24.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Napełnij serce miłością i pozwól, by miłość była twoim przewodnikiem we wszystkim, co robisz. Mając miłość w sercu, nie będziesz musiał o nic się martwić. Bóg będzie zawsze z tobą, w tobie, wokół ciebie i będzie się tobą opiekował pod każdym względem. Gdy mówisz: “Kriszno, będę za tobą podążał”, znaczy to, że Kriszna jest od ciebie oddzielony. Może się zdarzyć, że zgubisz drogę. Powinieneś wtedy modlić się: “Kriszno, proszę cię, bądź zawsze ze mną”. W rzeczywistości On jest w tobie zawsze. Jeśli głęboko to przemyślisz, doświadczysz tej prawdy. Niemożliwością jest być poza Nim. Wielu wielbicieli głosi: “Och Boże, jestem w Tobie, z Tobą i dla Ciebie”. Powtarzają te słowa niczym papugi, lecz nie mówią tego z głębi serca. W istocie Bóg nie jest od ciebie oddzielony. Módl się do Boga z całego serca z przekonaniem, że jest On zawsze w tobie, z tobą, nad tobą, pod tobą i wokół ciebie. Gdy taką modlitwę ofiarujesz Bogu, On z pewnością cię wybawi! – Dyskurs z 13.04.2005 r.

-BABA

23.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Wezwałem wszystkich, cierpiących w niekończącym się cyklu narodzin i śmierci, do oddawania czci stopom guru (nauczyciela duchowego), guru, który zapowiedział swoje przyjście, który przybył ponownie, aby dźwigać brzemię tych, którzy szukają w nim schronienia! To było moje pierwsze przesłanie dla ludzkości. “Manasa bhadżare”. “Oddawaj cześć w myślach!”. Nie potrzebuję twoich girland kwiatów, owoców ani przedmiotów, które kupiłeś za jedną lub dwie anny; w rzeczywistości nie są twoje! Daj mi coś, co należy do ciebie, coś, co jest czyste, pachnące cnotą i niewinnością, obmyte łzami twojej skruchy! Girlandy i owoce, jakie przynosisz, są na pokaz, jako demonstracja twojego oddania. Biedniejsi wielbiciele, którzy nie mogą sobie na nie pozwolić, czują się gorsi i jest im przykro, że są bezradni; nie mogą okazać oddania tak jak ty. Przyjmij Pana do swojego serca i ofiaruj Mu owoce swoich czynów oraz kwiaty swoich wewnętrznych myśli i uczuć. Takie oddawanie czci lubię najbardziej, takie oddanie cenię najwyżej! – Dyskurs z 1953 r., Widżajadaśami.

-BABA

22.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Bóg nikogo o nic nie prosi, ale gdy ludzie dają Mu coś prosto z serca, zwraca po tysiąckroć. Znasz historię Kuczeli. Za dar w postaci garści sypkiego ryżu, Kriszna obdarzył go pomyślnością na całe życie. Rukmini Dewi potrafiła zdobyć Krisznę dla siebie, ofiarowując mu pojedynczy liść bazylii. Gdy Bóg przyjmuje coś od kogoś, w zamian obdarza nieskończonym dobrodziejstwem. Dlatego mówi się: Liść, kwiat, owoc lub odrobinę wody; przynajmniej to trzeba ofiarować Bogu. Dlaczego? Możemy coś otrzymać tylko wtedy, gdy coś ofiarujemy. Jeśli pójdziesz do banku i po prostu poprosisz o swoje pieniądze, nie dostaniesz ich, mimo że masz do nich prawo. Musisz wypełnić zlecenie i je podpisać. Dopiero wtedy możesz domagać się swoich pieniędzy. Najpierw musisz coś dać, aby coś otrzymać. Takie jest boskie prawo. Nawet jeśli jest to coś małego lub nieistotnego, należy to ofiarować Bogu. – “Summer Showers in Brindavan”, 1995, rozdz. 10.

-BABA

21.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Największą przeszkodą na ścieżce oddania jest egoizm (ahamkara) i poczucie ‘moje’, czyli poczucie posiadania (mamakara). Są one zakorzenione w twoim charakterze od wieków, a ich korzenie sięgają coraz głębiej z każdym kolejnym żywotem. Można je usunąć jedynie za pomocą dwóch środków: rozróżniania i wyrzeczenia. Oddanie to woda, która zmyje ten wieloletni brud, a powtarzanie imienia Boga, medytacja i zjednoczenie się z Bogiem (dżapa, dhjana i joga) to mydło, które usunie go skuteczniej i szybciej. Powolni i wytrwali z pewnością wygrają ten wyścig; chodzenie na piechotę to najbezpieczniejszy sposób podróżowania, chociaż można uznać, że jest to wolny sposób. Szybszy środek transportu to pewność wypadku; im szybciej się poruszasz, tym większe ryzyko wypadku. Powinieneś jeść tylko tyle, ile potrzebujesz, aby zaspokoić głód, ponieważ przejadanie się spowoduje niestrawność. W praktyce duchowej (sadhanie) powoli poruszaj się naprzód, upewnij się, że stawiasz krok za krokiem. Nie rób dwóch kroków w tył i jednego do przodu. Nawet pierwszy krok będzie niepewny, jeśli zabraknie ci wiary. Dlatego rozwijaj wiarę. – Dyskurs z 1.08.1956 r.

-BABA

20.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Przeznaczeniem człowieka jest wędrować od człowieczeństwa do boskości. W czasie tej pielgrzymki musi on napotykać różne przeszkody i trudności. Aby oświetlić drogę i pomóc mu pokonać te problemy, mędrcy, prorocy, dusze zrealizowane, osoby święte i inkarnacje Boga przyjmują narodziny w ludzkiej postaci. Poruszają się wśród cierpiących i poszukujących, którzy zbłądzili lub zaczęli źle postępować oraz prowadzą ich na drogę pewności siebie i odwagi. Pewne osobistości rodzą się i żyją wyłącznie w tym celu. Można je nazywać karana-dżanma (urodzeni w konkretnym celu), ponieważ przyjmują dżanma (narodziny) w określonym karana (przyczyna, cel). Oczywiście, jest wielu aspirantów, którzy przez swoje oddanie, poświęcenie i zdyscyplinowane życie osiągają wizję wszechobecnego, wszechpotężnego i wszechwiedzącego Boga. Są zadowoleni z błogości, jaką sami osiągnęli. Są też inni – wychodzą na zewnątrz, by dzielić się błogością z tymi, którzy nie przestrzegają norm; prowadzą, wskazują drogę i dzięki temu otrzymują błogosławieństwo. Nauczają, że różnorodność jest iluzją, a jedność – rzeczywistością. Jezus był karana-dżanmą, mistrzem, który przyszedł na świat, aby odbudować miłość, dobroć i współczucie w sercu człowieka. – Dyskurs z 25.12.1978 r.

-BABA

19.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Pewien bogacz postanowił udać się na pielgrzymkę do świętych miejsc. Aby uniknąć kłopotów z noszeniem zbyt dużego bagażu, zapakował tylko niezbędne rzeczy do składanego posłania i wyruszył w drogę. Jest takie powiedzenie: “Mniejszy bagaż to większy komfort, co czyni podróż przyjemnością”. Bogacz mógł wygodnie zobaczyć wszystkie święte miejsca pielgrzymek, takie jak Kaśi, Mathura czy Brindawan. W dzień zobaczył wiele świątyń, w których oddawał cześć pięknym posągom różnych bóstw, zażywał kąpieli w świętych rzekach i wypełniał rozmaite czyny służebne. W ten sposób spędził cały dzień, wieczorem poczuł się zmęczony i położył się na swoim posłaniu, aby zasnąć. Ale nie zmrużył oka ani przez chwilę. Chociaż wykonywał szlachetne czyny na poziomie fizycznym, nie osiągnął spokoju umysłu. Jaka była tego przyczyna? Przyczyną było to, że w posłaniu bogacza znajdowało się mnóstwo pluskiew, które gryzły go tak, że nie mógł zasnąć w nocy. Dzisiaj człowiek jest w takiej samej sytuacji. Na poziomie fizycznym zgromadził wiele dóbr i udogodnień, i wydaje się, że jest w pełni szczęśliwy. Jednak ukrywa w sobie pluskwy złych cech, negatywnych myśli i niecnych pobudek, które niszczą jego spokój. Dopóki będzie dopuszczał do siebie negatywne uczucia i myśli, nie osiągnie spokoju. – Dyskurs z 24.06.1996 r.

-BABA

18.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Gdy Jezusowi wbijano gwoździe podczas ukrzyżowania, usłyszał on głos Ojca, który mówił: “Wszystko, co żyje, jest jednym, mój drogi Synu. Bądź jednaki dla wszystkich” i prosił go, aby wybaczył tym, którzy go powiesili, ponieważ nie wiedzieli, co czynią. Jezus poświęcił się dla dobra ludzkości. Kolędy i świeczki, czytanie Biblii i wystawianie przedstawień o zdarzeniach towarzyszących narodzinom Jezusa nie wystarczą do uczczenia jego narodzin. Jezus powiedział, że chleb spożywany w czasie ostatniej wieczerzy to jego ciało, a wino – jego krew. Miał na myśli to, że wszystkie żywe istoty z ciała i krwi należy traktować jak jego samego i że nie można czynić rozróżnienia na przyjaciela lub wroga, na ‘my’ lub ‘oni’. Każde ciało jest jego ciałem utrzymywanym przy życiu przez chleb; każda kropla krwi płynąca w żyłach każdej żywej istoty jest jego kroplą, ożywioną przez działanie, jakie przydaje temu wino. Innymi słowy, każdy człowiek jest boski i jako takiemu trzeba oddawać mu cześć! – Dyskurs z 25.12.1978 r.

