Wszystko, co widzisz na zewnątrz, jest odbiciem twojej wewnętrznej istoty. Dobro i zło nie istnieją na zewnątrz; są jedynie odbiciem tego, co jest w tobie. Nikt nie ma prawa oceniać innych. Porzuć wszystko, co jest w tobie złe, a znajdziesz dobro wokół siebie. Jaki kolor okularów, które zakładasz, taki kolor świata, który widzisz. Wada tkwi w twoim widzeniu, a nie w stworzeniu. Serce jest miejscem zamieszkania Boga. Dlatego powinny z niego wypływać tylko szlachetne uczucia. Jeśli w sercu znajdują się złe cechy, takie jak pożądanie, chciwość i gniew, wówczas przestaje ono być ludzkim sercem. W rzeczywistości jest to serce zwierzęcia. Jeśli w twoim postępowaniu nie ma człowieczeństwa, nie jesteś istotą ludzką. Postępuj w sposób właściwy dla swoich ludzkich narodzin. Gdy jesteś rozgniewany, przypomnij sobie: “Nie jestem psem, jestem człowiekiem”. Gdy twój umysł jest chwiejny, powtarzaj sobie: “Nie jestem małpą, jestem człowiekiem”. Cierpliwie myśl o swojej prawdziwej naturze. Nie działaj w pośpiechu. Pośpiech przynosi stratę. Strata powoduje zmartwienie, więc nie spiesz się. Nie spiesz się i myśl ze spokojem. Wszystkie złe cechy można wyeliminować przez rozwijanie dobrych myśli i uczuć. Lekarstwo na wszystkie choroby umysłu jest w tobie! – Dyskurs z 18.11.1999 r.

-BABA

9.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Prawdziwa sadhana polega na przekształcaniu zła w dobro, przekształceniu smutku w radość. Nie ma szczęścia bez smutku, nie ma dobra bez zła. Istnieje stały konflikt między dobrem a złem, między szczęściem a smutkiem. Szczęście i smutek to nierozłączne bliźniaki, które są ze sobą nierozerwalnie związane. Jedno jest początkiem, a drugie – końcem. Początek i koniec współistnieją. Tylko Bóg jest wolny od początku, środka i końca, ale w ziemskich sprawach wszystko, co ma początek, ma koniec. Smutek nie jest czymś, co ktoś narzuca ci z zewnątrz. Problemy i trudności nie są narzucane z zewnątrz. Smutek i trudności pojawiają się jako naturalna kolej rzeczy. Doskonalenie życia wymaga ciągłej sadhany. Bez niej życie traci wartość. Dla przykładu, diament zyskuje na wartości, gdy zostanie pocięty i oszlifowany. Podobnie złoto wydobyte z ziemi w postaci rudy, staje się czyste i cenne, gdy się je oczyści. Tak samo sadhana jest konieczna, aby wznieść życie z poziomu niskiego do subtelnego. – Dyskurs z 1.06.1991 r.

-BABA

8.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Kto jest naszym przyjacielem, a kto jest naszym wrogiem? Nasze dobre myśli są naszymi przyjaciółmi. Nasze złe myśli towarzyszą nam jak cień. Gdy nasze myśli zostaną oczyszczone, nasze życie przekształci się we wzorowe życie. Umysł jest kłębkiem myśli. Czyny są skutkiem myśli. Skutkiem czynów są ich owoce. Dlatego myśli to nasiona, które ostatecznie przynoszą owoce w postaci szczęścia i nieszczęścia. Zatem człowiek jest architektem swojego życia. Skoro myśli określają działania, niezbędne jest pielęgnowanie dobrych myśli. Nawet źli ludzie przeszli transformację pod wpływem ludzi dobrych i pobożnych. Przykładem takiej transformacji jest Ratnakara. Kontakt z mędrcami przemienił go w nieśmiertelnego autora Ramajany. Gdy umysł zwraca się ku Bogu, całe życie staje się oczyszczone. Trzeba kontrolować zmysły dzięki oddaniu i niezłomności. – Dyskurs z 13.02.1991 r.

-BABA

7.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Gdy Pandawowie wędrowali przez Himalaje u kresu życia, Dharmaradżę stale dręczyły niepokoje umysłu, dlatego modlił się do Kriszny, aby spędził z nimi jakiś czas. Gdy Kriszna odchodził z miejsca, gdzie przebywali Pandawowie, przekazał Dharmaradży werset, który miał czytać, gdy tylko zazna radości lub smutku. Treść wersetu brzmiała: “To nie potrwa długo”. Jest to jeden ze sposobów na uciszenie niepokojów umysłu. Traktuj życie na tym świecie jak nałożony na ciebie obowiązek. Teraz przebywasz w więzieniu skazany za przestępstwa popełnione w poprzednim żywocie. Dozorca przydziela ci różne obowiązki – gotowanie, czerpanie wody lub rąbanie drewna. Musisz wykonywać przydzieloną ci pracę najlepiej, jak potrafisz, bez oczekiwania na nagrodę. Jeśli dobrze się zachowujesz, nie sprawiasz kłopotów i bez sprzeciwu wypełniasz wyznaczone obowiązki, wtedy możesz wcześniej wyjść na wolność z zaświadczeniem, że jesteś odpowiedzialny i dobry. Taka postawa sprawi, że nabierzesz praktyki w bezinteresownym działaniu, bez oczekiwania na nagrodę (niszkama karmę), co jest bardzo pomocne w opanowaniu zmysłów. – Dyskurs z 26.10.1963 r.

-BABA

6.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Głowa ma swoją wartość, dopóki żyjesz. Dlatego należy jej używać, aby zdobyć zasługi, składając ją na stopach świętych. Oto wartość oddawania czci szlachetnym duszom. Dopóki żyjesz, powinieneś wypełniać dobre czyny oraz prowadzić święte i sensowne życie. Wszystkie relacje ograniczają się do żywych. Tylko Bóg jest jedynym niezawodnym krewnym przez całe życie i poza nim. On jest twoim jedynym stałym towarzyszem, niezależnie od tego, gdzie jesteś. Uświadom sobie, że życie jest nietrwałe. Ochronią cię wyłącznie twoje dobre czyny. Pokój, prawdę i cnotę możesz zdobyć tylko dzięki swoim czynom. Osiągnij bliskość Boga i stań się z Nim jednym. Dzisiaj nazywasz siebie człowiekiem. Jeśli rozwijasz oddanie dla Boga, możesz stać się boski. Boskość jest twoją prawdziwą naturą. Głoszą to Upaniszady w znanych deklaracjach: Aham brahmasmi (Ja jestem brahmanem), Ajam atma Brahma (Atma jest brahmanem) i Tat twam asi (Tym jesteś ty). Rozwijaj to przekonanie z wiarą i odwagą. – Dyskurs z 7.04.1997 r.

-BABA

5.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Bal Wikas jest zasadniczą podstawą wielkiego ruchu na rzecz przywrócenia prawości (dharmy) na świecie. Starsi robią to, co im się podoba i trudno jest oczekiwać, że zmienią swoje nawyki i postawy. Dzieci trzeba sprowadzić na dobrą drogę życia – w skromności, w pokorze i w dyscyplinie. Jak wiesz, nie przyciągniesz do siebie dzieci, jeśli będziesz trzymał kij w ręce; musisz trzymać słodycze. Dlatego guru muszą być ucieleśnieniem miłości i cierpliwości. Ideałem Bal Wikas jest wychowanie pokolenia chłopców i dziewcząt, którzy mają czyste sumienie. Program nauczania nie jest tak ważny, jak stworzenie atmosfery, w której szlachetne nawyki i ideały mogą wzrastać i przynieść owoce. Uczniowie Bal Wikas przestrzegają dyscypliny i programu Bal Wikas tylko przez jeden dzień w tygodniu, a w pozostałe dni chodzą do zwykłych szkół. Zatem wpływ guru musi być niezwykle silny, jeśli ma działać jak katalizator w procesie zmiany wzorców zachowań tych dzieci. – Dyskurs z 6.06.1978 r.

-BABA

4.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Drodzy nauczyciele! Gdy uczycie dzieci, musicie pamiętać, że angażujecie się w szlachetne zadanie dla dobra dzieci, które powierzono waszej opiece. Musicie mieć poczucie, że sami się uczycie, gdy uczycie dzieci. Dla przykładu, jeśli przekazujecie wiedzę dzieciom, wasze rozumienie tematu poprawia się. Nawet gdy studiujecie książki z których uczycie dzieci, także czerpiecie z tego radość. Dlatego zawsze musicie mieć poczucie, że wszystko, co czynicie dla innych, w rzeczywistości jest służbą dla Boga, który mieszka w każdym. Jeśli nauczyciele będą wykonywać swój obowiązek w tym duchu, to przepełnią dzieci duchem uniwersalnej miłości. Pamiętajcie, że dzieci mają wrażliwe serca i czyste umysły. Tylko wtedy, gdy napełnicie ich serca miłością, na świecie zapanuje prawdziwy pokój. – Dyskurs z 30.12.1983 r.

-BABA

3.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Pragnienie posiadania majątku i władzy samo w sobie nie jest złe. Jednak należy ich używać do właściwych celów. Bez względu na to, jaką pozycję zajmujesz, staraj się ją odpowiednio wykorzystać. Praca szewca łatającego buty jest równie wartościowa jak działania premiera rządzącego krajem. Dlatego każdy musi właściwie wykonywać swoje obowiązki. Nie ma tu miejsca na lepsze lub gorsze zajęcia. Każdego powinno wypełniać takie poczucie. Powinieneś dopilnować, aby dobrze wykonywać swoją pracę, bez błędów ani pomyłek. Jeśli każdy będzie wypełniał swoje obowiązki w tym duchu, cały świat będzie miał samoistnie zapewniony dobrobyt. Ludzie głoszą, że pragną pomyślności wszystkich na świecie, ale nic nie robią w tym kierunku. Dbają jedynie o własną pomyślność. Nie jest to dobra postawa. – Dyskurs z 7.04.1997 r.

-BABA

2.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Wszelkie osiągnięcia i zdobycze na tym świecie są przemijające i nietrwałe; kuszeni nimi ludzie pysznią się i ostatecznie doprowadzają siebie do upadku. Tak więc porzucając myśl o byciu wykonawcą, człowiek musi uważać, że jedynie Bóg jest wykonawcą. On jest dawcą, On jest odbiorcą i On jest także dawanym przedmiotem. Czas jest samą formą Boga. Czas obejmuje narodziny i śmierć. Dlatego każdy powinien traktować czas jak Boga i wykorzystywać go do wypełniania świętych czynów. Nie należy marnować ani chwili. Zmarnowany czas to zmarnowane życie. Czas określa owoce twoich czynów. Wszystkie twoje doświadczenia są skutkiem twoich czynów, niezależnie od tego, czy jest to szczęście czy smutek, dostatek czy ubóstwo. Zatem dobro i zło zależy od tego, co czynisz. Jakie są twoje czyny, takie są ich owoce. Sposób, w jaki wykorzystujesz czas, determinuje rezultat. Dlatego należy właściwie spożytkować nowy rok, który jest formą Boga. – Dyskurs z 1.01.1991 r.

-BABA

1.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Oczy powinny patrzeć tylko na to, co dobre. Ręce powinny angażować się w dobre czyny. Uszy nie powinny słuchać tego, co złe; powinny słuchać tego, co dobre. Nie mówcie o tym, co złe. Mówcie tylko o tym, co dobre. Nie myślcie o tym, co złe. Myślcie o tym, co dobre. Nie czyńcie tego, co złe. Czyńcie to, co dobre. To jest droga do Boga. Oczy powinny patrzeć jedynie na święte przedmioty. Gdy wasze spojrzenie stanie się święte, cały świat przejdzie transformację. Według kalendarza gregoriańskiego dzisiaj jest Nowy Rok. Zgodnie z tradycją nowy rok przypada w inne dni, w różnych częściach kraju. Nie trzeba się martwić nowym rokiem. Poświęćcie każdą chwilę na działania, które sprawią radość Bogu. Rozwijajcie miłość do Boga, która obdarzy was wszelkim błogosławieństwem. W Nowy Rok życzę Wam szczęścia i pomyślności. Starożytni błogosławili tych, którzy do nich przychodzili długim, stuletnim życiem i dobrym zdrowiem. Życzyli ludziom, aby długo żyli i aby ich życie było wartościowe. Żyjcie długo, szczęśliwie, spokojnie, pełni miłości i boskości. Osiągnijcie spełnienie w życiu przez praktykowanie boskiej miłości. – Dyskurs z 1.01.1998 r.

-BABA

31.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Ucieleśnienia miłości! Wiele osób na całym świecie modli się do Boga. Proszą o spełnienie takich lub innych ziemskich pragnień. Nie są to odpowiednie modlitwy. Powinniście modlić się do Boga o łaskę Jego miłości. Ona jest wieczna i bezgraniczna. Bóg posiada jeszcze jeden atrybut. Jest On ucieleśnieniem błogości i sat-czit-anandą (istnieniem-świadomością-błogością). Módlcie się do Boga, aby obdarzył was błogością. Boska błogość jest niezmierzona i niezmienna. Wszystkie ziemskie przyjemności są przemijające i ulotne. Tylko ten jest prawdziwym wielbicielem, kto modli się do Boga o Jego miłość i błogość. Ten, kto modli się o to, co nieistotne, wcale nie jest wielbicielem. Dobra doczesne przychodzą i odchodzą. Nie powinniście o nie prosić. Dążcie do tego, co wieczne. Módlcie się o boską miłość i błogość. Starajcie się urzeczywistnić boskość. Wtedy doświadczycie Boga w całym kosmosie. Zaznacie błogości, która wypełnia wszechświat. – Dyskurs z 7.04.1997 r.

-BABA

30.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Każda ręka ma pięć palców. Jeśli każdy palec wskaże konkretny kierunek, to jak ręka będzie trzymała jakiś przedmiot lub nim poruszała? Jeśli palce połączą się i pozostaną razem, wtedy ręce będą mogły zrealizować wszystko, co zaplanują. Podobnie, jeśli ktoś odwraca głowę na widok drugiej osoby, a dziesięć osób nalega, aby podążać w dziesięciu różnych kierunkach, to jak można cokolwiek zrobić? Każdy musi być tak samo uważny, aktywny i chętny do współpracy. Dlaczego musisz rywalizować i się kłócić? Nic na tym świecie nie potrwa długo. Budda określił to właściwie. Oświadczył: “Wszystko jest smutkiem, wszystko jest przemijające; wszystko to są jedynie nietrwałe narzędzia o niestałych cechach”. Dlaczego miałbyś być tak bardzo zachwycony ograniczonymi przedmiotami? Dąż do osiągnięcia tego, co wieczne, nieskończone i uniwersalne. Pewnego dnia będziesz musiał porzucić ciało, które odżywiałeś i pielęgnowałeś. Jak długo będziesz z dumą przechowywał wszystko, co zdobyłeś i posiadłeś? Nieistotne myśli i pragnienia przynoszą tylko smutek; święte myśli i pragnienia przynoszą boski pokój! – Dyskurs z maja 1981 r.

-BABA

29.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Każdy, kto walczy z egoizmem, pokonuje samolubne pragnienia, niszczy zwierzęca odczucia i impulsy oraz porzuca wrodzoną skłonność do utożsamiania się z ciałem, bez wątpienia kroczy ścieżką dharmy. Taki człowiek wie, że jej celem jest połączenie fali z oceanem, roztopienie jaźni w najwyższej jaźni. Bądź uważny, aby we wszystkim, co czynisz, nie łamać zasad przyzwoitości ani dobrego wychowania; nie postępuj wbrew podpowiedziom wewnętrznego głosu; bądź gotów zawsze szanować właściwe nakazy sumienia; obserwuj swe zachowanie, abyś nie wchodził nikomu w drogę; bądź zawsze czujny, aby odkryć prawdę leżącą u podstaw całej tej błyskotliwej różnorodności! Jest to twój obowiązek, twoja dharma. Potężny ogień mądrości (dżniany), który przekonuje cię, że wszystko jest Bogiem (Sarwam khalwidam brahmam), spali na popiół wszelkie ślady egoizmu i ziemskiego przywiązania. Musisz upić się nektarem jedności z brahmanem – taki jest ostateczny cel dharmy i inspirowanego nią działania (karmy)! – “Dharma Wahini”, rozdz. 1.

-BABA

28.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Ludzie muszą poddać się dharmie i zawsze angażować się w dharmę, aby mogli żyć w pokoju i aby świat mógł cieszyć się pokojem! Nie osiągniesz prawdziwego pokoju ani nie zdobędziesz łaski Pana w inny sposób niż przez życie zgodne z dharmą! Dharma jest fundamentem, na którym opiera się dobro ludzkości; dharma jest prawdą – niezmienną i zawsze obowiązującą. Jeśli dharma nie zmienia życia ludzi, świat pogrąża się w cierpieniu i strachu, nękany burzliwymi wydarzeniami. Gdy w stosunkach międzyludzkich brakuje blasku dharmy, ludzkość tonie w ciemności smutku. Bóg jest ucieleśnieniem dharmy. Jego łaskę można zdobyć dzięki dharmie. On zawsze wspiera dharmę. On jest zawsze utwierdzony w dharmie. On jest dharmą! Wedy, święte pisma, eposy i tradycyjne opowieści głośno głoszą chwałę dharmy. Święte pisma różnych religii opisują dharmę językiem zrozumiałym dla swoich wyznawców. Obowiązkiem każdego człowieka, niezależnie od miejsca i czasu, jest oddawanie czci ucieleśnieniu dharmy! – “Dharma Wahini”, rozdz. 1.

-BABA

27.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Istnieją dwie postawy, które walczą o twoją aprobatę – duchowa (paramarthika) i materialna (wjawaharika), oparte na prawdzie i na iluzji. Wyobraź sobie, że widzisz wypełzającego na drogę węża. W rzeczywistości jest to tylko kawałek liny. Jednak wygląda jak wąż, a ty odczuwasz paniczny strach. Twój strach nie zamieni liny w węża! Jeśli zapalisz lampę od pochodni, odkryjesz, że lina była przez cały czas liną! Wszechświat jest taką iluzją; rzeczywistość jest Bogiem (brahmanem). Gdy świeci światło mądrości, objawia się prawda! Boskość spowija wszechświat, jest jego szatą! Jezus wiedział, że wszystko jest wolą Boga. Dlatego nawet na krzyżu, kiedy doświadczał cierpień, nie żywił niechęci do nikogo, a tych, którzy z nim byli, namawiał do traktowania wszystkich jako narzędzi Jego woli. “Wszyscy są jednym; bądź taki jak wszyscy”. Praktykuj taką postawę w codziennym życiu. – Dyskurs z 24.12.1980 r.

-BABA

26.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Człowieka pogrążonego w niewiedzy uważa się za podobnego do zwierzęcia. Jego życie koncentruje się wyłącznie na zaspokajaniu zmysłów. Jego myśli nigdy nie wykraczają poza zmysły, ponieważ nie wie o obecnej w jego wnętrzu boskości. Traktuje ulotne, doczesne przyjemności jak boską błogość i żyje w iluzji pozbawiony zdolności rozróżniania. Każdy człowiek musi dokładać starań, aby dojść do poziomu człowieczeństwa, porzucając swoje zwierzęce i demoniczne cechy, a następnie dążyć do uświadomienia sobie swojej boskiej natury. Gdy Jezus przyszedł na świat, do Betlejem przybyli trzej królowie. Wygłosili trzy różne opinie o nowonarodzonym dziecku. Pierwszy z nich patrząc na niemowlę powiedział: “To dziecko będzie kochało Boga”. Drugi rzekł: “To dziecko będzie drogie Bogu”, a trzeci oznajmił: “To dziecko w istocie jest Bogiem”. Pierwszy król patrzył na dziecko z fizycznego punktu widzenia. Drugi widział je przez pryzmat umysłu. Trzeci król postrzegał dziecię z perspektywy duchowej. Te trzy wypowiedzi pokazują, w jaki sposób można podążać od poziomu ludzkiego do poziomu boskiego. Przede wszystkim należy zniszczyć swoje zwierzęce i demoniczne cechy. – Dyskurs z 25.12.1992 r.

-BABA

25.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Bóg jest odwieczną siłą – wszechmocny i wszechwiedzący. Jest przyczyną i skutkiem – garncarzem, gliną i garnkiem. Wszechświat nie może istnieć bez Boga. Powstał zgodnie z Jego wolą. Jest Jego grą, przejawem Jego mocy. Człowiek ucieleśnia Jego wolę, Jego moc i Jego mądrość. Jednak jest nieświadomy tej chwały. Chmura niewiedzy przesłania prawdę. Bóg zsyła mędrców, świętych i proroków, aby odkryli tę prawdę i sam pojawia się jako awatar (boska inkarnacja), aby przebudzić i wyzwolić człowieka. Dwa tysiące lat temu, gdy ograniczona pycha i gęsta ignorancja zhańbiły ludzkość, na ziemię przyszedł Jezus jako ucieleśnienie miłości i współczucia i żył wśród ludzi, podtrzymując najwyższe ideały życia. Musisz zwrócić uwagę na nauki, które objaśniał na różnych etapach swego życia. Najpierw oświadczył: “Jestem wysłannikiem Boga”. Tak. Każdy człowiek musi przyjąć taką rolę i żyć, stanowiąc przykład boskiej miłości i miłosierdzia. Dzisiaj obchodzimy Boże Narodzenie. Przypomnij sobie słowa, które wypowiadał Jezus, rady, których udzielał, przestrogi, które dawał i podejmij decyzję o skierowaniu swojego codziennego życia na drogę, jaką wytyczył. Jego słowa muszą odcisnąć się w twoim sercu, abyś zdecydował się praktykować wszystko, czego nauczał. – Dyskurs z 24.12.1980 r.

-BABA

24.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Obecnie człowiek oddaje cześć nieożywionym bóstwom i posągom, lecz nie stara się kochać swoich żyjących bliźnich. Takie było pierwsze przesłanie Jezusa. Chociaż człowiek codziennie widzi swoich bliźnich, nie chce ich obdarzać miłością! Jak w takim razie można uwierzyć w to, że pokocha on niewidzialnego Boga? Jeśli nie jesteś w stanie kochać bliźniego, którego widzisz na własne oczy, jak pokochasz to, co jest dla ciebie niewidoczne? To niemożliwe! Jedynie człowiek, który miłuje żywe istoty wokół siebie, może kochać niewidzialnego Boga. Miłość musi zacząć się od miłości do istot posiadających formę. Musi roztaczać się na wszystkie istoty. Jest to pierwszy etap w duchowości. Duchowość nie oznacza podejmowania praktyki medytacji, oddawania czci i tym podobnych praktyk. Wymaga od człowieka całkowitego pozbycia się zwierzęcych i demonicznych cech oraz przejawienia swojej wrodzonej boskości. Gdy przywiązania i niechęci, w które uwikłał się człowiek, zostaną usunięte, przejawi się w nim wrodzona sat-czit-ananda. – Dyskurs z 25.12.1992 r.

-BABA

23.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Obecnie medytację często ogranicza się do pokoju pudży. Kiedy medytujący opuszcza to pomieszczenie, napełnia się wszelkiego rodzaju pobudzającymi myślami. Z tego powodu powiedziano: Trwaj w jodze przez cały czas (Sathatham joginah). Nie oznacza to porzucenia doczesnych spraw. Kontynuuj studia. Wypełniaj swoje obowiązki. Jednak we wszystkich tych czynnościach używaj swojej mocy koncentracji (dharany). W ten sposób rozwiniesz moce medytacji (dhjany). Dhjana oznacza kontemplację skupioną na jednym obiekcie. Nawet w życiu codziennym, gdy ktoś jest zamyślony, pyta się go: “Jaką dhjanę wykonujesz?”. Dhjana oznacza zaabsorbowanie myśli. Należy być skoncentrowanym tylko na jednej określonej rzeczy. Jest to opisane w języku wedanty jako salokjam. Sylaba ‘sa’ obejmuje każdy aspekt boskości. Salokja to zaabsorbowanie myśli Bogiem. Praktykując dhjanę musisz osiągnąć poczucie jedności z Bogiem. – Dyskurs z 29.06.1989 r.

-BABA

22.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Niech błahe pragnienia, z którymi zwracasz się do Boga, spełniają się lub nie; niech plany postępu i rozwoju, które składasz przed Bogiem, realizują się lub nie – nie mają one aż tak wielkiego znaczenia. Twoim głównym celem powinno być – stać się panem samego siebie, utrzymać bliską i nieprzerwaną więź z Bogiem, który jest w tobie i we wszechświecie, którego jesteś częścią. Przyjmuj z zadowoleniem niepowodzenia, gdyż one wzmacniają cię i sprawdzają twój hart ducha. Złoto, które topiło się w ogniu przed złotnikiem z dmuchawą, powiedziało do niego: “Nie ciesz się tak, gdy wrzucasz mnie do ognia, a ja topię się i usuwane są ze mnie domieszki. Pamiętaj, że ja z każdą chwilą staję się czystsze i cenniejsze, natomiast ty za swój trud dostajesz tylko dym na twarz i sadzę na dłonie!”. Nie porzucaj Boga, obarczając Go odpowiedzialnością za swoje cierpienia. Uwierz, że cierpienia przybliżają cię do Boga i sprawiają, że wzywasz Go zawsze wtedy, gdy jesteś w kłopocie. – Dyskurs z 12.05.1970 r.

-BABA

21.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Nie czyń innym tego, czego nie chciałbyś, by inni czynili tobie. Ten drugi to tak naprawdę ty. Nawet jeśli ktoś używa wobec ciebie obraźliwych słów, bądź spokojny i uprzejmy; powiedz: “Jestem bardzo zaskoczony, że moje zachowanie sprawiło, że tak myślisz!”. Uśmiechnij się w zamian, nie bierz sobie tego do serca; przypomnij sobie, że nawet Swami nie jest wolny od tych osobliwych istot, które rozkoszują się kłamstwem. Gdy słyszysz obelgi, uśmiechnij się i bądź spokojny. Jest to znak, że robisz znaczące postępy na ścieżce medytacji! Zachowaj zdrowie psychiczne dzięki najwyższemu nieprzywiązaniu. Zachowaj także zdrowie fizyczne, ponieważ dla aspiranta duchowego zły stan zdrowia może być ogromnym problemem, wielką przeszkodą. Ciało nie zniesie ignorowania; jeśli zachoruje, będzie przyciągało twoją uwagę. Ciało to samochód, zmysły to części mechaniczne, a ty musisz go napędzać paliwem sadhany! – Dyskurs z 22.01.1967 r.

-BABA

20.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Ludzie stali się specjalistami w różnych sposobach oddawania czci Bogu; jest wiele obrzędów, ceremonii, hymnów, świąt, postów ślubów i pielgrzymek, ale najlepszą formą czci, która przyniesie obfitość boskiej łaski, jest posłuszeństwo wobec Jego nakazów. Pochlebstwo jest niewłaściwym oddawaniem czci! Umieszczenie Boga z dala od siebie i wychwalanie Go jako wszechwiedzącego, wszechmocnego i wszechobecnego, nie sprawi Mu radości. Pielęgnuj bliskość i więź z Bogiem. Zjednaj Go sobie dzięki posłuszeństwu, lojalności, pokorze i czystości. Postaraj się, aby twoje życie stało się skromne; codzienne zadania wykonuj z miłością i w duchu wzajemnej współpracy; bądź tolerancyjny wobec błędów i wad innych; patrz na nich z empatią i ze zrozumieniem; bądź spokojny i nieporuszony w każdych okolicznościach. Wówczas ty będziesz szczęśliwy i twój kraj będzie szczęśliwy. Twoja postawa będzie bezinteresowna, a twoje uczucia – pełne miłości. Zazdrość, nienawiść i mściwość nie dostaną się do twierdzy twojego umysłu, której strzegą szlachetność, życzliwość i wdzięczność! – Dyskurs z 12.05.1970 r.

-BABA

19.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Istnieją dwie drogi prowadzące do spełnienia: modlitwa i medytacja (prarthana i dhjana). Modlitwa czyni cię osobą zanoszącą prośby u stóp Boga; medytacja skłania Boga, aby zstąpił do ciebie i inspiruje cię do wzniesienia się do Niego. Prowadzi do wzajemnego zbliżania się, a nie stawia jednego na niższym poziomie, a drugiego na wyższym. Medytacja jest królewskim traktem do wyzwolenia z niewoli, chociaż także dzięki modlitwie można osiągnąć ten sam rezultat. Medytacja wymaga koncentracji po opanowaniu żądań zmysłów. Przed swoim wewnętrznym okiem musisz wizualizować formę, którą postanowiłeś kontemplować. Możesz również wybrać medytację nad płomieniem – stałym, prostym płomieniem światła. Wyobraź sobie, że jego światło rozprzestrzenia się na wszystkie strony, staje się coraz większe, otacza wszystko i rośnie w tobie, dopóki nie będzie już nic oprócz światła. W blasku wszechogarniającego światła zniknie wszelka nienawiść i zazdrość, które są złymi potomkami ciemności. Wiedz, że to samo światło jest we wszystkich. Nawet ktoś, kogo traktowałeś jak swojego najgorszego rywala, w głębi serca ma to samo światło! – Dyskurs z 22.01.1967 r.

-BABA

18.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj człowiek nie ma wdzięczności, która jest jedną z najważniejszych cech. Zapomina o pomocy, jaką okazali mu inni. Dopóki żyje, powinien być wdzięczny za pomoc otrzymaną od innych. Musisz zapomnieć o dwóch rzeczach: o pomocy, którą wyświadczyłeś innym i o krzywdzie, którą inni wyrządzili tobie. Jeśli pamiętasz o udzielonej pomocy, zawsze będziesz oczekiwał czegoś w zamian. Pamięć o krzywdzie, jaką uczynili ci inni, wywołuje u ciebie chęć rewanżu. Powinieneś pamiętać jedynie o pomocy otrzymanej od innych. Ten, kto posiada te święte cechy, jest doskonałą istotą ludzką. Na tym nietrwałym i przemijającym świecie człowiek zawsze dąży do pokoju i bezpieczeństwa. Jednak nie zapewnią go pieniądze, wykształcenie, pozycja u władzy i wygody materialne. Pokój wypływa z serca. Człowiek może doświadczać pokoju i bezpieczeństwa wtedy, gdy jego serce jest napełnione miłością. Miłość jest Bogiem, miłość jest przyrodą, miłość jest życiem, miłość jest prawdziwą wartością ludzką. Bez miłości człowiek jest jak martwe ciało. Powinieneś prowadzić życie wypełnione miłością. Kochaj nawet swojego najgorszego wroga. – Dyskurs z 18.03.1999 r.