-BABA

17.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Oddanie i wiara (bhakti i śraddha) to dwa wiosła, z którymi możesz przepłynąć łodzią przez ocean ziemskiego życia (samsary). Gdy dziecko kładło się spać wieczorem, powiedziało do matki: “Mamo! Obudź mnie, gdy będę głodny”. Matka odparła: “Dziecko, nie ma takiej potrzeby, głód sam cię obudzi”. Podobnie, gdy przyjdzie głód Boga, sam cię pobudzi i sprawi, że będziesz szukał potrzebnego pokarmu. Bóg dał ci głód i zapewni pożywienie; Bóg dał ci chorobę i dostarczy skuteczne lekarstwo. Twoim obowiązkiem jest zauważyć, że otrzymujesz stosowny głód i właściwą chorobę oraz zastosować odpowiedni pokarm lub lek! Człowiek musi złamać się pod jarzmem doczesnego życia (samsary); to rodzaj ćwiczenia, które nauczy go, że świat jest nierzeczywisty. Żadne wykłady nie sprawią, że uwierzysz, że to wąż, jeśli nie doświadczysz tej prawdy. Musisz dotknąć ognia i się sparzyć; inaczej nie nauczysz się, że należy go unikać. Dopóki nie dotkniesz ognia, będziesz świadomy jedynie jego światła. Ogień to zarówno światło, jak i ciepło. Podobnie świat jest zarówno prawdziwy, jak i nieprawdziwy, czyli nierzeczywisty. – Dyskurs z lutego 1955 r.

-BABA

16.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj świat osiągnął wielki postęp w dziedzinie nauki i wiedzy o świecie. Jednak cofa się w rozwoju w sferze moralności i człowieczeństwa. Jaka jest tego przyczyna? Przyczyną jest egoizm i interesowność dzisiejszego człowieka. Niezależnie od tego, jaką pracę wykonuje, robi to z egoistycznych pobudek. Motywem jego wszystkich myśli i czynów jest korzyść własna. W rzeczywistości stał się marionetką egoizmu. Patrzy na wszystko egoistycznym okiem. Jest związany łańcuchami egoizmu. Gdy zmieni motywację życia z egoizmu na dobro społeczne, doświadczy istoty prawdziwej edukacji. Dlatego ważne jest, aby człowiek porzucił egoizm i interesowność oraz napełnił serce szlachetnymi myślami o pomyślności i rozwoju społeczeństwa. W ten sposób musi oczyścić serce, wypełnić je świętymi uczuciami i powstrzymać chwiejność umysłu. Każda praca, jaką wykonujesz z czystym sercem, stałym umysłem i bezinteresowną postawą, zaprowadzi cię na drogę zwycięstwa w podróży duchowej. – Dyskurs z 24.06.1996 r.

15.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Przechodzisz od śmierci do życia, od choroby do zdrowia, mocując się z tym światem. Świat jest bardzo ważnym etapem w rozwoju człowieka; z bólu poszukiwań rodzi się niemowlę (mądrość). Bóle są wartościowe; oznaczają narodziny nowego życia. Przechodzisz od aśanti (niepokoju) do praśanti (najwyższego spokoju), od praśanti do prakanti (jasnego duchowego oświecenia) i od prakanti do paramdżjoti (najwyższego boskiego blasku). To jest tak, jak występowanie na przemian nocy i dnia; radość przeplata smutek. Noc i dzień są bliźniaczkami, obie są konieczne, aby zwiększyć żyzność gleby, wzmocnić i odświeżyć życie. Są jak lato i zima. Niektórzy proszą mnie: “Baba! Spraw, aby lato było mniej upalne!”. Ale w czasie upałów ziemia czerpie potrzebną energię od słońca, tak że gdy przyjdą deszcze, wtedy może zrodzić obfite plony. Zarówno zimno, jak i gorąco są zaplanowane przez Boga, a ty powinieneś o tym wiedzieć i traktować je jako cenne. – Dyskurs z 1953 r., Widżajadaśami.

-BABA

14.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Bóg nie jest zewnętrznym urządzeniem ani udogodnieniem, takim jak klimatyzator. On jest antarjaminem, wewnętrznym zarządcą, wewnętrzną rzeczywistością, niewidzialną podstawą, na której zbudowany jest cały widzialny świat. On jest jak zasada ognia ukryta w drewnie, która może się przejawić, gdy jeden kawałek drewna pociera się o drugi. Wytwarzane ciepło spala drewno w ogniu! Satsang (towarzystwo ludzi dobrych i pobożnych) sprawia, że spotykasz się z innymi duszami (osobami) o podobnej naturze i nawiązujesz kontakt, co manifestuje się w postaci wewnętrznego ognia. Satsang oznacza spotkanie z sat – sat, o którym się mówi, gdy wysławia się Boga jako sat-czit-anandę. Sat to zasada istnienia – ‘jest’, czyli podstawowa prawda wszechświata. Dostrój się do prawdy, sat, w swoim wnętrzu, do satji (rzeczywistości), na jaką umysły, które nie widzą światła, nakładają mitję (iluzję). Gdy rozmyślasz o sat, płomień świeci, światło jaśnieje, ciemność znika i wschodzi dżniana bhaskara (słońce urzeczywistnienia). – Dyskurs z 10.05.1969 r.

-BABA

13.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Jeśli pod ziemią skała jest twarda, musisz wiercić głębiej, aby dostać się do naturalnej, czystej wody gruntowej. Im bardziej miękka niższa warstwa gleby, tym szybszy sukces. Niech twoje serce zmięknie, a wtedy szybko odniesiesz powodzenie w sadhanie. Mów łagodnie, mów słodko, mów tylko o Bogu – w ten sposób zmiękczasz niższą warstwę gleby. Rozwijaj współczucie i zrozumienie, angażuj się w służbę, zrozum cierpienie ubogich, ich choroby, nieszczęście i rozpacz; dziel smutek i radość z innymi. W ten sposób twoje serce stanie się miękkie i odniesiesz powodzenie w sadhanie. Satsang jest jak popijanie krystalicznie czystej wody. Duhsang, czyli towarzystwo ludzi złych, bezbożnych i nieczystych, jest jak popijanie słonej wody z morza; żadna ilość dodanego do niej cukru nie sprawi, że będzie zdatna do picia! Tylko zwiększy pragnienie. – Dyskurs z 10.05.1969 r.

-BABA

12.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Z determinacją człowiek może sięgnąć nieba i podbić świat. Niestety, dzisiaj człowiek marnuje siłę. Jaka jest tego przyczyna? Utrata panowania nad zmysłami. Im bardziej im ulega, tym krócej żyje. Dzisiaj człowiek traci siłę fizyczną, a w rezultacie całkowicie niszczy wewnętrzną siłę. Aby pozostać nieśmiertelnym i zachować młodość, należy rozwijać siłę zmysłów, kontrolując je. Nie może istnieć przywiązanie do ciała. Jeśli z jednej strony człowiek traci kontrolę nad zmysłami, a z drugiej rozwija przywiązanie do ciała, w jakim znajdzie się położeniu? Brak kontroli nad zmysłami i przywiązanie do ciała można porównać do dziur w dzbanie pełnym wody. Wodę wlewa się do dzbana, który przecieka. Podobnie dzban naszego serca wypełniony jest słodyczą boskiej łaski. Człowiek musi rozwijać serce. Jednak bez wyrozumiałości i współczucia robi w nim dziury. W konsekwencji jego życie skraca się. W krótkim życiu jakie dobre czyny będzie mógł wykonywać? Jak będzie mógł pracować dla dobra społeczeństwa? Siłę daną przez Boga należy właściwie wykorzystywać na przebywanie w dobrym towarzystwie (satsang), właściwe postępowanie (satprawartana) i służenie (sewa). Tylko wtedy twoja siła może wzrastać. – Dyskurs z 2.10.2000 r.

-BA

11.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Ciało jest świątynią Boga; On jest mieszkańcem serca; intelekt (buddhi) to lampa, która świeci na ołtarzu tej świątyni. Każdy podmuch wiatru, który wieje przez okna zmysłów, ma wpływ na płomień lampy, przyćmiewa jego światło, a nawet grozi ugaszeniem. Dlatego zamknij okna, nie zostawiaj ich otwartych dla zgubnego przyciągania ze strony przedmiotów materialnych. Wyostrz intelekt, aby mógł pociąć umysł jak diament i przemienić go w płomień światła, żeby nie był matowym kamieniem. Rozróżnianie między tym, co wieczne, a tym, co przemijające, jest ważnym narzędziem duchowego rozwoju. Zdolność rozumowania należy wykorzystywać do rozróżniania między tym, co ograniczone, a tym, co nieograniczone, między tym, co przemijające, a tym, co wieczne. To jest właściwe użycie intelektu. Śankaraczarja nazwał swoje dzieło o zasadach adwajty “Wiweka Czudamani” (Klejnotem rozróżniania), ponieważ chciał podkreślić znaczenie wiweki dla zrozumienia przemijalności życia i jedności wszechświata. – Dyskurs z 2.10.1965 r.

-BABA

10.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Pielęgnuj czystą miłość na dwa sposoby. Po pierwsze, zawsze uważaj błędy innych za mało znaczące i nieistotne, bez względu na to, jak byłyby poważne. Natomiast swoje własne błędy, nieznaczne i błahe, postrzegaj jako znaczące i żałuj za nie. W ten sposób unikniesz popełniania poważniejszych błędów, ustrzeżesz się od wad, a jednocześnie umocnisz się w wyrozumiałości i poczuciu braterstwa z innymi. Po drugie, cokolwiek czynisz, zawsze pamiętaj o tym, że Bóg jest wszechobecny, że widzi, słyszy i wie wszystko. Cokolwiek mówisz, pamiętaj, że Bóg słyszy każde słowo. Odróżniaj prawdę od fałszu i mów tylko prawdę. Odróżniaj dobro od zła i czyń jedynie dobro. Staraj się w każdym momencie być świadomy wszechmocy Boga. Ciało jest świątynią duszy; cokolwiek dzieje się w tej świątyni, dzieje się za sprawą duszy. Podobnie, świat jest ciałem Boga i wszystko, co się w nim dzieje, zarówno dobro jak i zło, dzieje się za sprawą Boga. – “Prema Wahini”, rozdz. 19.

-BABA

9.04.2025 r.