-BABA

17.12.2024 r.

MYŚL DNIA

To samo niebo znajduje się nad głową każdego, ta sama ziemia podtrzymuje stopy wszystkich, to samo powietrze trafia do płuc każdego! Ten sam Bóg wszystko stworzył, wszystko podtrzymuje i wszystkich prowadzi do celu tej ziemskiej podróży. Skąd więc bierze się ta nieludzka rola wroga i fanatyka, skąd walki i waśnie? W Gicie Pan oznajmia: “Jestem nasieniem wszystkich istot (Bidżam mam sarwa bhutanam)”. Rozłożyste drzewo ma wiele liści i kwiatów, owoców i zieleni. To rozbudowany system składający się z pnia, konarów i gałęzi! Wszystko to wyrosło z jednego nasionka! Każdy owoc tego drzewa ma w środku takie same nasiona! Podobnie kontempluj przez chwilę wspaniałą rozmaitość życia, całe bogactwo różnorodności istot silnych i słabych, ofiar i myśliwych, cierpiących i szczęśliwych, pełzających, czołgających się, latających, pływających, chodzących, wiszących, ryjących i nurkujących. To niezliczone bogactwo stworzonych istot wyłoniło się z nasiona, Pana (bidżam), a podstawą każdej z nich także jest nasiono! Rozmyślaj o wszechobecnej boskości; staniesz się pokorny, mądry i pełen miłości! – Dyskurs z 12.05.1970 r.

-BABA

16.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj ludzie myślą, że duchowość nie ma związku z doczesnym życiem i na odwrót. To wielki błąd. Prawdziwa boskość stanowi połączenie duchowości i obowiązków społecznych. Fundamentami duchowości są jedność narodu i harmonia społeczna. Boskość łączy duchowość i życie społeczne. Stwórca i stworzenie, czyli natura (prakriti) są ze sobą nierozerwalnie związane. Dlatego Boga nie należy traktować jak oddzielnego od stworzenia. Dostrzegaj Boga w kosmosie. Dla przykładu, oto kubek ze srebra. Ten, kto dostrzega srebro w kubku, myśli jedynie o materialnej podstawie, a nie o formie kubka. Ten, kto postrzega go jako kubek, nie zauważa jego srebrnej podstawy. Tylko osoba, która potrafi rozpoznać zarówno srebro, jak i kubek, może dostrzec, że jest to srebrny kubek. Podobnie, bez wszechjaźni nie ma stworzenia. Obecnie większość ludzi widzi wyłącznie stworzenie. Nieliczni rozpoznają, że stworzenie jest projekcją Stwórcy. Ważne jest, aby każdy człowiek uświadomił sobie, że bez najwyższego (brahmana) nie może istnieć kosmos. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

-BABA

15.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj ludzie poszukują anandy (błogości). Ale jakiej anandy pragną? Czy jest to przemijająca czy trwała błogość? Czy przemijającą błogość można przyrównać do anandy? Ananda to stan szczęścia, które jest trwałe i niezmienne. Szczęście, jakiego zaznaje się w danej chwili, można jedynie określić jako santoszam – przemijające szczęście. Należy je traktować jako ‘some-toszam’ (odrobinę radości). Poszukiwanie przemijającego szczęścia jest błędem. Ciesząc się tym, co przemijające i chwilowe, ludzie się zatracają. Ananda to wieczna błogość. Santoszam to przyjemność. Dzieli je ogromna przepaść. Jeśli ktoś jest głodny, zjada czapati. Wtedy czuje się usatysfakcjonowany i szczęśliwy. Jednak po kilku godzinach znowu pojawia się głód. Dlatego szczęście przychodzi i odchodzi, tak jak narodziny i śmierć. Nie takiego szczęścia powinien szukać człowiek. Musi dążyć do szczęścia, które jest wieczne. – Dyskurs z 5.11.1991 r.

-BABA

14.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Wszyscy wypowiadają słowo Bóg, ale ilu ludzi faktycznie stara się Go poznać? Jakie wysiłki podejmują, aby poznać Boga? Inne imię Boga to dobro. Ile dobra jest w tobie? Jeśli nie ma dobra, jak można zrozumieć Boga? Aby cokolwiek zrozumieć, konieczne jest indywidualne doświadczenie. W wartkim Gangesie mała rybka potrafi pływać swobodnie i radośnie, nie obawiając się głębokości ani szybkiego nurtu rzeki. Jednak w tej samej rzece dużego słonia może porwać nurt. Trzeba wiedzieć, jak utrzymać się na powierzchni i jak chronić się przed prądem. Dla przykładu mrówka jest w stanie dotrzeć do cukru zmieszanego z piaskiem, ponieważ ma zdolność rozróżniania piasku od słodkiego cukru. Lecz inne stworzenie, niezależnie od wielkości, jeśli nie posiada zdolności rozróżniania, nie oddzieli cukru od piasku. Podobnie, jeśli człowiek doświadczył błogości boskości, czy pobiegnie za ziemskimi przyjemnościami? Tylko ten, kto nie posmakował słodyczy boskiej miłości, będzie szukał ziemskich przyjemności. Boska miłość znajduje się w człowieku. Wszystkie boskie uczucia i myśli pochodzą z jego wnętrza. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

-BABA

13.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Jeśli ciemność ignorancji ma zniknąć, człowiek, podobnie jak lampa, potrzebuje naczynia, oliwy, knota i zapałek. Dla człowieka serce to naczynie, umysł to knot, miłość to oliwa, a wyrzeczenie (wajragja) to zapałki. Gdy masz je wszystkie, jasno świeci boskie światło Ducha (atmadżjoti). Wtedy pojawia się światło wiedzy i rozprasza ciemność ignorancji. Płomień lampy ma dwie własności. Pierwsza to przepędzanie ciemności, a druga to nieustanny ruch ku górze. Nawet jeśli lampa stoi w dole, jej płomień porusza się w górę. Dlatego mędrcy oddają cześć płomieniowi mądrości, który prowadzi ludzi do wyższych poziomów. Zatem światła nie należy traktować jak nieistotnego zjawiska. Razem z zapalaniem świateł na zewnątrz powinieneś starać się rozpalić światło wewnętrzne. – Dyskurs z 5.11.1991 r.

-BABA

12.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj człowiek jest jak jeździec jadący jednocześnie na dwóch koniach. Dąży do boskości, ale także tęskni za ziemskimi przyjemnościami. Zapomina, że stwórca zawiera w sobie stworzenie. Zapominając o tej prawdzie, goni za światem zjawiskowym i uważa go za różny od boskości. Jest głupcem, tak jak człowiek, który prosząc o ghi, trzyma w ręku mleko i nie uświadamia sobie, że ghi jest ukryte w mleku. Dzisiejsi wielbiciele studiują Wedy i inne święte pisma jak rytuał, ale nie wprowadzają w życie ani jednego z zawartych w nich nakazów. Jaki jest pożytek z wiedzy o tym, jak Wedy czy Upaniszady opisują boskość? Jeśli wiedza książkowa nie przekłada się na twoje życie, to jesteś jak ślepiec, który słyszy o istnieniu świata, ale nie może go zobaczyć. Nie ma żadnej różnicy między tym ślepcem a ślepym duchowo człowiekiem, który jedynie studiuje święte pisma. Mają one dostarczać wskazówek do prowadzenia codziennego życia, a nie służyć temu, by uczyć się ich na pamięć. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

11.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Aby pozbyć się ciemności smutku, musisz zapalić lampę szczęścia. Aby rozproszyć ciemność choroby, musisz zapalić lampę zdrowia. Aby pokonać ciemność strat i niepowodzeń, musisz zapalić lampę pomyślności. Te pozornie przeciwne stany nie są całkowicie od siebie oddzielone. Są ze sobą powiązane. Na świecie widzisz przewagę ciepła i zimna. Wydają się one przeciwstawne sobie. Jednak w zależności od aktualnej sytuacji, są przydatne człowiekowi. Gdy jest zimno, cieszymy się ciepłem. Latem pożądany jest chłód. Zatem oczywiste jest, że zarówno ciepło, jak i zimno są pomocne, a nie szkodliwe dla człowieka. Podobnie radość i smutek, zysk i strata są przydatne, a nie nieprzychylne człowiekowi. Jeśli nie zaznasz smutku, nie poznasz wartości szczęścia. Jeśli nie doświadczysz ciemności, nie docenisz wartości światła. Dlatego jeśli masz uświadomić sobie wspaniałość światła, potrzebujesz ciemności. – Dyskurs z 5.11.1991 r.

-BABA

10.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Święte księgi otacza się czcią, obsypuje się je kwiatami, a nawet ofiarowuje się im pożywienie, które w ten sposób zostaje uświęcone, nosi się je ulicami w procesji z kobziarzami i perkusistami na czele. Jednak jeśli chodzi o czytanie tych tekstów, próby zrozumienia ich treści lub wcielanie w życie choćby cząstki z tego, co zawierają, to dla większości jest to niewykonalne zadanie! Powiem ci tylko o jednym, czego uczą te księgi; chciałbym, abyś postanowił, że będziesz tego przestrzegał: “Nie staraj się znajdować wad u innych, nie oczerniaj innych ani ich nie rań. Nie obmawiaj nikogo, nie odczuwaj zawiści ani złości do kogokolwiek. Niech twoje usposobienie i mowa będą zawsze słodkie. Napełniaj swoje słowa oddaniem i pokorą”. Żyj z miłością, w miłości i dla miłości. Wówczas Pan, który jest uosobieniem boskiej miłości (premaswarupą), obdarzy cię wszystkim, czego potrzebujesz, mimo że nie będziesz o nic prosił. On wie; On jest Matką, która nie czeka aż usłyszy płacz dziecka, aby je nakarmić – tak wielka i głęboka jest Jego miłość. Odczytuje każdą potrzebę i spieszy ci z pomocą. – Dyskurs z 13.07.1965 r.

-BABA

9.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Ptak Czataka znosi liczne trudności, aby zdobyć krystalicznie czyste krople deszczu pochodzące z chmur. Gdy zobaczy czarną chmurę na niebie, wzbija się w górę. Na ziemi jest bardzo dużo wody w jeziorach, stawach i rzekach. Jednak ptak Czataka nie pije skażonej wody. Czeka na czyste krople deszczu w miesiącu Kartika i nie szuka innej wody. Nie boi się grzmotów ani błyskawic. Poszukuje jedynie czystych kropel deszczu, które spadają z chmur, bez lęku i niepokoju. Śpiewa radośnie, gdy pije krople deszczu. Ptak Czataka jest przykładem czystej miłości. Prawdziwy wielbiciel powinien wykonywać podobną ascezę, aby urzeczywistnić Boga. Musi mieć taką samą determinację i przejść podobne ciężkie próby, by doświadczyć najwyższej błogości. Nie może ulegać iluzjom i pragnieniom tego świata. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

-BABA

8.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Umysł jest żyznym polem dla ignorancji. Usuń wszelkie ślady umysłu (mano nasanam) – to jest zadanie człowieka zrealizowanego (dżnianina). Jak usunąć umysł? To łatwe, jeśli wiesz, czym jest umysł. Umysł jest wypełniony pragnieniami, tak jak piłka nożna jest wypełniona powietrzem. Przebij ją, a nie ruszy się z miejsca. Nirwana znaczy bez powietrza. W kwadratowym zbiorniku wypełnionym wodą z kanału irygacyjnego, przybiera ona kształt kwadratu; jeśli zbiornik jest okrągły, kwadratowy lub trójkątny, tafla wody, jaka się w nim znajduje, przyjmie taki sam kształt geometryczny. Umysł przybiera formę pragnienia, jakie go wypełnia. Weźmy inny przykład: Umysł jest jak kawałek tkaniny, a jej pionowe i poziome nitki to przędza pragnień. Faktura, kolor, wytrzymałość, właściwości i połysk tkaniny będą zależały od pragnienia, jakie tworzy osnowa i wątek. Usuń przędzę nitka po nitce, a tkanina zniknie. To sposób na usunięcie umysłu (mano nasanam). – Dyskurs z 16.10.1964 r.

7.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Aby urzeczywistnić stan boskiej świadomości, niezbędne jest oddanie. Celem oddania jest przebudzenie w człowieku świadomości Boga (Iśwary). Każde działanie, które ma zwrócić umysł ku Bogu, jest formą oddania. Myślenie o Bogu dla osiągnięcia ziemskich pragnień i wygód materialnych nie jest oddaniem. Wizualizowanie i doświadczanie boskiej sat-czit-anandy w swoim wnętrzu to prawdziwa oznaka oddania. Od czasów starożytnych człowiek podążał za zewnętrznymi przedmiotami materialnymi, dlatego zapomniał o odwiecznej boskiej rzeczywistości w sobie. Uwięziony w swoich cechach, człowiek zapomina o boskości. Ten, kto jest zanurzony w duchowości, jest obojętny wobec świata przedmiotowego (prakriti). Transformacja duchowa wymaga zmiany umysłu z takiego, który jest więźniem trzech cech (gun) na taki, który jest związany z Bogiem. Musisz powziąć mocne przekonanie, że Bóg jest podstawą i podtrzymującym wszechświat. Dobro jest synonimem Boga. Moc kosmicznej świadomości polega na tym, że dobre cechy przejawiają się w człowieku. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

-BABA

6.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Wypowiadanie imienia Pana w ostatnich chwilach to niemałe osiągnięcie. Wymaga ono wieloletniej praktyki opartej na głęboko zakorzenionej wierze. Wymaga także silnego charakteru, bez nienawiści i złości, ponieważ myśl o Bogu nie może przetrwać w atmosferze pychy i chciwości. Skąd wiesz, która chwila jest ostatnia? Jama, bóg śmierci, nie zawiadamia o swoim przybyciu, aby cię zabrać. Jest on jak człowiek z aparatem fotograficznym, który robi zdjęcia – nie ostrzega: “Gotowy? Klikam”. Jeśli chcesz, aby twój portret wisiał na ścianach nieba, musi być atrakcyjny. Twoja postawa, poza i twój uśmiech muszą być ładne, prawda? Dlatego na kliknięcie najlepiej być gotowym przez cały czas, z boskim imieniem zawsze tańczącym na języku i z boską chwałą jaśniejącą w umyśle. Wtedy każde twoje zdjęcie będzie udane. – Dyskurs z 23.11.1960 r.

-BABA

5.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Edukacja powinna służyć prowadzeniu dobrego życia, a nie zarabianiu na życie. Dowiedzieć się od naukowca, jaki jest skład chemiczny wody to wiedza, która może pomóc w zdobyciu pracy. Jednak wiedza o tym, jak właściwie wykorzystywać wodę, aby wszyscy mogli czerpać z jej dobrodziejstw, to wiedza ducha. Wyższa wiedza czyni życie wzniosłym i nadaje mu sens. Gdy wiedza doczesna i wiedza duchowa łączą się, ludzkie życie staje się boskie. Jest takie powiedzenie w języku kannada: “Kwiat lotosu jest ozdobą wody. Dom jest ozdobą miasta. Fale są ozdobą oceanu. Księżyc jest ozdobą nieba. Cnota jest ozdobą życia człowieka”. Bez dobrych cech pozostałe ozdoby są bezwartościowe. Żadna ozdoba nie może być lepsza niż piękno stworzone przez Boga. Piękno należy cenić. Piękno jest Bogiem. Dlaczego próbujesz je udoskonalać? Skoro masz naturalne piękno, dlaczego sięgasz po sztuczne kosmetyki? Prawdziwe piękno polega na dobrych cechach! – Dyskurs z 23.11.1991 r.

-BABA

4.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Aby z nasiona wyrosła roślina, niezbędna jest ziemia i woda. Podobnie, aby boskie nasiono w człowieku wyrosło na drzewo i rozwinęło się w kwiat sat-czit-anandy, potrzebuje oddania i żarliwości (bhakti i śraddhy). Człowieczeństwo nie polega jedynie na zwróceniu umysłu ku Bogu. Boskości trzeba doświadczać w swoim wnętrzu. Status człowieka jest manifestacją nieograniczonej mocy boskości. Człowiek jest uosobieniem nieskończonych promieni boskości. Ponieważ nie rozpoznaje swojej boskiej esencji, marnuje życie w pogoni za przemijającymi i błahymi przyjemnościami. Czym jest duchowość? Duchowość to niezłomne dążenie do kosmicznej świadomości. Duchowość ma na celu umożliwić człowiekowi przejawianie w całej pełni boskiej kosmicznej świadomości (czajtanji), która jest w nim i poza nim. Duchowość oznacza porzucanie zwierzęcej natury przez człowieka i rozwijanie przez niego boskich tendencji oraz przełamywanie barier między Bogiem a naturą i ustanowienie ich podstawowej jedności. – Dyskurs z 12.02.1991 r.

-BABA

3.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Pan nigdy nie mówił, że będzie dbał o dobro wielbiciela cały czas, mimo że ten myśli o Bogu tylko od czasu do czasu i nie baczy na to, że dalej w imię Boga robi wszelkiego rodzaju rzeczy złe i szkodliwe. Są trzy zasady, o których należy pamiętać, mianowicie: “Nie będę myślał o niczym innym oprócz Boga, nie zrobię niczego bez pozwolenia Boga oraz swoją uwagę będę utrzymywał w pełni skupioną na Bogu”. Pan będzie pilnował twojego dobra tylko wtedy, gdy zaakceptujesz i wcielisz w życie te trzy zasady. Dzisiaj nie przejmujemy się przykazaniami, jakie dał nam Bóg, natomiast kłócimy się z Bogiem i pytamy Go, dlaczego nie dba o nasze dobro i bezpieczeństwo. Nie skorzystamy z samego czytania i powtarzania tekstu Bhagawadgity, z samego myślenia o jej treści. Korzyści możesz z niej czerpać tylko wówczas, gdy zrozumiesz znaczenie tekstu, będziesz rozmyślał o jego sensie, w pełni go przetrawisz i uczynisz z niego integralną część swojego życia. – “Summer Showers in Brindavan”, 1972, rozdz. 8.

-BABA

2.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Ludzie muszą być szczęśliwi, że najwyższy Pan daje im coraz to nowe narzędzia, aby mogli Mu służyć i Go wielbić w różnych postaciach. Ludzie muszą prosić o nowe możliwości i cieszyć się otrzymaną szansą. Takie nastawienie przyniesie im niezmierną radość. Życie przepełnione tą radością to prawdziwa błogość. Każdą czynność wykonywaną od świtu do zmierzchu musisz uświęcać myślą, że jest ona aktem wielbienia Pana. Tak jak starasz się zrywać tylko świeże kwiaty i trzymać je w wodzie, aby nie zwiędły, tak też powinieneś podejmować stały wysiłek, by twoje działania były czyste i bez skazy. Jeśli będziesz codziennie utrzymywał tę wizję przed okiem umysłu i zgodnie z nią żył, wtedy twoje życie stanie się jedną długą nieprzerwaną służbą Panu. Z czasem poczucie “ja” i “ty” zniknie; wszelki ślad ego zostanie zniszczony. Wówczas życie zmieni się w prawdziwe oddanie dla Pana (Hariparajanę). – “Prema Wahini”, rozdz. 8.

-BABA

1.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Niezależnie od problemów i ogromnych trudności, przetrwasz i zwyciężysz dzięki wspominaniu boskiego imienia (namasmaranie). Przypomnij sobie Bhiszmę! Choć leżał na łożu ze strzał, cierpliwie znosił ból w oczekiwaniu na pomyślny moment. Cierpiał katusze, lecz nigdy nie prosił Boga, aby je przerwał. “Zniosę wszystko, każdy ból, najdłuższe męczarnie i zachowam ciszę, aż przyjdzie właściwa chwila. Wówczas zabierz mnie stąd, Panie” – mówił. Bhiszma był największym spośród niezłomnych wielbicieli. Do końca pozostał spokojny i nieporuszony. Pokój jest niezbędny wszystkim. Jeśli masz pokój, masz wszystko; w przeciwnym wypadku tracisz wszelką radość. Pokój jest prawdziwą naturą każdego człowieka, którą zwykle przesłaniają gniew i chciwość. Gdy je wykorzenisz, pokój zajaśnieje w tobie pełnym blaskiem. – “Praśanti Wahini”, rozdz. 5.

-BABA

30.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Kriszna był najwyższą istotą i wszechwiedzącym (sarwadżnią). Kriszna był bardzo blisko Draupadi. Gdy doznała upokorzenia na dworze Durjodhany, który kazał ją odrzeć z szat, Kriszna sprawił, że jej sari nie miało końca, aby bronić jej honoru. Niektórzy ludzie pytają, dlaczego Kriszna od razu nie ukarał Durjodhany, skoro popełnił on tak haniebny występek przeciwko szlachetnej kobiecie, która była mu tak oddana. Bez wątpienia Draupadi była bardzo oddana Krisznie, a Kriszna miał moc ukarania Durjodhany. Jednak w tym przedstawieniu musiało się rozegrać jeszcze kilka scen. Durjodhana miał zginąć z ręki Bhimy w nadchodzącej wojnie. Dlatego Kriszna nie mógł w to ingerować. Życie Kamsy było w rękach Kriszny, a życie Rawany – w rękach Ramy. Zarówno Rama, jak i Kriszna są formą Wisznu. Niemniej każdy z nich musiał odegrać określoną rolę w swojej inkarnacji. Dla każdej inkarnacji istnieją pewne zasady i normy, których awatar nie złamie. Zwykli śmiertelnicy nie mogą zrozumieć dróg Boga. – Dyskurs z 19.09.1993 r.

-BABA

29.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Dobre idee należy zaakceptować, a złe idee – odrzucić. Każdą ideę musi ocenić Sąd Najwyższy mądrości (wiweki). Orzeczenie sądu trzeba traktować jako nienaruszalne. W tej sytuacji musimy przypomnieć sobie modlitwę Gandhidżiego: “Sabko sanmati de Bhagwan – Boże, obdarz wszystkich właściwym rozumieniem”. Co więcej, człowiek, który urodził się w jeziorze społeczeństwa, musi umieć pływać, unosić się na spokojnych wodach, dołączyć do rzeki postępu i zanurzyć się w oceanie łaski. Człowiek musi pokonać drogę od postawy “ja” do postawy “my”; dzisiaj widzimy jedynie szalony taniec opanowanych przez ego ludzi, którzy nienawidzą społeczeństwa i zachowują się bardzo egoistycznie. Woda płynie z wyższego poziomu do niższych poziomów. Taka sama jest boska łaska. Spływa na tych, którzy są pełni pokory. Dlatego porzuć ego, pokonaj zazdrość i pielęgnuj miłość. Jak człowiek może szczerze żyć w zgodzie ze sobą i z innymi, jeśli nie stara się zdobyć łaski Boga? – Dyskurs z 30.03.1973 r.

-BABA

28.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Nasiono kiełkuje i staje się rośliną, a później wyrasta na drzewo z gałęziami, liśćmi i kwiatami. Nasieniem całego wszechświata jest czysta świadomość (czajtanja). To sat-czit-ananda. Rozkwita ona w pełni w człowieku i rozwija się w kwiat świadomości. W ten sposób Bóg przyjmuje postać człowieka. Zrozumienie tej prawdy jest celem ludzkiego życia. To umysł stoi na drodze do urzeczywistnienia. Umysł jest wypaczony, gdy koncentruje się na ego (świadomości ciała) człowieka, ale skierowany ku atmie, staje się subtelny. Człowiek z wybujałym ego zapomina o boskości. Jeśli myśli na planie fizycznym i patrzy na świat zewnętrzny, nie jest w stanie zrozumieć swojej wewnętrznej boskości. Błędem jest myśleć, że duchowość nie ma nic wspólnego ze sprawami ziemskimi. Świat fizyczny także jest przejawieniem boskości. Człowiek popada w tarapaty i trudności, ponieważ zapomina o swojej prawdziwej boskiej naturze. W swoich działaniach uzewnętrznia jedynie zwierzęce cechy. Masz szansę urzeczywistnić boskość tylko wtedy, gdy prowadzisz wewnętrzne dociekanie. – Dyskurs z 19.09.1993 r.

-BABA

27.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Dharmy (prawości) nie można zniszczyć. Gdyby podlegała zniszczeniu, wówczas nie można byłoby jej nazywać dharmą. W pewnych okresach czasu może się wydawać, że dharma zniknęła, ponieważ człowiek przestał stosować się do jej zasad. Gdy gęste chmury zasłaniają słońce, ludzie mogą go nie widzieć przez jakiś czas. Jednak nic nie może powstrzymać słońca przed świeceniem ani na zawsze zasłonić jego światła. Podobnie nie można zniszczyć słońca prawdy (satji) i słonecznego blasku dharmy. Prawda i dharma są ze sobą związane i wzajemnie od siebie zależne, tak jak Bóg i przyroda, materia i energia. Dlatego nie sposób rozdzielić prawdy i dharmy. W rzeczywistości prawda jest fundamentem, na którym stoi pałac dharmy. Nie ma dla niego zagrożenia ani niebezpieczeństwa, gdy jest zbudowany na fundamencie prawdy. Prawda i dharma to wrodzone ludzkie cechy. Jeśli człowiek podtrzymuje i praktykuje prawdę i dharmę, powinien czerpać z nich błogość i dzielić się nią ze światem. – Dyskurs z 24.07.1996 r.

-BABA

26.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Pokój wewnętrzny uszlachetni każdy czyn, zmiękczy najtwardsze serce, zaprowadzi do stóp Boga i pozwoli otrzymać Jego wizję. Pokój nie zna żadnych podziałów. Jest siłą utrzymującą równowagę, miodem miłości w pięknym kwiecie życia, najważniejszą potrzebą joginów i aspirantów duchowych. Gdy osiągną pokój, to jutro, jeśli nie dziś, uświadomią sobie rzeczywistość. Na tej drodze muszą poradzić sobie ze wszystkimi przeszkodami, a pokój da im niezbędną siłę. Z pokoju rodzi się oddanie i mądrość duchowa (dżniana). Pozwala ona na doznanie pełni życia, czyli życia, które nie zna śmierci. Służy temu wewnętrzne dociekanie polegające na zadawaniu sobie pytania “kim jestem?”. To pytanie oczyszcza ścieżkę wiodącą do urzeczywistnienia, na co aspirant duchowy musi czekać cierpliwie i spokojnie, pokładając ufność w łasce i mądrości Boga. Musi być zawsze gorliwy i skruszony. Staje się nieustraszony i napełnia się pokojem dzięki przeświadczeniu, że Bóg jest wszędzie i że jest obecny we wszystkim. – “Praśanti Wahini”, rozdz. 5.

-BABA

25.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Wiedza duchowa skłania człowieka, aby wrzucił swoje małe ego do ognia ofiarnego i zastąpił je wszechogarniającą miłością, która stanowi podstawę duchowego zwycięstwa. Taka bezgraniczna miłość oczyszcza i uświęca umysł. Niech myśli skupiają się na Bogu, uczucia i emocje pozostają święte, a czyny niech będą bezinteresownym służeniem. W ten sposób umysł, serce i ręce napełnią się dobrem. Zadaniem edukacji duchowej jest uszlachetnienie. Edukacja duchowa musi odkryć przed człowiekiem tajemnicę służenia, a mianowicie, że służenie innym daje pełnię radości. Musi też nauczyć, że w imię służby nie wolno nikogo skrzywdzić, zranić ani pogrążyć w smutku. Wypełniając służbę trzeba zważać na to, by nie skaziła jej postawa czynienia dla własnej satysfakcji. Służbę należy traktować jako ważny aspekt życia. Taki jest prawdziwy sens edukacji duchowej. – “Widja Wahini”, rozdz. 8.

-BABA

24.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Dla każdego najważniejsze jest to, aby rozpoznał i praktykował zasadę miłości. Miłość istnieje przez cały czas wśród dobrych i złych, w lesie lub w pałacu, w przywiązaniu lub w oddzieleniu, w twoim postępowaniu i w twojej mowie, w twoim umyśle i działaniu. Miłość jest wszechobecna. Miłość jest najpotężniejszą bronią służącą do zniszczenia szerzących się dzisiaj na świecie sił zła. Niestety, ludzie nie podążają właściwą drogą, aby zdobyć tę świętą miłość. Miłość to nasiono miłości. Miłość ma także gałęzie, kwiaty i owoce. Aby cieszyć się owocami miłości, musisz wcielać ją w życie. Zamiast starać się poznać prawdziwą naturę miłości, człowiek angażuje się w pogoń za majątkiem i władzą. Niewątpliwie są one potrzebne, ale tylko w pewnych granicach. Gdy ogromny ocean przekracza swoje granice, jest krytykowany za niewłaściwe zachowanie. Ciało i umysł człowieka będą zdrowe tylko wtedy, gdy będzie on spożywał jedzenie w określonych granicach. Zbyt duża ilość pożywienia powoduje różne zaburzenia. Wszystko na świecie podlega ustalonym granicom. Jednak miłość nie ma granic. – Dyskurs z 23.11.1996 r.

23.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Boska moc nie rodzi się ani nie umiera. Nie odczuwam dumy, gdy mnie chwalą ani nie popadam w przygnębienie, gdy mnie krytykują. Przyjmuję te dwoistości życia ze spokojem. Jestem szczęśliwy zarówno w przyjemności, jak i w bólu. Mam w sobie jedynie miłość. Moja miłość żyje dawaniem, dawaniem i tylko dawaniem. Ona nigdy nie bierze. Taka jest różnica między moją miłością a ziemską miłością, która wierzy wyłącznie w branie. Dlatego moja miłość nieustannie wzrasta. Nasionko wyrasta na wielkie drzewo z wieloma gałęziami i owocami. Wszystkie one pochodzą z nasionka. Podobnie stworzenie powstało z miłości. Miłość jest Bogiem, żyj w miłości. Rozwijaj miłość. Kochaj wszystkich całym sercem. Gdy miłość się zamanifestuje, wówczas osiągniesz samorealizację. Przede wszystkim rozwijaj wiarę w siebie. Wiara w siebie to fundament. Zadowolenie z siebie to ściana. Samopoświęcenie to dach. Samorealizacja to gmach życia. Wszystko zawiera się w jaźni (atmie). Razem z pierwiastkiem atmy zdobądź wiedzę duchową. Moc duchowości jest nieograniczona. Moc miłości jest znacznie większa niż moc bomby atomowej. Miłość transformuje nawet tych, którzy nienawidzą. Rozwijaj taką świętą miłość. – Dyskurs z 23.11.1998 r.