MYŚL DNIA

W epoce kali człowiek zdobył wielką sławę, bogactwo i wygody, ale utracił spokój i poczucie bezpieczeństwa. Przyczyną smutku jest brak cierpliwości i zrozumienia wśród członków rodziny mieszkających w jednym domu. Czemu człowiek utracił te cechy? Wzrost egoizmu i wykorzystywanie inteligencji dla własnej korzyści doprowadziły go do upadku. Dzisiaj cierpliwości i zrozumienia nie widać w żadnej rodzinie. Dlatego ich członkowie pozostają pogrążeni w zmartwieniach od świtu do zmierzchu. Nie ma jedności ani współpracy między braćmi w jednej rodzinie. Każdy idzie swoją drogą i choć urodził się jako istota ludzka, prowadzi żywot gorszy od zwierząt. W rzeczywistości zwierzęta są lepsze, ponieważ kierują się powodem i porą. Człowiek stał się samolubny i nie myśli o tym, aby przyczynić się do szczęścia innych. Cierpliwość i zrozumienie są dla niego jak siły życiowe. Bez nich człowieka można uważać za martwego. Zdobywając stopnie naukowe i gromadząc bogactwo, co człowiek naprawdę osiąga? Każdy członek rodziny powinien dążyć do osiągnięcia dwóch cnót – cierpliwości i zrozumienia. – Dyskurs z 2.10.2000 r.

-BABA

8.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Niektórzy ludzie mogą mieć wątpliwości względem modlitwy. Czemu służy modlitwa? Czy Bóg spełni wszystkie nasze prośby, jakie kierujemy do Niego w modlitwach? Bóg daje nam tylko to, czego potrzebujemy lub to, na co zasługujemy, prawda? Czy mógłby dać wszystko, o co prosimy w naszych modlitwach? Oczywiście, wszystkie te wątpliwości można wyjaśnić. Jeśli wielbiciel ofiarował Bogu wszystko – ciało, umysł i całe swe życie – Bóg sam o niego zadba, gdyż zawsze z nim będzie. Wtedy modlitwa nie jest potrzebna. Ale czy rzeczywiście oddałeś Bogu wszystko? Nie. W obliczu strat, nieszczęść, lub gdy plany nie realizują się, wielbiciel obwinia Boga albo błaga Go o ratunek. Gdybyś w takiej sytuacji, zamiast obwiniać albo prosić Boga lub ludzi o pomoc, całkowicie Mu zawierzył, czy odmówiłby ci swej łaski? Dlaczego miałby odmówić pomocy? – “Praśanti Wahini”, rozdz. 7.

-BABA

7.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Ramajana to przewodnik, który opisuje idealne relacje między matką i dziećmi, mężem i żoną, między braćmi, władcą i ludem, między panem i sługami, a także wiele innych relacji międzyludzkich. Rama okazał współczucie umierającemu orłowi Dżataju, który walczył z Rawaną, gdy ten wiózł Sitę na Lankę oraz udzielił schronienia Wibhiszanie mimo obaw, jakie wyraził Lakszmana. To przykłady najwyższej łaskawości i wielkoduszności Ramy dla każdego, kto oddawał mu cześć lub szukał u niego schronienia. Rama oświadczył Lakszmanie: “Każdy, kto przychodzi do mnie w duchu poddania, niezależnie od tego, kim jest, należy do mnie, a ja należę do niego. Udzielę mu schronienia. To jest moje przyrzeczenie”. Rama był człowiekiem wiernym swojemu słowu, swojej żonie i swojemu orężowi. Wielbiciele muszą umieścić Ramę w swoim sercu i obchodzić Rama Nawami, aby zdobyć błogość atmy. Gdy czytają epos Ramajany, powinni osiągnąć stan jedności z uniwersalnym Duchem (Atma-Ramy). W tym stanie nie ma poczucia ego (ahamkary). – Dyskurs z 7.04.1987 r.

-BABA

6.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Bez względu na to, co robią wielkie osobistości i jakie towarzystwo wybiorą, zawsze pozostają na ścieżce prawości, na ścieżce boskości. Ich postępowanie wspiera dobrobyt całego świata! Dlatego, kiedy czyta się lub recytuje Ramajanę albo inną świętą opowieść, należy zwrócić uwagę na wspaniałość i tajemniczość Boga, na prawdę i prostolinijność, które w nich tkwią, a także zacząć praktykować te cechy na co dzień. Nie powinno się przykładać żadnej wagi do spraw ubocznych. Najważniejszą lekcją, jakiej należy się nauczyć, są sposoby wypełnienia własnego obowiązku. Kiedy Bóg pojawia się w ludzkiej postaci w celu podtrzymania dharmy, zachowuje się jak człowiek, ponieważ musi On przedstawić człowiekowi ideał życia i udzielić mu doświadczenia radości i pokoju. Jego boskie posunięcia i niesforne działania (lile) mogą niektórym wydać się zwyczajne i powszechne. Jednak każde z nich wyraża piękno, prawdę, dobro, radość i zachwyt. Każde ujmuje świat swoim urokiem i oczyszcza serce, które je kontempluje! Pokonuje i tłumi wszelkie podniety umysłu, rozrywa zasłonę iluzji (maji) i przepełnia świadomość słodyczą. – “Rama Katha Rasa Wahini”, rozdz. 1.

-BABA

5.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Często mówi się, że Rama zawsze przestrzegał dharmy (prawości). Nie jest to właściwy sposób mówienia o nim. Rama nie przestrzegał dharmy, on był dharmą. To, co myślał, mówił i czynił, to była dharma i jest dharmą na zawsze. Recytowanie Ramajany i słuchanie objaśnień jej wersetów musi transformować człowieka w ucieleśnienie dharmy. Jego każde słowo, każda myśl i każdy czyn musi być przykładem tego ideału. Niezachwiana wiara (śraddha) w Ramę, Ramajanę i w siebie jest niezbędna do osiągnięcia powodzenia. W jakim celu? Aby stać się dobrym i pomagać innym rozwijać dobroć. Aby być w pełni ludzkim z jak najlepiej rozwiniętymi wartościami ludzkimi i upowszechniać te cechy w społeczeństwie, żeby pomagać innym. Oczyść ciało za pomocą świętych działań. Oczyść mowę dzięki przestrzeganiu prawdy oraz okazywaniu miłości i współczucia. Oczyść umysł, nie ulegając żądaniom zmysłów i pragnieniom, jakie one rodzą. – Dyskurs z 18.04.1986 r.

-BABA

4.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Nie ma przedmiotu bez wad lub skaz; nie ma przyjemności, która nie łączy się z bólem; nie ma czynu, który nie jest skażony egoizmem. Dlatego bądź ostrożny i rozwijaj nieprzywiązanie, które uchroni cię przed smutkiem. Ramajana wpaja to mądre, ważne i cenne nieprzywiązanie i poświęcenie (tjagę). Rama chętnie udaje się do lasu jako wygnaniec, gdy tylko dowiaduje się, że takie jest życzenie jego ojca. Pamiętajmy, że w tym czasie miał zostać koronowany na króla przez tę samą osobę, która kazała mu udać się na wygnanie! W Ramajanie ci, którzy mają autorytet i pełne prawo, wyrzekają się pozycji u władzy. Tymczasem dziś widzimy osoby bez autorytetu i prawa, które domagają się stanowisk u władzy! Obowiązek jest Bogiem – oto lekcja, jakiej udziela Ramajana. Obecnie słowa ‘obowiązek’ używa się do wskazywania metod sprawowania władzy. Nie! W tym kontekście obowiązek to nakaz okazywania innym szacunku i czci oraz służenie im najlepiej, jak potrafisz. Uważasz, że możesz chodzić swobodnie i wymachiwać laską wokół siebie, ale człowiek, który idzie z tyłu, ma taką samą swobodę korzystania z drogi jak ty. Korzystanie z wolności w taki sposób, aby nie ograniczać ani nie szkodzić wolności innych, to obowiązek, który staje się oddawaniem czci! – Dyskurs z 20.04.1975 r.

-BABA

3.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Gdy w twoim sercu zamieszka Rama, otrzymasz wszystko – sławę, bogactwo, wolność i pełnię. Hanuman był zwykłym przywódcą małp, dopóki nie spotkał Ramy; był ministrem na dworze swego pana, ale gdy Rama polecił mu szukać Sity i wysłał go na poszukiwania, to znaczy, gdy Rama zamieszkał w jego sercu jako przewodnik i opiekun, Hanuman stał się nieśmiertelny jako idealny wielbiciel! Ramajana skrywa wiele głębokich znaczeń. Daśaratha oznacza tego, który jedzie w rydwanie (ratha) dziesięciu (daśa) zmysłów, czyli każdego człowieka. Jest on związany trzema różnymi cechami (gunami), tak jak Daśaratha z trzema żonami w Ramajanie. Ma czterech synów, cztery cele życia (puruszarthy): dharmę (Ramę), arthę (Lakszmanę), kamę (Bharatę) i mokszę (Śatrughnę). Człowiek musi je systematycznie realizować, zawsze wyraźnie widząc ostatni cel – wyzwolenie (mokszę). Lakszmana reprezentuje intelekt (buddhi), a Sita – prawdę. Hanuman to umysł, który jest skarbnicą odwagi, jeśli się go kontroluje i ćwiczy. Sugriwa, pan Hanumana, to rozróżnianie (wiweka). Z ich pomocą Rama szuka prawdy i odnosi powodzenie. Oto lekcja, jakiej Ramajana udziela każdemu człowiekowi! – Dyskurs z 20.04.1975 r.

-BAB

2.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Oko zawsze szuka czegoś nikczemnego i wulgarnego. Pomimo zagrożenia dla własnego życia i ciała, kierowca gapi się na obsceniczne plakaty reklamujące film. Oko trzeba kontrolować, aby nie zniszczyło umysłu i ciała człowieka. Ucho łaknie plotek i nieprzyzwoitych treści. Nie nakłania cię do uczestnictwa w wykładach, które naprawdę mogą ci pomóc w rozwoju duchowym. Nawet jeśli masz okazję uczestniczyć w jednym z nich, ucho odwodzi cię, przyprawiając cię o ból głowy. Jednak jeśli ktoś obrzuca kogoś obelgami, wtedy uszy osiągają największą koncentrację. Język jest podwójnie niebezpieczny, jeśli nie znajduje się pod kontrolą, ponieważ rozsiewa plotki i pobudza pragnienie posmakowania czegoś dobrego. Jest prawie niemożliwe, aby skierować język ku powtarzaniu świętych imion i medytacji (dżapie i dhjanie), niezależnie od tego, jak słodkie jest imię Pana. Gdy oczy, uszy i język są pod kontrolą i można ich używać do samodoskonalenia, wtedy można z łatwością zapanować nad umysłem i rękami. Kiedy człowiek zrozumie siebie, nie będzie musiał dociekać, gdzie mieszka Bóg. Bóg mieszka w czystym sercu człowieka, wyraźnie jaśniejąc blaskiem swojego wrodzonego splendoru mądrości, mocy i miłości. – Dyskurs z 20.03.1977 r.