-BABA

22.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj celem edukacji jest zdobywanie stopni naukowych. Prawdziwa edukacja powinna umożliwiać wykorzystanie zdobytej wiedzy do sprostania wyzwaniom życia i uczynić wszystkich ludzi szczęśliwymi na ile to możliwe. Urodzony w społeczeństwie, człowiek ma obowiązek pracować dla dobra i postępu społeczeństwa. Wiedza zdobyta dzięki edukacji jest dziś niewłaściwie wykorzystywana, a jej jedynym celem jest zapewnienie sobie wygód i przyjemności zmysłów oraz cieszenie się nimi. Edukacja służy rozwijaniu pewnych zdolności intelektualnych i umiejętności technicznych, ale w ogóle nie sprawdza się w kształtowaniu dobrych cech. Dziś społeczeństwo jest przesiąknięte materializmem, ponieważ angażuje się w ziemskie przyjemności. Jedynie w tutejszym instytucie można zauważyć, jak podkreśla się znaczenie boskości obecnej w człowieku. W dawnych czasach, gdy uczniowie kończyli edukację w aszramie guru i mieli zacząć życie głowy rodziny (grihasty), nauczyciel przekazywał im pożegnalne przesłanie, które miało służyć jako wskazówki dla ich doczesnego i duchowego dobra. Dzisiaj obchodzimy tę ceremonię jako konwokację. – Dyskurs z 22.11.1987 r.

-BABA

21.11.2024 r.

MYŚL DNIA

W czym tkwi sekret pokoju i pomyślności społecznej? W służeniu innym bez oczekiwania wzajemności. Działanie (karma), które wiąże, to wielkie i szybko rozrastające się drzewo. Toporem odcinającym korzenie od drzewa karmy jest takie działanie, w którym każdy czyn stanowi akt wielbienia Pana. Na tym polega prawdziwa ofiara (jadżnia), najważniejszy rytuał. Taka ofiara budzi i zapewnia wiedzę o brahmanie (brahmawidję). Zwróć uwagę, że pragnienie wykonywania bezinteresownej służby musi poruszać każdy nerw ciała, przenikać każdą kość i pobudzać każdą komórkę. Taką postawę wobec służby muszą wypracować w sobie ci, którzy angażują się w duchową dyscyplinę (sadhanę). Bezinteresowna służba to rozkwit miłości, kwiatu, który wprawia umysłu w zachwyt. Niekrzywdzenie to jego zapach. Niech nawet z twoich najdrobniejszych czynów emanuje współczucie i szacunek. Bądź pewny, że te uczucia rozświetlą twój charakter wspaniałym blaskiem. – “Widja Wahini”, rozdz. 8.

-BABA

20.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Każda praca wykonywana z czystej miłości lub z poczucia obowiązku, bez pragnienia i oczekiwania korzyści jest jogą. Joga niszczy twoją zwierzęcą naturę i przemienia cię w istotę boską. Służ innym dostrzegając w nich pokrewne dusze. Pomoże ci to w rozwoju duchowym i zapobiegnie cofaniu się z osiągniętego już poziomu. Bezinteresowna służba (sewa) jest znacznie bardziej pożyteczna niż składanie ślubów i oddawanie czci (pudża). Służba usuwa ukryty w tobie egoizm i szeroko otwiera twoje serce, co sprawia, że serce rozkwita. Zatem praca wolna od pragnienia jej owocu jest najwyższym ideałem. Jeśli na takim fundamencie będziesz wznosił dom swego życia, to subtelny wpływ tej podstawy w postaci bezinteresownej służby wyzwoli w tobie wszelkie cnoty. Służba musi być zewnętrznym przejawieniem wewnętrznej dobroci. Gdy wykonujesz coraz więcej bezinteresownej służby, twoja świadomość poszerza się i pogłębia, a w rezultacie coraz lepiej poznajesz swoją atmiczną rzeczywistość. – “Widja Wahini”, rozdz. 8.

-BABA

19.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Od czasów starożytnych czci się żeński aspekt Boga na różne sposoby. Wedy głoszą, że gdzie szanuje się i ceni kobiety, tam boskość przejawia całą swoją moc. Niestety, dzisiaj mężczyźni uważają, że okazywanie szacunku kobietom jest upokarzające. Jest to zupełnie niewłaściwe. To oznaka ignorancji. Stri (kobieta) jest Grihalakszmi (boginią pomyślności dla domu). Określa się ją mianem Dharmapatni (prawej żony). Nazywa się ją Illalu (panią domu) i Ardhangi (lepszą połową). Ludzie szczycą się mało znaczącymi tytułami, jakie im przyznano. Jednak najwyższe tytuły nadawane kobietom, są ważne przez cały czas. Dom bez kobiety jest dżunglą. Mężczyźni powinni uświadomić sobie wysoką pozycję kobiet oraz szanować je i czcić zgodnie z tym. Nie powinni doprowadzać kobiet do płaczu i do łez. Dom, w którym kobieta płacze, popadnie w ruinę. Mężczyźni powinni przyznać honorowe miejsce kobietom i godnie żyć. – Dyskurs z 19.11.1995 r.

-BABA

18.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Dopiero wtedy, gdy patrzymy na świat jak na planetę, którą przenika Bóg, otrzymujemy moc do walki z siłami zła. Wielu ludzi, którzy odmawiają modlitwy i biorą udział w pielgrzymkach, od lat zastanawia się, dlaczego nie potrafią urzeczywistnić Boga. Nie trzeba jeździć po świecie w poszukiwaniu Boga. Bóg sam szuka prawdziwych wielbicieli. Wielbiciel, który jest świadom wszechobecności Boga, znajdzie Go wszędzie. Musi żywić głębokie przekonanie, że nie istnieje takie miejsce, w którym nie ma Boga. To prawdziwa oznaka oddania. Medytacja i modlitwa to cenne metody oczyszczenia się. Jednak nie prowadzą one do urzeczywistnienia Boga. Niezachwiana wiara w Boga daje niewysłowioną błogość. Nie należy mieć wątpliwości, które podważają wiarę. – Dyskurs z 25.12.1986 r.

-BABA

17.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Żyj zawsze jako sługa Pana, który mieszka w tobie, a wtedy nie będzie kusił cię grzech ani nie popadniesz w złe nawyki. Wykształć w sobie nawyk życia w świetle Boga. To nawyk, który przywraca do życia upadłych. Przyjmij postawę całkowitego poddania (śaranagati), w przeciwnym razie twoim przeznaczeniem będzie wystrzelona strzała (śara-gati). Dlatego Kriszna powiedział: “Niech twój umysł będzie pochłonięty mną (Manmana bhawa)!”. Możesz jeździć eleganckim samochodem, lecz każdego dnia, bez namysłu, powierzasz samochód, siebie i swoją rodzinę umiejętnościom i postępowaniu swojego kierowcy – umysłu! Jednak gdy otrzymujesz radę, aby powierzyć swoje sprawy Panu, moc iluzji (majaśakti) powoduje, że się wahasz i wycofujesz! Nie pozwala ci poddać się boskiej mocy (mahaśakti). Co można powiedzieć o tak absurdalnej zarozumiałości? Jeśli będziesz miał całkowite poddanie, będziesz zawsze zadowolony, szczęśliwy i zdrowy! – Dyskurs z 10.10.1961 r.

-BABA

16.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Kwestia osiągania boskości jest doniosła, ale wbrew pozorom rozwiązanie jest proste. Nie potrzeba żadnej zawiłej praktyki duchowej (sadhany). Gadżendra walczył z krokodylem przez tysiące lat! Walczył zaciekle, ale na jakiej podstawie? Dzięki własnej sile fizycznej i własnemu ego. Dopóki polegasz na sile ciała, intelektu czy pieniądza, której podstawą jest ego, nie odniesiesz zwycięstwa. W końcu wyczerpany Gadżendra zrozumiał swoją głupotę i zawołał: “Panie, wybacz mi! Nie mam nikogo, oprócz Ciebie! Przyjdź mi z pomocą!”. Gdy poddał się, mówiąc – “nikogo, oprócz Ciebie” – został ocalony. Popatrz na Ardżunę. On także szczycił się swoim intelektem. W Bhagawadgicie do ósmego wersetu w rozdziale drugim, Ardżuna zasypywał Krisznę gradem pytań! Jednak wkrótce wyczerpał swoją filozofię. Mimo wszystko, jak daleko może zajść ludzki intelekt? Biedak, ze swoimi intelektualnymi ideami, które gromadził przez całe życie, w obecności Kriszny został sprowadzony na ziemię! W końcu nie potrafił wypowiedzieć ani słowa i poddał się ze złożonymi dłońmi: “Zrobię, co każesz (Kariszje waczanam tawa)”. Wtedy Kriszna zapewnił Ardżunę: “Dobrze! Przekażę ci nauki. Teraz jesteś moim wielbicielem. Od tej chwili zajmę się tobą”. – “Summer Showers in Brindavan”, 1991, rozdz. 2.

-BABA

15.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Moc miłości jest nieskończona. Może zwyciężyć wszystko. Pewnego razu podczas wędrówki Pan Budda musiał stawić czoła kobiecie-demonowi, która groziła mu śmiercią. Budda powiedział do niej z uśmiechem: “Nie jesteś demonem; jesteś bóstwem! Kocham cię, nawet jeśli zachowujesz się jak demon”. Słysząc te pełne miłości słowa kobieta-demon zamieniła się w gołębicę i odleciała. Miłość może odmienić serce nawet zaciekłego wroga. Wszyscy powinni pielęgnować właśnie tego rodzaju uniwersalną miłość. Na świecie żyją wyznawcy różnych religii – chrześcijanie, muzułmanie, hinduiści, zoroastrianie itd. Nie powinny istnieć między nimi żadne różnice ani brak zaufania, ponieważ wszystkie bronią prawdy i dharmy. W celu krzewienia jedności wśród ludzi różnych wyznań Guru Nanak zapoczątkował wspólne śpiewanie bhadżanów, które wytwarzają wibracje harmonii i pokoju. Dzisiaj świat nękają konflikty i przemoc. Pokój i pomyślność mogą pojawić się tylko wtedy, gdy ludzie wkroczą na ścieżkę miłości oraz moralności i będą prowadzić wartościowe życie. – Dyskurs z 25.12.1986 r.

-BABA

14.11.2024 r.

MYŚL DNIA

To wy musicie napełnić serca młodych uczniów szlachetnymi pragnieniami, aby stały się mocnymi i niezawodnymi instrumentami w misji wznoszenia przyszłych Indii ku chwale, która należy się temu krajowi. Nauczyciele (guru) muszą stanowić przykład inspirujący uczniów. Muszą praktykować to, czego uczą. Jaki nauczyciel, taki uczeń. Kiedy przekręci się kurek w zbiorniku, wypływa z niego woda. Wypływająca woda jest taka sama, jak ta w zbiorniku. Podobnie, kiedy serce guru pełne jest dobroci, bezinteresowności i miłości, uczniowie będą przejawiać te wartości w każdym swoim czynie. Obecnie mamy w kraju ponad 5 000 guru Bal Wikas. Jeśli każdy z nich skoryguje i udoskonali setkę dzieci, kraj rzeczywiście ulegnie przemianie. Musicie przeanalizować, co dokładnie osiągnęliście, odkąd działa ruch Bal Wikas. Taką analizę trzeba prowadzić systematycznie. Kiedy guru będą doskonalić swą czystą (sattwiczną) naturę, również uczniowie wyrosną na ucieleśnienia tej natury. Guru powinni uważać, żeby chwasty nienawiści, zazdrości i innych podobnych wad nie zapuściły korzeni w ich własnym sercu. – Dyskurs z 20.11.1979 r.

-BABA

13.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Nie martw się z powodu takiej czy innej drobnej dolegliwości, tak jak niektórzy pacjenci z chorobami psychicznymi. Miej odwagę – to najlepsze lekarstwo. Nie liczy się długie życie. Gdybyś żył zbyt długo, mógłby nadejść czas, kiedy modliłbyś się do Pana, aby cię zabrał i uwolnił od cierpienia. Mógłbyś nawet zacząć Go obwiniać, że cię ignoruje i błogosławi śmiercią innych szczęśliwców! Przede wszystkim martw się o powodzenie lub porażkę w osiąganiu prawdziwego celu życia. Wtedy dostaniesz tyle lat, ile potrzebujesz, aby spełnić to pragnienie. Pragnij, pragnij, mocno pragnij, a osiągniesz sukces. Pamiętaj, że z pewnością odniesiesz zwycięstwo; dlatego otrzymałeś wezwanie i odpowiedziałeś na nie, przychodząc do mnie. Jakie mam inne zadanie niż obdarzanie łaską? Traktuj mnie nie jak kogoś odległego, ale jak kogoś bardzo bliskiego. Domagaj się, dopominaj się, żądaj ode mnie łaski; nie wychwalaj, nie wysławiaj i nie okazuj swojej niższości. Przynieś mi swoje serce, a zdobędziesz moje serce. Nikt nie jest mi obcy. Złóż mi obietnicę, a ja dam ci swoją obietnicę. Lecz najpierw dopilnuj, aby twoja obietnica była szczera i prawdziwa, a twoje serce – czyste; to wystarczy. – Dyskurs z 10.10.1961 r.

-BABA

12.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Samo recytowanie mantr i powtarzanie imienia Boga jest bezużyteczne. Jak już mówiłem wam wielokrotnie, musimy włączać się w pracę Boga. Hanuman dotarł do Lanki i nawiązał przyjaźń z Wibhiszaną. W czasie rozmowy Wibhiszana żalił się: “Hanumanto, masz naprawdę wielkie szczęście. Jesteś nieustannie zaangażowany w służenie Ramie, a dzięki temu zasługujesz na jego łaskę. Powtarzam imię Ramy od wielu lat, ale do tej pory nie dostąpiłem jego darszanu”. Hanuman zadał mu piękne pytania: “Wibhiszano, intonujesz imię Ramy, ale czy angażujesz się w jego pracę? Jak możesz oczekiwać jego łaski, nie pracując dla niego? Upłynęło wiele tygodni, odkąd Sita Dewi przebywa w niewoli na Lance. Czy służba Sicie nie jest godną służbą Ramie? Czy kiedykolwiek byłeś w ogrodzie Aszoka, aby ją pocieszyć? Czy choć raz spotkałeś się z nią? Czy poznałeś jej problemy i postarałeś się zapewnić jej wygody? Mój każdy włos (roma) mówi ‘Rama’! Ale ja na tym nie poprzestaję. Ofiarowałem swoje życie Ramie. Przez cały czas wykonuję drogie jemu prace”. Stąd płynie nauka: Imię Ramy w sercu, praca Ramy w rękach (Dil me Ram, hat me kam). Oto sposób na ofiarowanie naszego życia Panu. – “Summer Showers in Brindavan”, 1991, rozdz. 2.