-BABA

1.04.2025 r.

MYŚL DNIA

Celem życia musi być uświadomienie sobie jedności jaźni z najwyższą jaźnią. Dlaczego jaźń przyjmuje ludzką postać? Gdyby celem było jedynie życie lub nawet szczęśliwe życie, jaźń można by zamknąć w formie ptaków lub zwierząt. Sam fakt, że człowiek posiada pamięć, umysł, intelekt, zdolność rozróżniania, zdolność przewidywania przyszłości czy chęć oderwania się od zmysłów, wskazuje, że jego przeznaczeniem jest jakiś wyższy cel. Jeśli jednak pragnie mniejszego spełnienia, jest grzesznikiem (papi). Lecz ten, kto pomimo pokus i przeszkód wytrwa na ścieżce prowadzącej do samospełnienia i samorealizacji, jest jak pasterka (gopika), gdyż pasterki z Brindawanu były najbardziej inspirującym przykładem takich dusz. Najskuteczniejszą dyscypliną, jaką człowiek może stosować, aby osiągnąć ten wzniosły cel, jest kontrola i pokonanie pięciu zmysłów. Unikaj błędów i zła, do których skłonne są oczy, uszy, język, umysł i ręce. – Dyskurs z 20.03.1977 r.

-BABA

31.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Aby transformować świat ze stanu, w jakim się obecnie znajduje, nie trzeba tworzyć nowego systemu społecznego, nowej religii ani nowej wiary. Potrzebna jest grupa mężczyzn i kobiet reprezentujących święte ideały. Gdy pojawią się takie pobożne dusze, kraj będzie cieszył się boskim przewodnictwem. Jednak pobożni ludzie mogą przetrwać tylko w takim społeczeństwie, w jakim panuje czystość umysłu i dobry charakter. Podstawą rozwoju tych cech jest moralność. Niemniej moralność nie rozkwitnie bez duchowości. Dlatego gmach dobrego społeczeństwa trzeba zbudować na fundamencie duchowości, wzmocnić filarami czystości i charakteru oraz położyć na nim dach moralności. Dobre imię i chwała Bharatu opierają się na duchowości od czasów starożytnych. Bharat zdobył dobre imię i sławę dzięki szlachetnym mężczyznom, cnotliwym kobietom i przykładnym dzieciom. – Dyskurs z 22.07.1994 r.

-BABA

30.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Ucieleśnienia miłości! Dzisiaj jest Ugadi, początek Nowego Roku. Od starożytności ludzie obchodzili wiele Ugadi, ale do tej pory nie porzucili złych cech. Prawdziwe Ugadi to dzień, w którym porzucicie złe cechy, napełnicie serce miłością i wstąpicie na ścieżkę poświęcenia. Nie ograniczajcie świętowania Ugadi jedynie do wkładania nowych ubrań i spożywania pysznych potraw. Dzisiaj możecie ubrać nową koszulę, ale jak długo pozostanie ona nowa? Jutro będzie już stara. Nikt nie czyta codziennie tej samej gazety. Dzisiejsze gazety jutro staną się makulaturą. Nasze życie jest jak gazeta. Gdy przeczytacie gazetę, nie macie ochoty czytać jej ponownie. Otrzymaliście te narodziny i przeszliście przez różne doświadczenia przyjemności i bólu. Ale dosyć już tego. Nie proście o kolejną gazetę, tj. następne narodziny. Powinniście się modlić: “Boże, dałeś mi to życie i przeszedłem w nim przez wszystkie doświadczenia. Nie chcę się odradzać”. – Dyskurs z 13.04.2002 r.

29.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Twoim zadaniem na dziś jest odkryć ten filar, który wspiera wszelkie duchowe osiągnięcia. Powiem ci, co to jest – miłość! Oddawaj cześć i służ wszechmogącemu Bogu (Sarweśwarze), który jest mieszkańcem wszystkich ludzi, i dzięki temu urzeczywistnij Go. To jest największa praktyka duchowa. Służ człowiekowi jak Bogu. Daj jedzenie głodnym, jedzenie, które jest darem bogini natury (Annapurny); daj je z miłością i z pokorą; daj je osłodzone imieniem Pana. Sfery niebieskie krążą i rozpadają się. Czas upływa. Wiek goni wiek. Epoka nastaje za epoką. Ciała, które się narodziły, dorastają i umierają. Jednak pragnienie, aby uświęcać życie prawymi czynami i dobrymi myślami, nie jest widoczne. Nigdzie nie można znaleźć zapachu szczerej praktyki duchowej. Dzięki wyrzeczeniu można osiągnąć wielkie rzeczy. Rozwijaj nieprzywiązanie, a Pan przywiąże się do ciebie. Przeszłość jest nie do odzyskania; te dni minęły. Lecz przyszłość zmierza w twoją stronę. Podejmij postanowienie, aby uświęcać ją miłością, służbą i praktyką duchową. – Dyskurs z 29.03.1968 r.

-BABA

28.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Z jednej strony człowiek osiągnął zdumiewający postęp w nauce i technice, szczególnie w dziedzinie elektroniki, syntetyków, energii atomowej i odkrywania przestrzeni kosmicznej. Z drugiej strony, jesteśmy świadkami kryzysów politycznych i gospodarczych, konfliktów kastowych i społecznych oraz niepokojów wśród studentów. Dzisiaj wartości moralne wśród ludzi powoli zanikają. W sferze moralnej, etycznej i duchowej postawy ludzi stają się gorsze, co jest niepokojące. Nawet doświadczeni uczeni i wybitne osobistości życia publicznego dają się wciągnąć w spiralę zaciekłych sporów z powodu ograniczonego myślenia. Jedność między ludźmi niszczą ideologiczne i sekciarskie różnice między tymi, którzy są dobrze wykształceni i bardzo inteligentni. Intelektualistów szerzących niezgodę jest coraz więcej, ale nieliczni krzewią jedność w różnorodności. U podstaw tych wszystkich skłonności leży prawda, że ludzkość wciąż nie wyszła z etapu zwierzęcego. Ludzie muszą uświadomić sobie, że w istocie mają boskie pochodzenie. Indywidualne jaźnie pochodzą z oceanu sat-czit-anandy, tak jak fale z oceanu. Ludzie doświadczą prawdziwej błogości, gdy uświadomią sobie tę prawdę. – Dyskurs z 22.07.1994 r.

-BABA

27.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Na pytanie, skąd pochodzicie, szybko odpowiadacie: “Z Delhi”, “z Kalkuty” lub “z Thiruwananthapuram”, ale to są miejsca, z których przybyły tu wasze ciała. W ciele mieszka ucieleśniony (dehin) jako jego źródło, podtrzymanie i wsparcie; różni się on od ciała (dehy), z którego pochodzi. Jest to dla was nie do pojęcia. Zbadajcie to, znajdźcie odpowiedź – takie jest zadanie człowieka. Zostaniecie zwolnieni ze swojej roli, gdy pokonacie wielką ignorancję i gdy uświadomicie sobie źródło, podtrzymanie i wsparcie nie tylko waszej pozornej indywidualności, ale wszystkich wielorakich iskier o milionach twarzy tej jednej boskiej siły. Nie zwlekajcie dłużej; minuty uciekają; zainspirujcie się pragnieniem wypicia nektaru uświadomienia sobie swojej prawdziwej wartości. – Dyskurs z 12.05.1968 r.

-BABA

26.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Dzięki sile mowy (wak) można zdobyć królestwo lub wielkie bogactwo. Dzięki mowie można nawiązywać przyjaźnie i relacje. Z powodu mowy można się uwikłać i stracić wolność. Z powodu mowy można nawet umrzeć. Mowa jest siłą życiową istot ludzkich. Mowa jest podstawą życia. Mowa jest wszechpotężna. Święty Dżajadewa zwrócił się do swojego języka tymi słowami: “O języku! Ty wiesz wszystko o słodyczy mowy! Cieszysz się prawdą i dobrem. Dlatego intonuj słodkie i święte imiona Pana – Gowinda! Damodara! Madhawa! Nie złorzecz nikomu. Mów słodko i łagodnie”. Kriszna mówi w Gicie: “Niech twoja mowa będzie szczera, uprzejma, dobra i wolna od niechęci”. Niestety, tak święta i słodka mowa stała się rzadkością, dlatego społeczeństwo jest przesiąknięte goryczą i niezgodą. Nieograniczoność szalonej cywilizacji zniszczyła dyscyplinę i moralność, a społeczeństwo zmieniła w piekło. – Dyskurs z 22.07.1994 r.

25.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Kwiat jaśminu leży na stole w pokoju. Kwiat ma postać materialną i jest niewielki, ale jego subtelny zapach przenika cały pokój. Podobnie para wodna zajmuje o wiele większą przestrzeń niż woda, z której powstała. Z uwagi na swoją niezwykłą subtelność, umysł człowieka jest zdolny do ogromnej ekspansji. Z powodu zmysłów, umysł przyciągają różne obiekty i osoby. Jeśli obiekty te wypełniają umysł, jego rozszerzalność zostaje ograniczona. Umysł może się rozszerzać, gdy tylko przyciąganie tych obiektów zostanie ograniczone. Jeśli dzisiaj człowiek jest pełen obaw i nie ma spokoju umysłu, to dlatego, że jego umysł wypełniają niezliczone pragnienia. Świata nie można winić za stan umysłu człowieka. Życia rodzinnego również nie można obarczać odpowiedzialnością za zniewolenie człowieka. Wiążesz się z naturą i rodziną z powodu swoich przywiązań i pragnień. Aby uwolnić się od przywiązań i zmniejszyć swoją zależność od świata zewnętrznego, musisz zapanować nad oczami, uszami i językiem! – Dyskurs z 13.03.1988 r.