-BABA

11.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Jak osoba, która sama nie umie pływać, może uczyć innych tej sztuki? Jak ten, którego spichlerz jest pusty, może rozdawać jałmużnę? Zdobądźcie bogactwo oddania, hartu ducha i pokoju zanim odważycie się doradzać innym, jak je zdobyć. Bharat (Indie) znosił zniewagi i lekceważenie z powodu wielu nauczycieli, którzy nie dbali o praktykowanie tego, czego uczyli. Wiem, że macie zapał do niesienia mojego przesłania wśród mieszkańców tego kraju i innych krajów. Przypominam wam, że najlepszym i jedynym skutecznym sposobem, w jaki możecie to robić, jest przełożenie przesłania na własne życie. Wasze myśli, słowa i czyny muszą być nasycone tym przesłaniem. Wtedy rozpowszechni się ono bez wysiłku i skutecznie, a oblicze świata ulegnie przemianie. Jesteście oficerami armii Sai. Jak możecie prowadzić żołnierzy do walki, jeśli nie znacie zawiłości działań wojennych, jeśli sami jesteście nieskutecznymi narzędziami? Możecie próbować przewodzić innym tylko wtedy, gdy wyćwiczycie odpowiednie dyscypliny do perfekcji. Dotyczy to wszystkich dziedzin działalności człowieka. Najpierw musicie sami osiągnąć błogość (anandę) i najwyższy pokój (praśanti), a później możecie przekazywać je innym. – Dyskurs z 17.05.1968 r.

-BABA

10.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Słowo ‘nama’ ma wielkie znaczenie numerologiczne. ‘Na’ równa się zero, ‘a’ – dwa, a ‘ma’ – pięć, co razem daje siedem i wskazuje, że do pomyślnego wykonywania namasankirtanu potrzeba siedmiu elementów: śruti, laji, ragi, tali, bhawy, premy i sanhity. Liczba siedem oznacza siedem nut, siedmiu mędrców, siedem dni tygodnia znanych jako święta saptaha. Sankirtan należy wykonywać, zwracając szczególną uwagę na skalę dźwięków, wyczucie rytmu, melodię, rym, uczucie, miłość i na osiągnięcie najwyższego dobra. Nie jest to śpiewanie dla samego śpiewania. Melodia musi płynąć z serca, musi być przesycona prawdziwym uczuciem, musi być przepełniona miłością i musi powodować, że zapominacie o sobie. Wówczas jest to asceza (tapas). Takie praktykowanie sankirtanu ochroni nie tylko jednostkę, lecz także cały świat. Ucieleśnienia miłości! Jeśli nawet nie potraficie medytować, recytować, uprawiać jogi ani odprawiać jadżni, zaangażujcie się w śpiewanie imienia Boga. Namasankirtan może podjąć każdy – począwszy od prostego człowieka (pamary) po przebudzonego (paramahansę). – Dyskurs z 26.01.1982 r.

-BABA

9.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Obecny wiek, często nazywany krytycznie wiekiem ciemności (kalijugą), to w rzeczywistości wiek, w którym można najłatwiej osiągnąć wyzwolenie. Ujawniają to święte pisma, które głoszą, że człowiek może się teraz wyzwolić dzięki sadhanie – śpiewaniu na chwałę Pana (namasankirtan) i słuchaniu śpiewanego imienia. Wśród dziewięciu kroków oddania, słuchanie śpiewu boskiego imienia (śrawanam) i śpiewanie boskiego imienia (kirtanam) uważa się za najlepsze. Kirtan to śpiewanie imion, które oznaczają chwałę Pana, a sankirtan oznacza “śpiewanie boskich imion na głos, bez przerwy i bez wahania”. Kirtan może praktykować jedna osoba i wspierać swój postęp duchowy, natomiast sankirtan wykonuje grupa ludzi. Sankirtan może pomóc w procesie wyzwolenia nie tylko członkom grupy, lecz także będzie korzystny dla słuchaczy, a nawet dla osób znajdujących się poza kręgiem słuchaczy; cały świat może czerpać z tych wibracji. – Dyskurs z 26.01.1982 r.

-BABA

8.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Obowiązkiem człowieka jest uświęcać swoje dni i noce nieprzerwanym wspominaniem imienia Boga (smaraną). Wspominajcie je z radością i tęsknotą. Jeśli będziecie tak postępować, Bóg z pewnością objawi się przed wami w takiej w postaci i z takim imieniem, jakie Mu nadaliście jako najpiękniejsze i najwłaściwsze! Bóg jest wszystkimi imionami i formami, połączeniem wszystkiego w harmonijne piękno! Bogowie wysławiani w różnych wyznaniach i czczeni przez różne wspólnoty, są częścią jednego Boga, który naprawdę istnieje. Tak jak ciało jest harmonijnym połączeniem zmysłów i kończyn, podobnie Bóg jest harmonijnym połączeniem wszystkich form i imion, które nadaje Mu człowiek! Jedynie ci, którzy nie znają chwały Boga, będą nalegać na oddawanie czci tylko jednemu imieniu i jednej formie, a co gorsza, krytykować używanie przez innych innego imienia i innej formy! Ponieważ wszyscy jesteście związani z organizacjami Sathya Sai, muszę was ostrzec przed takim głupim uporem. Nie rozgłaszajcie, że jesteście sektą odmienną i oddzieloną od tych, którzy czczą Boga w innych formach i imionach. W ten sposób ograniczacie samego Boga, którego wysławiacie. – Dyskurs z 17.05.1968 r.

-BABA

7.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Twoim celem powinno być ujrzenie tego samego Boga we wszystkich formach, którym oddaje się cześć, dostrzeganie Go we wszystkich imionach, a nawet uświadamianie sobie Jego obecności jako wewnętrznego motywatora w każdej żywej istocie i w każdej cząstce materii. Nie popełniaj błędu, uważając jednych ludzi za godnych czci, a innych za niegodnych. Sai jest w każdym, dlatego wszyscy zasługują na twoją cześć i służbę. Rozpowszechniaj tę prawdę. Do tej roli wyznaczam sewa samiti. Możesz obserwować mnie i moje działania. Zauważ, jak przestrzegam prawości, porządku moralnego, prawdy i uniwersalnego współczucia. Pragnę, abyś nauczył się tego ode mnie. Wielu prosi mnie o przesłanie, aby mogli zanieść je do tych samiti, do których należą. Cóż, moje życie jest moim przesłaniem. Będziesz trzymał się mojego przesłania, jeśli będziesz tak żył, aby twoje życie było dowodem niewzruszonego spokoju, odwagi, wiary i chęci służenia tym, którzy są pogrążeni w cierpieniu, dowodem, że do tego inspiruje cię moje życie. – Dyskurs z 17.05.1968 r.

-BABA

6.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Jeśli chcesz prowadzić idealne ludzkie życie, musisz iść za przykładem awatarów (boskich wcieleń). Awatarzy mogą przychodzić w ludzkiej postaci. Jednak nie powinieneś dać się zwieść temu zjawisku. Awatarzy mogą pojawiać się w ludzkim ciele, ale nie możesz się z nimi porównywać. W fizycznej formie człowiek i awatar mogą wydawać się podobni. Niemniej istnieje między nimi zasadnicza różnica. Nie możesz mylić owocu bawełny z owocem mango. Bóg przychodzi w ludzkiej postaci, ponieważ człowiek zszedł ze ścieżki prawości. Aby przekształcić człowieka i sprowadzić go z powrotem na ścieżkę dharmy, Bóg musi przyjąć ludzką postać. Ptaki, zwierzęta i owady prowadzą życie zgodnie ze swoją określoną naturą. Nie potrzebują awatarów. Dzisiaj tylko człowiek porzucił prawość, zapomniał o swojej boskiej istocie i umniejszył wartość swojego człowieczeństwa. Aby zmienić człowieka w tym stanie, Bóg musi przyjść w ludzkiej postaci. Awatar musi chronić dobrych, przekształcać zbłąkanych i karać niegodziwych. – Dyskurs z 20.05.1996 r.

-BABA

5.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Pan objawi się wtedy, gdy filar zostanie rozcięty na dwie części przy użyciu miecza tęsknoty. Hiranjakasipu zrobił to i z wnętrza kolumny niezwłocznie wyłonił się Pan. Wcale się w niej nie ukrywał, przewidując takie zdarzenie. Jest On wszechobecny, dlatego przebywał również i tam. Nauka, jaką otrzymał Hiranjakasipu, polegała na tym, że trzeba oddzielić pierwiastek ciała (deha-tattwę), jeśli ma się ukazać wewnętrzny pierwiastek (dehi-tattwa). Innymi słowy, świadomość “Jestem ciałem” musi zniknąć, jeśli ma się pojawić przekonanie “Jestem ucieleśnioną świadomością”. Dopóki jesteś zatopiony w przekonaniu “Jestem ucieleśnioną świadomością”, nie dotknie cię żaden ból, smutek, pycha ani egoizm. To uczucie jest jak woda morska. Jeśli weźmiesz małą ilość wody morskiej i będziesz przechowywał ją oddzielnie w butelce, to w ciągu kilku dni nabierze przykrego zapachu. A jeśli woda pozostaje w morzu, nic się z nią nie dzieje. Przebywaj w morzu boskości jako jego część. Nie oddzielaj się ani nie odróżniaj się, nie myśl, że jesteś ciałem (deha) niezależnym od boskiego Ja (dehi). – Dyskurs z 29.01.1965 r.

-BABA

4.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Życie to krótkie przedstawienie do odegrania na scenie. To ciało jest jak bańka. Umysł jest zawsze zmienny. W Gicie Ardżuna wyznaje Krisznie, że trudno kontrolować umysł, który cały czas jest chwiejny. Jednak człowiek musi skoncentrować się na swoim prawdziwym przeznaczeniu. Jakie jest przeznaczenie, cel i istota życia? Wyjaśniają to Bhagawata i Bhagawadgita. Naszym przeznaczeniem jest źródło, od którego przyszliśmy. Dopóki człowiek jest uwikłany w świat zjawiskowy (prakriti), jego umysł będzie niespokojny i chwiejny. Wedyjskie stwierdzenie ‘So-ham’ (On jest mną) uwidacznia się przy wdechu w czasie oddychania. Gdy przy wydechu wypowiadasz ‘aham’, porzucasz ‘ja’. ‘So-ham’ głosi tożsamość człowieka i Boga (ja jestem Nim). Nie zrozumiesz tej tożsamości, dopóki będziesz tkwił w szponach świata materialnego. – Dyskurs z 11.02.1983 r.

-BABA

3.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Jak oczyścić impulsy wewnętrzne? Dotyczy to umysłu, mowy i ciała. Spośród nich najważniejsza jest mowa. Jak osiągnąć czystość w mowie? Gita głosi: “Każde słowo, jakie wypowiadasz, nie może wywoływać wzburzenia ani niepokoju (Anudwegakaram wakjam satjam prijahitam czajat)”. Twoja mowa musi być prawdziwa (satjam) i miła (prijam). Mowę zanieczyszczają cztery czynniki. Pierwszy to mówienie nieprawdy, drugi – zbytnia gadatliwość, trzeci – rozsiewanie plotek przeciwko innym, a czwarty – obrażanie lub krytykowanie innych. Język ma skłonność do pozwalania sobie na takie ataki słowne. Niestety, w obecnej kalijudze wszystkie te skłonności są powszechne. Nieprawda stała się wszechobecna. Ludzie chętnie angażują się w oczernianie innych. Wciąż szerzą się plotki. Wzrasta pobłażanie dla gadatliwości. Twoja mowa stanie się czysta i bez skazy dopiero wtedy, gdy pozbędziesz się tych czterech złych skłonności. Dlatego pierwszym zadaniem jest oczyszczenie swojej mowy. – Dyskurs z 30.08.1993 r.

-BABA

2.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Każdy człowiek musi postarać się napełnić serce świętymi cechami i zamienić je w nandanawanę (niebiański gaj). Gdy widzimy szczęśliwych ludzi, powinniśmy cieszyć się ich szczęściem. Gdy widzimy cierpienie i zmartwienia innych, także powinniśmy dzielić te uczucia. Gdy rozwiniemy takie cechy, będzie to znaczyć, że nasze serce staje się nandanawaną. Musimy dołożyć wszelkich starań, aby rozwinąć współczucie i dobroć. Nazywa się je majtri, czyli życzliwość. Gdy rozwiniemy te dobre cechy, Bóg będzie blisko nas. Niezależnie od tego, czy cierpimy, czy przeżywamy radość, czy jesteśmy w smutku, czy mamy kłopoty, zawsze musimy rozwijać serce w taki sposób, by zdobyć premę (miłość) paramatmy. Z drugiej strony, gdy mamy złe cechy, takie jak chęć popełnienia grzechu, chęć słuchania czegoś, czego nie powinniśmy słuchać, chęć ranienia innych i szkodzenia im, wtedy sprawiedliwość, dobro i uczciwość nie będą nam towarzyszyć. Dlatego ludzie powinni rozwijać święte cechy. – “Summer Roses on the Blue Mountains”, 1976, rozdz. 12.

-BABA

1.11.2024 r.

MYŚL DNIA

Rozwijaj boską miłość (premę) do Pana i najwyższą boską miłość (parama-premę), której On jest ucieleśnieniem. Nie dopuszczaj do siebie wątpliwości i wahań ani pytań, by sprawdzać miłość Boga. Ubolewasz: “Dlaczego moje kłopoty nie mają końca? Dlaczego On ze mną nie rozmawia? Dlaczego mnie nie wezwał?!”. Nie myśl, że się o ciebie nie troszczę ani że cię nie znam. Mogę z tobą nie rozmawiać, ale nie myśl, że nie mam miłości. Wszystko, co robię, robię dla ciebie, nie dla siebie. Co mógłbym nazwać moim? Tylko ciebie. Dlatego nie wywołuj poruszenia w umyśle; nie pozwól, aby wiara zanikła. To tylko spotęguje smutek, którego już doświadczasz. Bądź niezłomny – takie musi być twoje zobowiązanie. Niezależnie od tego, kto jest twoim wybranym bóstwem (isztadewatą) – Wisznu, Rama, Śiwa czy Wenkateśwara – trzymaj się go mocno. Nie trać tego kontaktu ani towarzystwa, ponieważ tylko wtedy, gdy węgiel jest blisko żaru, może się żarzyć. Pielęgnuj bliskość do mnie w swoim sercu, a otrzymasz nagrodę. Wówczas ty również zdobędziesz cząstkę najwyższej miłości. To wielka szansa. – Dyskurs z 10.10.1964 r.

-BABA

31.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Tak jak promienie słoneczne mogą spalić górę bawełny, jeśli skoncentrowane przechodzą przez soczewkę, podobnie promienie intelektu zniszczą złe cechy, jeśli przejdą przez soczewkę boskiej miłości. Chociaż człowiek pochodzi od Boga (Madhawy), otacza go złudzenie (bhrama), które przesłania jego wewnętrzną boskość (Brahmę). Dopóki człowiek znajduje się w uścisku złudzenia, nie może zrozumieć Boga. Z powodu złudzenia przywiązuje się do ciała i rozwija nieograniczone pragnienia. Prowadzi to do rozwoju demonicznej natury. W słowie ‘nara’ (człowiek), ‘na’ oznacza ‘nie’, a ‘ra’ – ‘zniszczenie’. Zatem słowo ‘nara’ opisuje człowieka jako tego, który jest niezniszczalny, czyli, wieczny. Gdy do słowa ‘nara’ doda się sylabę ‘ka’, powstanie ‘naraka’, co oznacza ‘piekło’, które jest przeciwieństwem nieba. Jeśli człowiek schodzi do poziomu demonicznego, zapomina o boskości i idzie drogą do piekła. Boga można urzeczywistnić, podążając ścieżką duchową (ścieżką atmy). Zgodnie z opowieścią zawartą w puranach, Narakasura zginął w dniu Dipawali (Naraka Czaturdasi). Narakasura był demonem, którego wypełniało przywiązanie do przyjemności ciała. – Dyskurs z 24.10.1992 r.