-BABA

24.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Miłość jest niezbędna do zjednania sobie boskości. Ludzie mogą twierdzić, że starannie odprawiane obrzędy są skuteczne dla realizacji tego samego celu. Jednak same pisma święte głoszą, że rytualne oddawanie czci i wykonywanie obrzędów co najwyżej może przyczynić się jedynie do oczyszczenia umysłu i serca. Zgodnie z boską obietnicą obrzędy mogą wznieść człowieka do nieba, ale może on tam przebywać dopóki, dopóty ważny jest jego depozyt zasług. Musi wrócić na ziemię, gdy tylko depozyt zasług się wyczerpie. Miłość jest najbardziej bezpośrednim środkiem do osiągnięcia Boga. Musisz kochać wszystkich bez czynienia różnic, ponieważ Pan mieszka w każdym i jest ucieleśnieniem miłości. Istnieją trzy przeszkody stojące na drodze pełnego i swobodnego przepływu miłości od człowieka do Boga. Są to odwieczni wrogowie człowieka – pożądanie, gniew i chciwość. Na szczęście starożytni Hindusi opracowali trzy święte teksty, które, gdy zostaną przyswojone, mogą przygotować człowieka do walki i pokonania tych podstępnych wrogów. Są to Ramajana, Mahabharata i Bhagawata. – Dyskurs z 26.02.1987 r.

-BABA

23.03.2025 r.

MYŚL DNIA

W czasie obecnej kalijugi (epoki upadku moralnego) ważne są dwie dyscypliny duchowe (sadhany): namam i danam. Namam oznacza imię Pana. Musi ono pobudzać każdą myśl, każde słowo i każdy czyn i sprawić, aby stały się one pełne miłości. Z pewnością może doprowadzić człowieka do wizji tego, który nosi to imię. Imię, dźwięk, jest tym, co materialne i może ukazać to, co niematerialne lub nieaktywne (dżada), a co stanowi drzwi do zapisanej w nim świadomości (czajtanji). Taki jest cel tej praktyki duchowej – rozpoznanie zarówno pola (kszetry), jak i pana pola (kszetradżni) jako Boga. Danam, druga praktyka duchowa, oznacza obdarowywanie, opiekę i dzielenie się. Podarowanie jedzenia głodnemu przynosi natychmiastowe zadowolenie i łagodzi skurcze głodowe. Upaniszada głosi: “Pożywienie jest Bogiem (Annam Brahma)”. Dary należy dawać bez pompowania ego obdarowującego ani bez zmniejszania ego obdarowywanego. Trzeba je ofiarować ze zrozumieniem, z pokorą i z miłością! – Dyskurs z 26.02.1987 r.

-BABA

22.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Jeśli człowieka nie kształci się, by prowadził dobre i pobożne życie, uczenie go różnych umiejętności i zwyczajów powoduje jedynie to, że staje się zagrożeniem dla siebie i innych. Trwają niekończące się spory na temat języka, który powinien być środkiem nauczania, ale wydaje się, że nikogo nie interesuje język serca, który posługuje się słownictwem miłości i wyrażeniami samokontrola i samopoświęcenie. Obecnie szkoły i koledże zajmują się wbijaniem faktów i mrzonek do głów uczniów; nie przygotowują ich do tego, by stawili czoła zmiennym kolejom życia, nie wydobywają z nich tego, co najlepsze ani nie wysyłają ich na służbę społeczeństwu. Zwyczaj odmawiania modlitwy zaszczepi odwagę i pewność siebie; zapewni uczniowi nowe ogromne źródło energii. Nie podejmuje się żadnych starań, aby uczeń poznał słodkie doświadczenia medytacji i jogi czy radość płynącą z dociekania własnej rzeczywistości! – Dyskurs z 13.05.1970 r.

-BABA

21.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Ludzie narzekają na smutek, żal i niepokój. Czym dokładnie jest smutek? Jest to reakcja na utratę czegoś, co się zdobyło lub na niepowodzenie w zdobyciu czegoś upragnionego. Dlatego jedynym sposobem na uniknięcie smutku lub żalu jest pokonanie pragnienia tego, co iluzoryczne. Postrzegaj świat jako Boga (Brahma-majam). Takie widzenie rozproszy pragnienie. Gdy pragnienie ogranicza się do Boga i koncentruje się na Bogu, sukces jest pewny, a każdy krok przynosi anandę. Gopiki z Brindawanu wiedziały o tym i tęskniły za Panem, pomijając wszystko inne. Ich czysta, nieskażona miłość wyrażała się w bezinteresownym działaniu. Były to proste wieśniaczki, które nie znały tekstów świętych pism ani ćwiczeń duchowych. Niezachwiana wiara w Krisznę obdarzyła je wszelkim natchnieniem i przewodnictwem, jakiego potrzebowały. Jak Kriszna powiedział Ardżunie: “Ten, kto ma wiarę, zdobywa wiedzę (Śradhawan labhate dżnianam)”. – Dyskurs z 26.02.1987 r.

-BABA

20.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Błogość (ananda), jaką odczuwamy, gdy zaspokoimy głód posiłkiem, jest krótkotrwała. Wkrótce znów dopada nas głód. Bez względu na to, jak słodkie i smaczne może być jedzenie, spożywanie go w dużych ilościach powoduje mdłości. Mówi się, że mityczny ptak czakora żywi się wyłącznie światłem księżyca, ale możemy być pewni, że nadmiar pożywienia z pewnością nie byłby przez niego mile widziany. Nawet nektar stanie się mdły, jeśli będziesz go jadł bez końca. Jednak najwyższa boska błogość (brahmananda) jest inna, ponieważ jest ona wrodzona człowiekowi, jest jego źródłem i pokarmem. Celem ludzkich wysiłków na kolejnych etapach duchowego rozwoju jest osiągnięcie najwyższej boskiej błogości. Ryba umieszczona w pięknej, złotej misce wysadzanej szlachetnymi kamieniami jest nieszczęśliwa. Nie ma tam błogości, bo nie ma tam wody. Woda jest jej domem, prawdziwym źródłem i pokarmem. Podobnie człowiek musi powrócić do swego pierwotnego domu, niezależnie od tego, jak daleko zawędruje. – Dyskurs z 23.11.1983 r.

-BABA

19.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Pan wielokrotnie mówił, że obdarza łaską wewnętrzną czystość, a nie zewnętrzną ostentację. Jeśli ktoś utwierdza się w równowadze umysłu, Kriszna zamieszkuje w jego sercu. Głos Kriszny staje się sumieniem, które prowadzi człowieka na każdym kroku. Dzięki jodze należy zdobyć hart ducha; dzięki dżapie trzeba zyskać kontrolę nad zmysłami; dzięki sadhanie umysł musi napełnić się spokojem. Chociaż wprowadza się w życie te działania, ich skutki nie są widoczne. Ludzie zamykają się w pokojach do modlitwy, gdzie oddają cześć, ofiarowują kwiaty i owoce, a później wychodzą na zewnątrz tylko po to, by krzyczeć i przeklinać, straszyć i walczyć ze wszystkimi. Gita głosi, że człowiek musi być joginem zawsze i w każdych okolicznościach (Satatam yoginah). Oznacza to, że stale powinien być w stanie błogości. Wiara w Boga może zapewnić spokój i równowagę. Wiedza musi przekładać się na umiejętności, które trzeba ukierunkować i opanować dzięki poczuciu równowagi. W przeciwnym razie umiejętności sprowadzają się do zabijania. – Dyskurs z 7.09.1985 r.

-BABA

18.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Jak głosi Bhagawata, Prahlada był ugruntowany w wierze w Pana Narajanę i w jego uniwersalną, absolutną rzeczywistość. Jednak jego ojca, Hiranjakasipu, przyciągały zewnętrzne formy i ograniczające nazwy. Dlatego Prahlada był zatopiony w błogości (anandzie) wszędzie, gdzie się znajdował, i w każdych okolicznościach. Hiranjakasipu był zawsze zmartwiony i niespokojny, pochłonięty wielością nazw i form. Ci, którzy znajdą się w takim stanie błogości jak Prahlada, będą zawsze otoczeni aurą, a ich twarze będą promienieć blaskiem. Ludzie mogą czerpać radość, patrząc na ich twarze i pragnąć przeżywać to doświadczenie wielokrotnie. Twarze osób zmartwionych i niespokojnych zarażają innych podobnymi uczuciami. Ponadto radość obdarza człowieka wielką mocą, natomiast niepokój pozbawia go siły, jaką posiada. Prawdziwej błogości nie da się osiągnąć wysiłkiem, sztucznie wytworzyć ani jakimś sposobem utrzymać. Nie można zalecić żadnego wysiłku duchowego (sadhany), który umożliwiłby osiągnięcie błogości, gdyż każdy jest w istocie ucieleśnieniem błogości! Niemniej człowiekowi nie udało się rozpoznać swojej prawdy, dlatego szuka błogości na zewnątrz, w przedmiotach wokół siebie. Dla tych, którzy uświadomili sobie, że są wieczną, prawdziwą i czystą atmą, błogość jest zawsze dostępna. – Dyskurs z 23.11.1983 r.

-BABA

17.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Mahabharata podaje cztery przykłady złych ludzi zwanych duszta czatusztaja. Pierwszym z nich jest Szakuni (wujek Durjodhany ze strony matki). Szakuni był przez cały czas wypełniony złymi myślami. Dobre idee były mu zupełnie obce. Zawsze knuł coś złego przeciw tej czy innej osobie. Szakuni był doradcą Durjodhany, który popełniał złe czyny. Durjodhana i Szakuni byli współsprawcami zła. Później pojawił się Duszasana (brat Durjodhany). Przebywając z Szakunim i Durjodhaną, Duszasana słynął ze złego zachowania. Mówi się, że kiedy ci źli ludzie się spotykali, to “nawet gwiazdy spadały z nieba w ciągu dnia”. Cały kosmos buntuje się przeciwko takim złym ludziom. Dołączył do nich Karna z powodu fałszywego poczucia złego przywiązania. Bez wątpienia wdzięczność jest dobrą cechą. Durjodhana przyszedł mu z pomocą w trudnej sytuacji, dlatego Karna rozwinął do niego bezprawne przywiązanie. Karna był dobroduszny i szlachetny, ale ponieważ przestawał ze złymi ludźmi, także stał się zły. Pomimo odwagi, sprawności fizycznej i zdolności intelektualnych Karna poniósł klęskę, bo oddalił się od Boga. Złe myśli, złe czyny, złe postępowanie i przywiązanie do złych ludzi to cechy czterech złych osób (duszta czatusztaja). – Dyskurs z 4.03.1993 r.