-BABA

30.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Istnieją trzy bramy prowadzące człowieka do piekła – pożądanie (kama), nienawiść (krodha) i chciwość (lobha). Pragnienia zwykle wymykają się spod kontroli. Dlatego ważne jest, aby starać się je ograniczać tak bardzo, jak to możliwe. Kontrolowanie pragnień jest nazywane sadhaną. Dosłowne znaczenie słowa ‘sadhana’ to wysiłek, jaki podejmujesz, aby zdobyć to, czego pragniesz lub osiągnąć zamierzony cel. Tak więc sadhana to podstawowy środek do zrealizowania pragnienia lub osiągnięcia celu. Drugim znaczeniem tego pojęcia jest ‘sa-dhana’, czyli bogactwo związane z boskością. Bogactwo (dhanę) opisuje się na trzy sposoby – jako dostatek (ajśwarja), dobrobyt (sampada) i bogactwo materialne (dhana). Wszystkie rodzaje bogactwa odnoszą się do tego samego. Bogactwo nie będzie nam towarzyszyć, gdy porzucimy ciało. Jeśli straci się majątek, można go odzyskać. Jeśli straci się siłę, można ją odzyskać. Jednak jeśli straci się życie, nie można go odzyskać. Dlatego dopóki życie trwa, musisz dążyć do zdobycia boskiego bogactwa, które jest niezniszczalne i wieczne. Twoje postępowanie stanowi boskie bogactwo. Możemy je zdobyć tylko dzięki temu, jak żyjemy. – Dyskurs z 29.05.1988 r.

-BABA

29.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Przygotuj listę przedmiotów, za którymi dotychczas tęskniłeś. Przekonasz się, że pragnąłeś jedynie błahostek, chwilowych wyróżnień i przemijającej sławy. Powinieneś tęsknić tylko za Bogiem, za własnym oczyszczeniem i spełnieniem. Powinieneś płakać, żaląc się na sześć kobr, które schroniły się w twoim umyśle, zatruwając go jadem – pożądaniem, gniewem, chciwością, przywiązaniem, pychą i złością. Uspokój je, tak jak robi to zaklinacz węży swoim rozkołysanym fletem. Muzyka, która może je poskromić, to głośne śpiewanie imienia Boga. A gdy kobry są za bardzo upojone, by się ruszyć i wyrządzić krzywdę, złap je za szyję i wyrwij im zęby jadowe, tak jak robi to zaklinacz. Odtąd mogą stać się twoimi zabawkami; możesz postępować z nimi tak jak ci się podoba. Gdy je poskromisz, osiągniesz spokój. Będziesz nieporuszony wobec zaszczytu czy zniewagi, zysku czy straty, radości czy smutku. – Dyskurs z 26.03.1968 r.

-BABA

28.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzięki medytowaniu o chwale Ramy, Walmiki był w stanie przekształcić się w nieśmiertelnego poetę, który skomponował Ramajanę. Stał się ucieleśnieniem chwały, dlatego mógł stworzyć wielki epos. Gdy postanawiamy napisać list, zbieramy w głowie fakty, które chcemy przekazać, zastanawiamy się nad tym, jak napisać list i zaczynamy go pisać. Gdy decydujemy się na budowę domu, najpierw budujemy go w naszym umyśle – salon tutaj, jadalnia tam, kuchnia po tej stronie – a później sporządzamy projekt na papierze. Przekształcamy ideał w działanie, w konkretny program. Zewnętrzne działanie lub osiągnięcie jest jedynie odbiciem wewnętrznej istoty kształtującym idee i pojęcia. Zatem należy transformować i oczyścić wewnętrzną sferę umysłu. Nieustanne rozmyślanie o chwale Boga pomaga przekształcić ciało, umysł i ducha. – Dyskurs z 23.03.1984 r.

-BABA

27.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Pan dba o twoją koncentrację i czystość umysłu (ekagratę i czitta-śuddhi). Nie musisz mieć poczucia, że fizycznie jesteś daleko od Niego. On nie wie, co to znaczy ‘blisko’ i ‘daleko’. Jeśli adres będzie czytelny i prawidłowy, twój list zostanie doręczony na sąsiednią ulicę, do Kalkuty czy Mumbaju z takim samym znaczkiem. Wspominanie (smarana) to znaczek; rozmyślanie (manana) to adres. Wystarczy, że masz boskie imię potrzebne do smarany, a także formę potrzebną do manany. Wybierz jedno boskie imię i jedną formę, lecz nie mów źle o innych imionach i formach. Idź za przykładem kobiety żyjącej w wielopokoleniowej rodzinie. Darzy szacunkiem starszych w rodzinie i im służy – teściowi, jego braciom i szwagrowi – ale jej serce jest wierne mężowi, którego kocha i szanuje w szczególny sposób. Jeśli krytykujesz wiarę innych, twoje oddanie jest fałszywe. Jeśli jesteś szczery, zauważysz szczerość u innych. Widzisz wady u innych tylko dlatego, że sam je posiadasz! – Dyskurs z 15.08.1964 r.

-BABA

26.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Kiedyś Radha wybrała się sama wieczorem w podróż do Mathury. Gdy pozostałe gopiki dowiedziały się o tym, wyruszyły za nią. Zanim Radha dotarła do Jamuny, zapadł zmrok. Wcześniej gopiki ostrzegały ją, że nie powinna iść po ciemku do Mathury, ale jeśli musi to zrobić, one pójdą z nią. Przekonana, że Brindawan należy do wszystkich i Gowinda (Kriszna) także należy do wszystkich, Radha zgodziła się zabrać je ze sobą. Wsiadły do łodzi i wiosłowały po kolei, aby żadna się nie przemęczyła. Mimo że wiosłowały przez całą noc, nie dotarły do Mathury. O świcie zobaczyły przychodzących nad rzekę mieszkańców Gokulam. Stwierdziły, że chociaż wiosłowały po kolei przez całą noc, były ciągle w pobliżu Gokulam. Zaraz też odkryły, że nie odwiązały liny, którą łódź była przymocowana do słupka na brzegu. Chociaż wiosłowały, chociaż były na wodzie i miały dość sił, by płynąć, łódź w ogóle się nie poruszała. Analogicznie, bez wyzwolenia z więzów naszych zmysłów i narządów nie dokonamy żadnego postępu. – “Summer Roses on the Blue Mountains”, 1976, rozdz. 12.

-BABA

25.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Odtąd praktykuj wyrzeczenie, abyś mógł wyruszyć w podróż, gdy przyjdzie wezwanie; nie wiesz, kiedy to nastąpi. W przeciwnym razie, w takiej chwili będziesz płakał, gdy pomyślisz o domu, jaki zbudowałeś, o majątku, jaki zgromadziłeś, o sławie, jaką osiągnąłeś i o błahostkach, jakie zdobyłeś. Wiedz, że to wszystko to ledwie przemijająca chwila. Rozwijaj przywiązanie do Pana, który będzie z tobą, dokądkolwiek pójdziesz. Tylko lata, które przeżyłeś z Panem, liczą się jako życie, pozostałych nie warto sumować. Siedmioletni wnuczek zapytał swojego starego siedemdziesięcioletniego dziadka: “Dziadku, ile masz lat?”, a starszy człowiek odpowiedział: “Mam dwa lata!”. Dziecko zdziwiło się i popatrzyło na dziadka z powątpiewaniem. Staruszek odparł: “Jedynie dwa ostatnie lata spędziłem w towarzystwie Boga. Do tego czasu tkwiłem w błocie, szukając przyjemności”. – Dyskurs z 10.10.1964 r.

-BABA

24.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Wśród pięciu zmysłów poznania oczy mają ogromną moc. Posiadają cztery miliony receptorów promieni świetlnych. Dzisiaj człowiek niewłaściwie używa zmysłów, a w rezultacie jego ciało słabnie z każdym dniem. Długość jego życia zmniejsza się z powodu patrzenia na to, co nieświęte, i folgowania przyjemnościom zmysłów. Jest to przyczyną zanikania milionów receptorów promieni świetlnych w oczach i powstawania wad wzroku. Obecnie wiele osób poddaje się operacji zaćmy, aby poprawić wzrok. Lekarze mówią, że człowiek ma wadę wzroku z powodu zaćmy, ale w rzeczywistości jest to skutek patrzenia na to, co nieświęte. Dlatego musi właściwie kontrolować widzenie. Niezależnie od tego, jakie praktyki duchowe podejmiesz, nie przyniosą ci one pożytku, jeśli nie będziesz kontrolował zmysłu wzroku. Wszystkie praktyki duchowe, takie jak powtarzanie boskiego imienia, asceza i medytacja, dają tylko chwilowe zadowolenie. Nie pomagają ci kontrolować widzenia. W istocie całe stworzenie (śruszti) zależy od twojego widzenia (driszti). Oczy (netra) to doprawdy święte teksty (śastry). – Dyskurs z 5.07.2001 r.

-BABA

23.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Wiemy, że narodzić się istotą ludzką spośród wszystkich zwierząt na świecie jest bardzo trudno. Dostąpiwszy tych trudnych do osiągnięcia ludzkich narodzin, nigdy nie powinniśmy zachowywać się jak zwierzęta. Powinniśmy się nad tym zastanowić i to zapamiętać. Zachowanie wiąże się przede wszystkim z rodzajem przyjmowanego pożywienia. Rodzaj spożywanego jedzenia określa rodzaj rozwijanego przez nas zachowania. Gdy tygrys wejdzie w stado krów, krowy nie przeżyją. Podobnie, tak jak w tej analogii, w sercu człowieka znajdują się dobre i sattwiczne cechy, które można porównać z cechami krowy. Jeśli do tej grupy dobrych cech poślemy pożywienie odpowiadające radżasowym cechom tygrysa, dobre cechy nie przetrwają. Jeśli zasiejesz nasiona na jałowym polu, nasiona nie wykiełkują! Podobnie, sattwiczne cechy, takie jak szacunek lub współczucie, nie mogą rozwijać się w człowieku, który w sercu posiada radżasowe cechy. Dlatego człowiek koniecznie musi tak postępować, by oczyścić pole serca. – “Summer Roses on the Blue Mountains”, 1976, rozdz. 10.

-BABA

22.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Żyjąc w normalnym świecie i bez emocji przyjmując bieg rzeczy, musimy jednocześnie bardzo zważać na aspekty duchowe. Nie możemy o nich zapominać. Obojętnie, jaką podejmiesz pracę, jeśli masz uwagę zwróconą na boskość, Bóg zadba o ciebie. Oto przykład: Matka układa dziecko do snu. Gdy dziecko zaśnie, ona idzie na piętro i zajmuje się swoją pracą. Cały czas jej uwaga skierowana jest jednak na dziecko i myśli o chwili, gdy dziecko się przebudzi. Nawet gdy zajęta jest pilną pracą, zważa na dziecko i gdy tylko usłyszy jego płacz, pobiegnie do niego. Nie zastanawia się, w jakiej melodii i tempie dziecko płacze. Tak jak matka, rzucając pracę, biegnie natychmiast, gdy usłyszy płacz dziecka, tak samo Pan, gdy człowiek woła Go z głębi serca, opuści swoje miejsce, nawet gdy jest zajęty, i przyjdzie wielbicielowi z pomocą. Bóg nie pyta, jaką ścieżkę obrał wielbiciel, jakie bhadżany śpiewał itp. Weźmie pod uwagę tylko szczerość jego wołania. – “Summer Roses on the Blue Mountains”, 1976, rozdz. 7.

-BABA

21.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Jeśli tylko czas zostanie dobrze wykorzystany, ignorant (parama) może stać się najwyższym ascetą (paramahansą), a asceta przemienić się w uniwersalną substancję i substrat (paramatmę). Tak jak ryba żyje tylko wtedy, gdy jest zanurzona w wodzie, gdy czuje ten żywioł wszędzie wokół siebie, tak człowiek jest istotą, która żyje jedynie wówczas, gdy jest zatopiona w błogości (anandzie). Musisz odczuwać błogość nie tylko w domu, w społeczeństwie i w świecie, ale przede wszystkim w sercu. W rzeczywistości błogość w sercu wywołuje błogość wszędzie. Serce jest źródłem błogości. Trzeba dotrzeć do tego źródła przez nieustanną medytację, powtarzanie boskiego imienia, a także przez kontemplowanie chwały, łaski i niezliczonych przejawień Pana. Nie ustawaj w dążeniu do tego celu; wielbiciel nie może się wycofać. Nigdy nie poddawaj się wątpliwościom ani rozpaczy. – Dyskurs z 23.11.1961 r.

-BABA

20.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Wszystkie boskie istoty przychodzą w określonych celach. Nie odstępują od nich w żadnych okolicznościach. Podstawowa natura miłości Swamiego (prema tattwa) ma taką samą postać. Miłość Swamiego nie ma w sobie śladu interesowności. Jest absolutnie czysta. Swami wie jedynie jak dawać, a nie jak brać. Ręka Swamiego znajduje się w górze, aby coś ofiarować, nie jest wyciągnięta, aby o coś prosić. Co więcej, gdy tylko Swami oznajmił: “Jesteś mój”, niezależnie od tego, jaką złą drogą podążasz, Swami cię nie opuści. Gdy daję komuś słowo, to nawet jeśli zwróci się przeciwko mnie, nie będę żywił do niego niechęci. Nawet jeśli będzie mi złorzeczył, cały czas będę go kochał. Spełnię swoją obietnicę do końca. Pewnego dnia ten człowiek wróci na właściwą drogę. Z powodu wymogów okoliczności mogą nastąpić pewne zmiany. Nie są one trwałe. Nie zmienię swojej drogi z powodu takich zdarzeń. To moje drugie postanowienie. Jeśli podejmę się czegoś dla dobra wszystkich i będzie to dobre dla całego społeczeństwa, nie zrezygnuję z tego, niezależnie od wszystkiego – to moje trzecie postanowienie. Nawet jeśli cały świat będzie przeciwko mnie, nie zawrócę, tylko pójdę naprzód. – Dyskurs z 13.07.1984 r.

-BABA

19.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Każdy ma prawo do większych pokładów radości, do głębszych źródeł radości i do radości, która jest wieczna. Twoją prawdziwą dharmą, celem, dla jakiego przyjąłeś ludzkie narodziny, jest osiągnięcie i rozkoszowanie się błogością, której nie zmieni ani nie umniejszy żaden zewnętrzny związek. Zdobycie tej błogości jest zupełnie proste. Może to zrobić każdy, kto siedzi w ciszy i bada samego siebie oraz swój umysł, nieporuszony przez upodobania i uprzedzenia. Wtedy odkrywa, że życie jest snem i że posiada cichy przybytek spokoju w swoim sercu. Uczy się nurkować w jego spokojnych głębinach, zapominając i ignorując przeciwności losu, zarówno tego dobrego, jak i złego. Lekarz najpierw diagnozuje chorobę, a później zaleca sposób leczenia. Podobnie, musisz rozpoznać swoją chorobę, tzn. nieszczęście, cierpienie i ból. Dociekaj nieustraszenie i uważnie, a odkryjesz, że twoją prawdziwą naturą jest błogość. Błędnie utożsamiałeś się z tym, co nietrwałe, nieistotne i niegodziwe, a to przywiązanie powoduje smutek. – Dyskurs z 23.11.1961 r.