-BABA

16.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Pięć pól, na których trzeba osiągnąć spokój: (5) Pole działania (karmy) z jego wzlotami i upadkami musi być uświęcane przez uświęcanie celu. Jeśli praca przerodzi się w oddawanie czci, porażka i niepowodzenie nie spowodują zniechęcenia. Sukces nie przyczyni się do pychy; doprowadzi do pokory i wdzięczności za łaskę. Praca wykonywana jako obowiązek, którą winni jesteśmy społeczeństwu, przynosi nagrodę w postaci radości, ponieważ wykorzystujemy wiedzę i umiejętności, jakimi obdarzył nas Bóg przez społeczeństwo, aby służyć społeczeństwu. Spokój umysłu (samatwam), który osładza życie i zmniejsza jego ciężar, najlepiej widać na przykładzie oddania Radhy dla Kriszny. Oddanie Radhy jest świadomością jedności rzeki i oceanu, indywidualnego ja i wszechjaźni, atmy i paramatmy. Celem jest dotarcie do źródła. Oddanie to pragnienie, aby płynąć nieprzerwanie i prosto do źródła. Cierpienie wywołane rozdzieleniem i odejściem, pragnienie pokonania przeszkód, radość kontemplacji, ekstaza samounicestwienia – dzięki temu Radha w pełni utożsamiła się ze swoim Panem, Śri Kriszną. – Dyskurs z 7.09.1985 r.

-BABA

15.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Pięć pól, na których trzeba osiągnąć spokój: (3) Pole wiedzy z jego wzlotami i upadkami: Dopóki nie osiągnie się szczytu wiedzy, na którym doświadcza się Jedynego – Tego, który stał się wielką iluzją – istnieje wiele pokus i przeszkód sprowadzających poszukiwacza na złą drogę. Gdy uczeń czuje się wyczerpany lub uważa, że dotarł na szczyt, jest skłonny zupełnie zaprzestać wspinaczki. Gita określa człowieka uczonego (pandita) słowem ‘samadarszi’ – ten, który uświadomił sobie, że ten sam Jedyny istnieje we wszystkich istotach. Dżnianin osiągnął spokój, jeśli jest przekonany, że Jedyny jest jedyną prawdą obejmującą wszystko i że kieruje jego myślami, słowami i czynami. (4) Pole oddania z jego wzlotami i upadkami: Tutaj również jest wiele fanatyzmu, uprzedzeń i prześladowań wynikających z braku świadomości jednego i tego samego Boga, któremu wszyscy oddają cześć, odprawiając różne obrzędy i rytuały oraz stosując różne sposoby i metody. Jest tylko jeden Bóg i jest On wszechobecny! – Dyskurs z 7.09.1985 r.

-BABA

14.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Joga oznacza połączenie – połączenie jaźni z własnym źródłem. Gita głosi, że joga oznacza równowagę umysłu (Samatwam jogam ućjate). Rozróżniamy pięć sfer osiągania spokoju: (1) Sfera naturalnie występujących wzlotów i upadków (prakritika): Musisz przyjmować z zadowoleniem zarówno lato, jak i zimę, ponieważ są one niezbędne do życia. Zmienność pór roku wzmacnia nas i ożywia. Narodziny i śmierć to normalne zdarzenia. Nie znamy przyczyny narodzin ani śmierci. One po prostu występują. Próbujemy obwiniać niektóre osoby lub zdarzenia za krzywdę lub stratę, jakiej doznajemy, ale jej prawdziwym powodem jest nasza karma (działanie). Jeśli przyczyna zdarzenia jest znana, jego wpływ można ograniczyć lub nawet zatrzymać. (2) Sfera wzlotów i upadków w społeczeństwie: Musisz przyjmować ze spokojem umysłu pochwałę i krytykę, zachwyt i zniewagę, zysk i stratę oraz inne reakcje społeczeństwa, w którym trzeba wzrastać i walczyć. Szczęście jest takim samym wyzwaniem dla twojego spokoju, jak i nieszczęście! – Dyskurs z 7.09.1985 r.

-BABA

13.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Ci, którzy nie wierzą w teorię karmy (karma siddhantę), dzisiaj mówią o jedności ludzkości. Jednak jak tłumaczą ogromne i zasadnicze różnice między ludźmi – różnice w zdolnościach, warunkach, postawach i pobudkach? Ktoś jest ciągle chory. Ktoś inny jest zdrowy. Ktoś jest zawsze radosny. Ktoś inny jest stale nieszczęśliwy. Ludzie nie uświadamiają sobie, że te różnice są rezultatem przeszłej karmy (działania). Karma jest przyczyną wszystkiego, co się dzieje. Owoce działań mogą nie być widoczne od razu, ale prędzej czy później muszą się pojawić. “Zrobię to, zrobię tamto – próżna jest ta przechwałka, człowieku! Co zasiejesz, to zbierzesz. Jakie nasiono, taki owoc (wiersz telugu)”. Dlatego tylko dzięki dobrym czynom można osiągnąć pożądane rezultaty. W tym celu Wedy w Karma Kandzie (części Wed, która podkreśla znaczenie wykonywanych działań) określiły dobre czyny, dzięki którym można otrzymać korzystne skutki. – Dyskurs z 17.03.1983 r.

-BABA

12.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Na świecie istnieją różne tematy, na które dostępna jest wiedza – wiedza o muzyce, literaturze, sztuce, rzeźbie, ekonomii, polityce itp. Są to jedynie elementy ziemskiej wiedzy – wiedzy odnoszącej się do świata przedmiotowego. Wszelka wiedza doczesna może pomóc zwiększyć komfort człowieka, ale nie przyczyni się do jego wyzwolenia (mukti). Bez względu na to, jaką możemy zyskać kontrolę nad warunkami materialnymi, nie posłuży to do zapewnienia spokoju umysłu ani błogości ducha. W pewnym sensie im więcej wiedzy doczesnej, tym mniejsze prawdopodobieństwo osiągnięcia spokoju umysłu. Wiedza doczesna jest bez wątpienia konieczna. Jednak nie jest ona wszystkim ani ostatecznym celem. W przeszłości wielu wielkich królów, którzy rządzili ogromnymi królestwami i cieszyli się wszelkimi przyjemnościami, postanowiło wyrzec wszystkiego pod koniec życia, aby osiągnąć spokój duchowy. “Wszystko, co widzialne, jest nietrwałe (Jad druszjam tannaszjati)”. W pogoni za przemijającymi i nietrwałymi przyjemnościami odrzucamy trwałe, niezmienne i rzeczywiste elementy ludzkiego życia. – Dyskurs z 17.03.1983 r.

-BABA

11.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Gdy podczas jedzenia wypowiadamy ekscytujące słowa, będą się w nas też rodzić idee z nimi związane. Powinniśmy przyswoić sobie lekcję, że gdy się kąpiemy, gdy siadamy do medytacji lub gdy jemy posiłek, nie możemy myśleć o innych czynnościach ani ideach. Zaszkodzi nam także nadmierna gadatliwość podczas jedzenia. Nie powinniśmy w ogóle rozmawiać, gdy jemy. Modlitwę przed jedzeniem (Brahma’rpanam) musimy wyrecytować z radością w sercu, wypowiedzieć święte słowa, a dopiero później zacząć jeść. Dzięki temu wszystko, co zostało ofiarowane brahmanowi, stanie się poświęconym pokarmem (prasadem), który otrzymujemy jako dar od brahmana. Werset ten (Aham wajśwanaro…) mówi, że pożywienie przyjmuje sam Bóg, który jest w tobie w ludzkiej postaci. Dlatego zmienia to nasze pożywienie w pożywienie dla Boga. Przystępując do jedzenia, nie powinniśmy być pobudzeni ani ulegać namiętności, lecz jeść w pełni uspokojeni. Nawet gdy nie możemy prowadzić powtarzania imienia, ascezy czy obrządku ofiarnego (dżapy, tapy czy jagi), jeśli przynajmniej zadbamy o taki sposób jedzenia, rozwiniemy dobre idee. – “Summer Showers in Brindavan”, 1977, rozdz. 18.

-BABA

10.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Umysł z własnej woli kieruje się jedynie ku temu, co prawe i czyste, ale zmysły i świat zewnętrzny ciągną go w stronę tego, co złe i nieczyste. Białe płótno brudzi się, ale po usunięciu brudu znów odzyskuje biel. Przygotuj listę przedmiotów, za którymi dotychczas tęskniłeś. Przekonasz się, że pragnąłeś jedynie błahostek, chwilowych wyróżnień i przemijającej sławy. Powinieneś tęsknić tylko za Bogiem, za własnym oczyszczeniem i spełnieniem. Powinieneś płakać, żaląc się na sześć kobr, które schroniły się w twoim umyśle, zatruwając go jadem – pożądaniem, gniewem, chciwością, przywiązaniem, pychą i złością. Uspokój je, tak jak robi to zaklinacz węży swoim rozkołysanym fletem. Muzyka, która może je poskromić, to głośne śpiewanie imienia Boga. A gdy kobry są za bardzo upojone, by się ruszyć i wyrządzić krzywdę, złap je za szyję i wyrwij im zęby jadowe, tak jak robi to zaklinacz. Odtąd mogą stać się twoimi zabawkami; możesz postępować z nimi tak jak ci się podoba. Gdy je poskromisz, osiągniesz spokój. Będziesz nieporuszony wobec zaszczytu czy zniewagi, zysku czy straty, radości czy smutku! – Dyskurs z 26.03.1968 r.

-BABA

9.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Aspirant nie może wpadać w zachwyt, gdy sprzyja mu szczęście, ani nie może się zniechęcać, gdy nieszczęście staje się jego udziałem. “Twoja wola, nie moja” – takie powinno być jego stałe zapewnienie wobec siebie samego. Nieliczni poszukiwacze starają się zrozumieć intencje Boga, kroczyć ścieżką, która do Niego prowadzi i przestrzegać ideałów, które On ustanawia. Podążają za własnymi instynktami i osądami, a w nagrodę otrzymują cierpienie i rozpacz. Nie są świadomi świętokradztwa, jakie popełniają. Głoszą, że Bóg jest wewnętrznym motywatorem i że jest wszechobecny, ale zachowują się tak, jakby był nieobecny tam, gdzie Go nie chcą. Marnują cenny czas na jałowe dyskusje i spory na temat Boga. Każdy może zgłębiać prawdę o Bogu i zagłębiać się w Jego tajemnicę na tyle, na ile pozwalają mu jego moralne, intelektualne i mentalne zdolności. Z oceanu można zaczerpnąć tylko tyle wody, ile pomieści naczynie. Bóg jest niezmiernie rozległy; jest poza zasięgiem najśmielszego wyobrażenia! Uczeń na określonym poziomie w szkole musi studiować teksty przeznaczone dla uczniów na tym poziomie inteligencji. – Dyskurs z 29.02.1984 r.

-BAB

8.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Nie pozwalaj umysłowi rozmyślać o wadach i błędach innych; w ten sposób zostanie skażony. Skoncentruj jego uwagę na uczciwości i cnotach innych; w ten sposób stanie się uświęcony. Wiem, że w chwilach emocjonalnego szaleństwa porzucasz swoją prawdziwą naturę i pozwalasz sobie na obrażanie innych, życzysz im, aby doznali krzywdy lub cieszysz się z ich nieszczęścia. Takie negatywne myśli przedostają się do twojego umysłu i rozwijają się niekontrolowane, prowadząc do nieszczęścia i niesławy w twoim życiu. Dlaczego martwisz się o innych? Rozmawiaj z nimi, jeśli ich lubisz. Jeśli ich nie lubisz, zostaw ich w spokoju. Dlaczego szukasz u nich wad i źle o nich mówisz? Takie postępowanie to zaproszenie do duchowego upadku. Tacy ludzie tracą wszystkie korzyści, jakie mają nadzieję osiągnąć przez powtarzanie imienia Pana, rytualne oddawanie czci, medytację i boskie widzenie (dżapę, pudżę, dhjanę i darszan). Pozostaną zgorzkniali mimo przestrzegania wszystkich dyscyplin duchowych (sadhan), tak jak gorzka tykwa, którą niósł pielgrzym, aby zmienić ją w słodką tykwę przez zanurzenie w świętych wodach. – Dyskurs z 29.02.1984 r.

-BABA

7.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Dharma (kodeks prawości) ustanawia ścieżkę przestrzegania zasad dla ludzi. Tak jak blask promieni słonecznych, dharma oświetla ścieżki, którymi powinni podążać ludzie dla dobra i postępu społeczeństwa. Pośród praw dharmy najważniejsza jest uczciwość (njajam). Prawość oznacza, że człowiek powinien uczciwie zarabiać na życie i być przykładem dla innych, żyjąc uczciwie i sprawiedliwie. Sprawiedliwość polega na tym, aby nie czynić rozróżnienia między sobą a innymi. Bez względu na to, co może przydarzyć się tobie lub twoim bliskim, bez względu na to, jakim trudnościom będziesz musiał stawić czoła, nie możesz zejść ze ścieżki prawości. Sprawiedliwość jest jak kompas żeglarza. Niezależnie od tego, jak go ustawisz, igła będzie wskazywać wyłącznie północ. Podobnie sprawiedliwość ukazuje boskość w człowieku i sprawia, że cieszy się on błogością boskości. Zatem doskonałe ludzkie życie powinno być takie, w którym prawość stanowi podstawę każdego działania. – Dyskurs z 14.05.1984 r.

-BABA

6.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Młodzi ludzie w młodzieńczych latach mają skłonność do podążania za skłonnościami umysłu. Nie wznoszą się do poziomu swojej inteligencji. W rezultacie są narażeni na wzburzenia i niepowodzenia. Dlatego muszą nauczyć się korzystać ze zdolności rozróżniania. “Jestem istotą ludzką. Jak powinienem się zachowywać w tym stanie, aby zdobyć szacunek i uznanie innych?”. Są to pytania, które musi zadać sobie każdy student. W każdej sytuacji powinien się zastanowić, co jest właściwym postępowaniem, a czego należy unikać. Powinien zdecydować, co ma zrobić i dokąd zmierzać po odpowiedniej analizie. Posiadając wiedzę, nie może zachowywać się jak ignorant i nieuk. Jego zachowanie powinno być zgodne z jego wykształceniem. Pokora jest oznaką prawdziwej edukacji. Bez pokory wiedza będzie pozbawiona blasku. Zdolność rozróżniania jest niezbędna dla każdego studenta i człowieka wykształconego. – Dyskurs z 16.01.1988 r.

-BABA

5.03.2025 r.

MYŚL DNIA

“Bhaga” znaczy “ten, który jest skarbnicą wszystkich boskich cech i który jest szczególnie godny czci”. “Ga” odnosi się do “tego, który posiada wszystkie doskonałości i który stwarza, podtrzymuje i niszczy wszystko”. Sylaba “Bha” ma dwa znaczenia: sambharta i bharta. “Sambharta” znaczy “ten, który potrafi uczynić naturę narzędziem procesu twórczego”. Jest on również zdolny do podtrzymywania tego, co zostało stworzone, dlatego nazywa się go “Bhartą”. “Bha” ma inne znaczenia, takie jak: pokój (śanti), światło, blask i iluminacja. “Ga” znaczy “wszechobecny”. “Wan” (w języku telugu “wanthudu”) znaczy “ten, który potrafi”. Zatem określenie Bhagawan znaczy “ten, który potrafi rozpalić boski blask, oświetlić mądrość i który jest wiecznym wewnętrznym światłem ducha”. Czy może być coś wspanialszego niż zdobycie miłości wszechwiedzącego i wszechmocnego Pana? Na ziemi ani poza nią nie istnieje nic, co mogłoby równać się boskiej miłości. Podejmowanie wszelkich wysiłków, aby zaskarbić sobie tę miłość, jest jedynym celem i sensem ludzkiej egzystencji. – Dyskurs z 14.01.1988 r.

-BAB

4.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Ciało, umysł i duch razem tworzą człowieka. Gdyby wziąć pod uwagę tylko ciało, przypominałoby to egzystencję zwierzęcia. Umysł wznosi człowieka do poziomu ludzkiego. Duch (atma) wzniesie go do boskości. Ciało, umysł i duch są ze sobą powiązane i współzależne. Wspierają się wzajemnie. Ciało nie podejmie żadnego działania bez umysłu. Umysł i ciało muszą służyć duchowi i uświadomić sobie boską jaźń (atmę). Zdrowie jest bardzo ważne dla w pełni moralnego i zdyscyplinowanego życia. Zmysły i umysł należy kontrolować i korygować, aby człowiek mógł doświadczać pełni życia. Tylko ten, kto potrafi kontrolować siebie, ma prawo kontrolować innych. W sanskrycie kontrolę zmysłów określa się słowem ‘dama’. Kontrola zmysłów musi być widoczna w każdym aspekcie życia – w czasie studiowania, jedzenia, spania czy grania w gry. Kontrolę zmysłów nazywa się dyscypliną. Bez dyscypliny nie można osiągnąć powodzenia w żadnym działaniu. – Dyskurs z 23.03.1984 r.

-BABA

3.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Aby doświadczyć boskości, zrozum ten przykład. Prawdziwą naturą matki jest miłość. Matka posiada formę, ale miłość nie ma formy. Matka sama jest formą miłości. Dzięki obecności atmy możesz zobaczyć jej odbicie w postaci świata. Cały świat jest jedynie odbiciem, reakcją i oddźwiękiem. Atma jest jedyną rzeczywistością. Jednak człowiek zapomniał o rzeczywistości i widzi tylko odbicie. Reakcja nie może istnieć bez akcji; oddźwięk nie może istnieć bez dźwięku. Chociaż dźwięk jest wszędzie, nie jesteś w stanie go usłyszeć. Chociaż rzeczywistość jest wszędzie, nie jesteś w stanie jej dostrzec. Jak możesz ją zobaczyć? Z niezachwianą wiarą i bezinteresowną miłością nieustannie myśl o Bogu. On z pewnością ukaże się przed tobą. Dzisiaj człowiek intonuje imię Boga i pragnie Go zobaczyć. Ponieważ brakuje mu silnej wiary, nie jest w stanie doświadczać boskości. Człowiek stał się ślepcem, dlatego że stracił oczy wiary. Wiara jest najważniejsza. – Dyskurs z 30.09.1998 r.

-BABA

2.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Gdy wchodzisz do kina, widzisz biały ekran. Oglądanie samego ekranu nie daje ci satysfakcji. Gdy zaczyna się seans, oglądasz różne sceny wyświetlane na ekranie. Czy bez ekranu mógłbyś oglądać film? Nie. Jednak w czasie projekcji ekran nie jest widoczny, chociaż istnieje; ekran łączy się z obrazem. Ekran istnieje przez cały czas – przed seansem, w czasie seansu i po jego zakończeniu. Wedy głoszą: “Wszechobecny Bóg istnieje wewnątrz i na zewnątrz (Antar bahisczha tat sarwa wjapja narajana sthita)”. Czym ekran jest dla filmu, tym atma jest dla stworzenia. Ekran atmy istnieje wewnątrz i wokół wszystkich istot oraz jest pierwotną podstawą dla całego stworzenia. Dlatego mówi się: “Boskość przenika wszystko (Sarwam Wisznumajam dżagat)”. Boskość jest obecna w obrazie i wokół niego. Któż więc może rozpoznać formę takiej boskości? Na ekranie miłości widzisz obraz wszechświata. Miłość w postaci atmy jest obecna we wszystkich istotach. – Dyskurs z 30.09.1998 r.

-BABA

1.03.2025 r.