-BABA

18.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Jeśli wyciągniesz nitki z kawałka tkaniny, pozostanie jedynie bawełna, a jeśli bawełna się spali, tkanina przestanie istnieć. Podobnie, jeśli usunie się pragnienia, zniknie ego i umysł. Powiedziano, że pokonanie umysłu jest sposobem na urzeczywistnienie Boga. Stopniowe porzucanie pragnień doprowadzi do usunięcia umysłu, tak jak usuwa się nitki z tkaniny. Ostatecznie pragnienia muszą spłonąć w ogniu nieprzywiązania (wajragji). Patrz na życie jak na jedną długą podróż koleją. W tej podróży nie jest dobrze wieźć ciężki bagaż. Na trasie są stacje, takie jak cierpienie (arti), pragnienie przedmiotów (artharti), pragnienie zrozumienia (dżidżniasu) i samorealizacja (dżniani). Im mniejszy bagaż będziesz niósł, tym łatwiej i szybciej przejdziesz przez różne etapy i dojdziesz do celu. Dlatego najważniejsze jest pozbycie się pragnień. – Dyskurs z 12.10.1983 r.

-BABA

17.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Gdy poddacie się boskiej woli, Bóg się wami zaopiekuje. Nie pielęgnujcie poczucia wyższości. Porzućcie ego i przepych. Módlcie się cicho i szczerze. Jeśli wasze modlitwy pozostają bez odpowiedzi, możecie oczywiście zapytać mnie. Bóg nie jest ograniczony do miejsca, gdzieś w odległym zakątku. On zawsze przebywa w waszym sercu. Może zrobić wszystko. Dla swoich wielbicieli jest gotów wykonać każde zadanie, małe lub duże. Wszyscy są Jego dziećmi. Dlatego na pewno odpowie na wasze modlitwy. Ucieleśnienia miłości! Miłość jest kwintesencją dyskursów Swamiego. Jego miłość jest siłą. Nie ma nic potężniejszego niż miłość. Gdy pielęgnujecie miłość, możecie z łatwością zmierzyć się z każdym wyzwaniem w życiu i zwyciężyć. Bóg zawsze będzie z wami, w was i wokół was, zawsze się wami zaopiekuje. Każde wielkie zadanie można zrealizować dzięki modlitwie. Jednak wasze modlitwy powinny być szczere. Powinna być jedność myśli, słów i czynów. Rozwijajcie silną wiarę w to, że Swami jest w was i zawsze słucha waszych modlitw. Jeśli uważacie, że Swami jest na zewnątrz, to jak wasze modlitwy mogą do niego dotrzeć? – Dyskurs z 25.12.2004 r.

-BABA

16.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Niepokój, smutek i lęk nie mogą zbliżyć się do Sai nawet na odległość milionów mil. Wierz lub nie, ale Sai nie doświadcza najmniejszego niepokoju, ponieważ Sai jest zawsze świadom powstawania i przekształcania przedmiotów oraz uwarunkowań czasu i przestrzeni i związanych z nimi zdarzeń. Tych, którzy nie mają tej wiedzy, i tych, którzy są zależni od okoliczności, dotyka smutek. Ci, którzy wpadają w spiralę czasu i przestrzeni, stają się ofiarami smutku. Chociaż Sai jest uwikłany w zdarzenia uwarunkowane przez czas i przestrzeń, zawsze znajduje się w rzeczywistości poza czasem i przestrzenią, więc nie jest zależny od czasu, miejsca ani okoliczności. Dlatego musisz rozpoznać wyjątkowość woli (sankalpy) Sai. Wiedz, że wola Sai jest nieodwracalna. Możesz ignorować jej przejawienia i uważać je za słabe i nieistotne, ale gdy tylko zacznie działać, nie podlega zmianie. – Dyskurs z 8.10.1981 r.

-BABA

15.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Jeśli masz trwałą i niezłomną miłość, twoja koncentracja staje się głęboka i niezachwiana. Wiara przekształca się w miłość, a miłość wywołuje koncentrację. W takich warunkach modlitwa zaczyna przynosić owoce. Módl się, używając boskiego imienia jako symbolu Pana. Módl się, utrzymując wszystkie fale umysłu w spokoju. Módl się, gdyż jest to wypełnianie obowiązku względem swojej prawdziwej egzystencji, jest to jedyne uzasadnienie, dla którego przyszedłeś na ten świat jako istota ludzka. ‘Moje’ i ‘twoje’ to postawy służące wyłącznie ustaleniu tożsamości. Nie są rzeczywiste, lecz przejściowe. ‘Jego’ to jest prawda, to jest odwieczne. To tak, jak dyrektor szkoły tymczasowo odpowiada za meble szkolne. Musi je oddać, gdy go przenoszą lub gdy odchodzi na emeryturę. Wszystkie przedmioty, którymi zostałeś obdarzony, traktuj tak, jak dyrektor szkoły traktuje sprzęty. Bądź zawsze świadom tego, że końcowa kontrola jest nieuchronna. Czekaj na tę chwilę z radością. Bądź przygotowany na tę sytuację. Prowadź swoją księgowość na bieżąco i wcześniej obliczaj bilans, aby go przekazać. Traktuj wszystkie powierzone ci przedmioty z dbałością i starannością. – Dyskurs z 23.11.1961 r.

-BABA

14.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj cała edukacja wiąże się ze światem materialnym. Nie służy ona ukazaniu boskości. Skłoniło to Śankaraczarję do tego, by nauczyć pewnego pandita, który uczył się na pamięć gramatyki Paniniego, że w chwili śmierci uratuje go jedynie imię Pana, a nie zasady gramatyki. Chociaż propagowano tę naukę przez wieki, nieliczni ją praktykują. Wielu ludzi czyta Ramajanę jak codzienny rytuał. Jednak ilu wykonuje polecenia swoich ojców? Ilu praktykuje cnotę braterskiej przyjaźni i miłości przekazaną w Ramajanie? Czy jest ktoś, kto przestrzega nauk dharmy, które głosił Śri Rama? Jaki jest sens słuchać dyskursów w nieskończoność i niczego nie wprowadzać w życie? Gitę czyta się i objaśnia przez cały czas. Czy wciela się w życie chociaż jedną zawartą w niej zasadę? Wcale nie. Gita wskazuje drogę do urzeczywistnienia Boga. Lecz samo recytowanie Gity jest bezwartościowe. Przestrzegaj zaleceń Gity i podążaj drogą, jaką wskazuje. Tylko wtedy zbierzesz owoce. – Dyskurs z 9.10.1994 r.

-BABA

13.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Miłość matki przypomina miłość Stwórcy, który kreuje i chroni ten nieskończony wszechświat na niezliczone sposoby. W życiu codziennym istnieje kilka doskonałych przykładów boskiej wartości, którą reprezentuje macierzyństwo. Krowa przekształca swoją krew w odżywcze mleko dla człowieka, aby podtrzymać jego ciało. Krowa to pierwszy przykład boskości w postaci matki. Podobnie jak Bóg, ziemia nosi człowieka w swoim łonie i troszczy się o niego na wiele sposobów. Dlatego ziemia również jest ucieleśnieniem matki. W ludzkim ciele boskość przepływa przez wszystkie części ciała w postaci esencji (rasy) i je podtrzymuje. Boski pierwiastek określa się jako ucieleśnienie boskiej esencji (rasa-swarupini). Boskie pierwiastki, które przenikają i podtrzymują ciało fizyczne, należy czcić jak boginie-matki. Byli także wielcy mędrcy, którzy zgłębiali sprawy związane z tym, co dobre i złe, z tym, co właściwe i niewłaściwe, z tym, co uwzniośla lub degraduje człowieka. W rezultacie wysiłku i ascezy ofiarowali ludzkości wielkie święte pisma, które wskazują duchowe i ziemskie ścieżki oraz sposób, w jaki człowiek może odkupić swoje życie. Tych mędrców również trzeba czcić jak boskie matki. – Dyskurs z 14.10.1988 r.

-BABA

12.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Napełnij serce słodyczą. Nie omijaj tych, którzy potrzebują twojej pomocy. Wręcz przeciwnie, zawsze czekaj na okazję do służenia. Tylko duch poświęcenia (tjaga bhawa) może dać ci prawdziwe szczęście (bhogę). Dziś świętujemy dzień Widżajadasami. Ludzie odprawiają różne rytuały związane z dziewięcioma dniami świąt Nawaratri. Miejmy nadzieję i módlmy się o to, by każdy dzień naszego życia był równie święty jak te dziewięć dni. Chodźmy razem, wzrastajmy razem, stańmy się jednością i dzielmy się wiedzą, żyjmy razem w przyjaźni i harmonii. Żyj w jedności, we właściwy sposób wykorzystuj inteligencję, uszczęśliwiaj swoich rodziców. Jeśli będziesz tak żył, każdy dzień będzie świętem i uroczystością. Cały świat będzie szczęśliwy. Chciałbym, abyś wprowadził w czyn wszystko, czego nauczyłeś się w ciągu tych dziewięciu dni. – Dyskurs z 23.10.2004 r.

-BABA

11.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Należy właściwie zrozumieć znaczenie Durgi, Lakszmi i Saraswati. Reprezentują one trzy moce w człowieku: iczczhę śakti (moc woli), kriję śakti (moc działania) i dżnianę śakti (moc rozróżniania). Saraswati manifestuje się w człowieku jako wak (moc mowy). Durga istnieje w nim w postaci dynamizmu, mocy działania. Lakszmi przejawia się w nim w formie mocy woli. Ciało oznacza kriję śakti. Umysł jest skarbnicą iczczha śakti. Atma to dżniana śakti. Krija śakti pochodzi z ciała, które jest materialne. Iczczha śakti to moc, która ożywia bezwładne ciało oraz wprawia je w wibracje. Dżniana śakti to moc, która wzbudza wibracje iczczha śakti i wywołuje promieniowanie energii. Trzy moce reprezentuje mantra Om Bhur Bhuwah Swaha. Bhur oznacza bhulokę (ziemię). Bhuwah odnosi się do siły życiowej, która jest też znana jako sumienie w człowieku. Swaha symbolizuje moc promieniowania. Wszystkie trzy moce są w tobie. Zatem Durga, Lakszmi i Saraswati mieszkają w twoim ludzkim sercu! – Dyskurs z 9.10.1994 r.

-BABA

10.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Życie człowieka, który nie potrafi szanować i kochać swojej matki, jest zupełnie bezwartościowe. Uznając swoją matkę za prawdziwe ucieleśnienie wszelkich boskich mocy, musimy okazywać jej szacunek i traktować ją z miłością. To jest ważne przesłanie, jakie niesie nam święto Nawaratri (dziewięciu nocy). Najwyższa energia (śakti) przejawia się w postaci Durgi, Lakszmi i Saraswati. Durga daje nam energię – fizyczną, mentalną i duchową. Lakszmi obdarza nas wszelkim bogactwem – nie tylko pieniędzmi, lecz między innymi bogactwem intelektu i charakteru. Nawet zdrowie jest bogactwem. Lakszmi darzy nas niezliczonym bogactwem. Saraswati obdarowuje nas inteligencją, zdolnością intelektualnego dociekania i mocą rozróżniania. Święto Nawaratri obchodzi się, aby obwieścić światu moc tych bogiń. Nasza matka stanowi połączenie tych wszystkich boskich istot. Zapewnia nam energię, bogactwo i inteligencję. Nieustannie pragnie naszego postępu w życiu. Dlatego symbolizuje wszystkie trzy boginie, jakim oddajemy cześć w czasie święta Nawaratri. – Dyskurs z 14.10.1988 r.

-BABA


Durga Bhavani Maa

9.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Słowa ‘jadżnia’ i ‘jaga’ tłumaczy się jako ofiara; ofiara to ich główny cel! Ofiarowujesz majątek, wygodę i władzę (wszystko, co wzmacnia ego) i stapiasz się z Nieskończonym. To jest spełnienie i cel. Jadżnie są pożyteczne, ponieważ wspierają ideał ofiarowania i krytykują zdobywanie. Kładą nacisk na dyscyplinę, a nie na rozrywkę. Wymagają koncentracji umysłu, słów i czynów na Bogu. Cynicy liczą worki zboża, kilogramy ghi i cetnary opału, a w zamian proszą o więcej worków, kilogramów i cetnarów zadowolenia i szczęścia! Wpływu jadżni na charakter i świadomość nie można zmierzyć w metrach ani zważyć w gramach. To coś niezmierzonego, chociaż jest rzeczywiste i doświadczalne. Ponadto cynicy nie liczą ghi, zboża ani opału, które sami zużyli, nie okazując w zamian radości! Ziarna zbóż i ghi ofiarowane w świętym ogniu przy akompaniamencie wedyjskich formuł przynoszą tysiąckrotny zysk; oczyszczają i wzmacniają atmosferę na całym świecie! W przeciwnym razie awatar nie zachęcałby do jadżni ani nie przeprowadzałby ich ponownie! – Dyskurs z 7.10.1970 r.

-BABA

8.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj podejmij postanowienie, że oczyścisz umysł z nieczystości, abyś mógł czerpać inspirację! Ludzie, którzy dążą do spokoju umysłu, muszą także zmniejszyć bagaż, który niosą; im większy bagaż, tym większy problem. Dobra materialne i pragnienia indywidualne to przeszkody w wyścigu do urzeczywistnienia. Zagracony dom będzie ciemny i zakurzony, pozbawiony swobodnego przepływu świeżego powietrza, zatęchły i duszny. Ciało ludzkie też jest domem; nie pozwól go zaśmiecić bibelotami, błyskotkami, starociami i zbędnym wyposażeniem. Niech wieje w nim wietrzyk świętości; niech nie skazi go ciemność ignorancji. Życie jest mostem na morzu zmian; przejdź po nim, lecz nie buduj na nim domu. Wciągnij flagę Prasanthi na dach świątyni, jaką jest twoje serce. Postępuj zgodnie z przekazanymi zaleceniami – pokonaj sześciu wrogów, którzy osłabiają wrodzoną błogość w człowieku, wznieś się do poziomu jogi, gdy ustaną niepokoje i pozwól, aby blask wewnętrznej boskości jaśniał, otaczając wszystko przez cały czas! – Dyskurs z 12.10.1969 r.

-BABA

7.10.2024 r.

MYŚL DNIA

Nie myśl, że jadżnia to tylko ceremonia odprawiana w tym pomieszczeniu przeznaczonym na szczególne święta, której towarzyszy czytanie i recytowanie świętych tekstów oraz śpiewanie hymnów wedyjskich. Nie. Jadżnia to ciągły proces. Każdy, kto żyje w stałej obecności Boga i wykonuje wszystkie czyny jako dedykowane Bogu, odprawia jadżnię. Ustanowiona przez mędrców dyscyplina duchowa łączy w sobie trzy elementy: ofiarę, dobroczynność i samokontrolę (jadżnię, danę i tapas). Jednak nie można ich w ten sposób podzielić ani wymienić. Dobroczynność i samokontrola są nieodłączną częścią jadżni. Dlatego jadżnię tłumaczy się jako ofiarę, ponieważ niezbędna jest w niej dobroczynność (dana). Podobnie tapas, czyli ścisła kontrola emocji i procesów myślowych, ma zapewnić pokój i wiarę. – Dyskurs z 11.10.1972 r.

-BABA