MYŚL DNIA

Cztery cele ustanowione przez Sai to cele ustanowione przez Wedy. Są to: prawda, prawość, pokój i miłość. Ludzie muszą zrozumieć ich znaczenie, zaakceptować je, szanować i praktykować w codziennym życiu. Tylko wtedy ukryta w człowieku boskość zajaśnieje w pełnej chwale. Prawda (satja) jest pierwszym ideałem. Realizuje się go przez sadhanę języka. Drugi ideał, prawe życie (dharmę), realizuje się przez sadhanę ciała i jego składników w odniesieniu do społeczeństwa, które otacza człowieka, i do świata przedmiotowego, który wpływa na niego i który jest pod jego wpływem. Przez właściwe działanie i prawe postępowanie człowiek może osiągnąć trzeci cel – niewzruszoną równowagę, czyli spokój (śanti). Spokój można zdobyć dzięki dyscyplinie umysłu. Prawda ugruntowuje się na języku dzięki sattwicznej (czystej) sadhanie. Dharmę osiąga się przez praktykowanie aktywnej (radżasowej) kontroli. Spokój (śanti) jest konsekwencją biernego (tamasowego) wycofania się z działań, a nawet bierności. Lecz miłość (prema), czwarty cel, wykracza poza te trzy sposoby, a także poza myśl, słowo i czyn! Boską miłość nie jest łatwo pojąć. Miłość jest Bogiem. Bóg jest miłością. Traktowanie miłości jako sposobu mówienia, postawy umysłu lub fizycznego zachowania jest poważnym umniejszaniem jej znaczenia. Miłość nie ma śladu egoizmu; nie kieruje się motywami. – Dyskurs z 8.03.1981 r.

-BABA

28.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Zgromadziło się was tutaj tysiące ze wszystkich zakątków świata. Znieśliście wiele niewygód, trudności i niedogodności, aby zdobyć łaskę. Dla każdego z was była to lekcja miłości, tolerancji, wytrwałości i cierpliwości. Wrodzona cecha miłości pozwala wam dzielić się radością i pokojem. Miłość sprawia, że wszyscy jesteście teistami. Jeśli nie macie w sobie miłości, musicie być nazywani ateistami, bez względu na to, jak demonstracyjnie wyrażacie swoją religijność! Jeśli wierzycie, że dzięki ślubom, postom, celebracjom, recytacji hymnów pochwalnych czy ofiarowaniu kwiatów zdobędziecie łaskę Boga, to jesteście w wielkim błędzie. Warunkiem koniecznym dostąpienia łaski jest miłość. Gita mówi, że musicie uwolnić się od wszelkiej nienawiści do wszystkich istot, ale to za mało. Ściana nie ma w sobie nienawiści do nikogo. Czy to jest ideał? Nie. Musicie bezwarunkowo kochać wszystkie istoty, kochać aktywnie i czynnie angażować się w działania z miłością. Tylko to zapewni wam łaskę, której tak bardzo pragniecie! – Dyskurs z 23.02.1971 r.

-BABA

27.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Umysł człowieka musi przejść transformację. Musi wspierać nie zniewolenie, lecz wyzwolenie. Musi zwrócić się ku Bogu i do wewnątrz, a nie ku światu i na zewnątrz. Tylko wtedy próby transformacji gospodarczej, politycznej i społecznej mogą skutecznie poprawić los człowieka. Umysł płata liczne figle, aby cię zadowolić i dać ci dobre mniemanie o sobie. Rozkoszuje się hipokryzją, jadąc na dwóch koniach jednocześnie. Możesz pokłonić się przed Swamim i oświadczyć, że się poddałeś. Jednak kiedy jesteś daleko, możesz zachowywać się inaczej i pozwolić, by wiara zanikła. Twojej wiary nie może zatruwać ani jedna myśl, że nie skorzystałeś z pudży lub dżapy, jaką wykonujesz. Wypełnianie sadhany to twój obowiązek, twoje najskrytsze pragnienie i twoje szczere działanie. Wszystko inne zostaw woli Boga. Takie musi być twoje postanowienie z okazji świętego Śiwaratri! – Dyskurs z 29.02.1984 r.

-BABA

26.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj jest Śiwaratri, ratri (noc) Śiwam (dobra, pobożności, wielkiego szczęścia). To pomyślna noc, ponieważ umysł straci kontrolę, gdy poświęcisz tę noc na modlitwę. Według świętych pism księżyc jest bóstwem przewodnim umysłu. Umysł jest związany z księżycem, tak jak oczy są związane ze słońcem. Śiwaratri przypada w czternastą noc ciemnej połowy miesiąca, w noc poprzedzającą nów, gdy księżyc jest całkowicie niewidoczny. Księżyc i umysł, którym on rządzi, znacznie zmniejszają się każdego miesiąca aż do tej nocy. Jeśli poświęcisz tę noc na czuwanie i adorację Boga, to pokonasz resztkę krnąbrnego umysłu i odniesiesz zwycięstwo. W tym miesiącu Śiwaratri jest świętsze niż w innych miesiącach, dlatego nazywa się je Mahaśiwaratri. Tę noc trzeba spędzić na wielbieniu Boga z mocną wiarą i z czystym sercem. Nie należy tracić ani chwili na inne myśli. – Dyskurs z 26.02.1987 r.

-BABA

25.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Rzeka jest częścią morza; osiąga spełnienie, gdy wraca do morza i łączy się ze swoim źródłem. Ryby rodzą się w wodzie, żyją w wodzie, a bez wody umierają. Niemowlę jest częścią matki. Bez niej nie przeżyje. Gałąź jest częścią drzewa. Gdy ją odetniesz, drzewo uschnie i umrze. Człowiek jest częścią (amsą) Boga. On także nie przetrwa bez Boga. Żyje z powodu potrzeby poznania Boga, swego źródła. W Bhagawadgicie (15.7) Pan oznajmia: “Wszystkie żywe istoty są częścią (amsą) mnie. Jestem w nich obecny jako odwieczna atma” – wskazuje. Człowiek żyje dla wyższego celu, a nie po to, by podporządkować się każdemu żądaniu instynktu lub impulsu, tak jak zwierzę. Musi stać się panem samego siebie, a nie czołgać się jak niewolnik. Ma prawo mówić: Jestem Śiwą (Śiwoham), jestem niezmniejszalną pełnią (aćjutą), jestem błogością (anandą). Gdy tylko uświadomi sobie własną rzeczywistość, odpadną wiążące go łańcuchy – tak żelazne, jak i złote – i osiągnie wyzwolenie (mokszę). – Dyskurs z 26.02.1987 r.

-BABA

24.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Pszczoła krąży nad kwiatem lotosu, siada nań i spija nektar. Gdy pije słodki miód, jest cicha, wytrwała, skoncentrowana i nie zważa na nic innego! Człowiek zachowuje się tak samo jak pszczoła, gdy przebywa w obecności Boga. Pszczoła przestaje brzęczeć i jest bezgłośna, gdy tylko zaczyna pić nektar. Człowiek także śpiewa, wychwala, dyskutuje i przekonuje, dopóki nie pozna słodkiej esencji (rasy). Ta esencja to słodycz miłości (prema rasa). Gdzie jest miłość, tam nie może być lęku, obawy, wątpliwości i niepokoju (aśanti). Gdy dręczy cię niepokój, możesz być pewny, że twoja miłość jest ograniczona i zawiera domieszkę ego. To, co doświadcza miłości (premy), to wewnętrzne ‘ja’, które jest odbiciem prawdziwego ‘ja’, atmy (ducha). Kiedy zmysły przestaną działać, wtedy ‘ja’ zajaśnieje pełnym blaskiem. Zmysły są twoimi śmiertelnymi wrogami, ponieważ odwracają twoją uwagę od wewnętrznego źródła radości i kierują ją na przedmioty zewnętrzne. Gdy przekonasz się, że zmysły zwodzą cię potajemnie, z pewnością przestaniesz im ulegać! – Dyskurs z 26.02.1968 r.

-BABA

23.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Aby węgiel stał się biały, głupotą jest polewać go mlekiem; mleko również staje się czarne. Musisz rozgrzać węgiel do czerwoności i kontynuować proces spalania, aż zmieni się w biały popiół! Biały popiół pozostaje popiołem na zawsze. Podobnie umysł tamasowy (zaćmiony i nieświadomy, reprezentowany przez czerń) należy przekształcić w umysł radżasowy (aktywny i pełen żarliwych uczuć, reprezentowany przez czerwień), a następnie – w umysł sattwiczny (spokojny i pobożny, reprezentowany przez biel) dzięki duchowej dyscyplinie, czyli rozgrzewaniu. Czerń i czerwień wytwarzają cechy chciwości i pożądania. Wyleczysz się z nich, regularnie stosując lek samokontroli (nigrahy). Święte dni i wydarzenia ustanowiono po to, by rozpocząć leczenie. Święte pisma zachwalają ten lek i określają sposób jego podawania. Żywoty świętych zachęcają do szukania tego leku i ratowania się nim. Dzięki temu człowiek może wznieść się z poziomu zwierzęcego do poziomu ludzkiego i z poziomu ludzkiego do poziomu boskiego! – Dyskurs z 9.03.1967 r.

-BABA

22.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Narzekając w duchu, wiele osób zadaje pytanie: “Jaki jest pożytek z przeznaczania tak dużej ilości ghi i innych materiałów na ofiary składane w ogniu jadżń i jag?”. Cel będzie jasny tylko dla tych, którzy znają wewnętrzną prawdę. Rolnik uprawia pole i rozsypuje na nim worek nasion ryżu. Nieświadomemu obserwatorowi może się wydawać, że marnuje on cenne ziarno. Lecz rolnik wie, że w odpowiednim czasie zbierze plony w postaci stu worków ryżu. Podobnie, ofiarowanie ghi i innych cennych przedmiotów w jadżni, w połączeniu z recytacją mantr, przyniesie niezliczone dobrodziejstwa we właściwym czasie. Ludzie mogą widzieć wyłącznie to, co się ofiarowuje. Jednak nie mają pojęcia, jakie wynikną z tego korzyści. Trzeba uświadomić sobie, że jedynie dzisiejsze poświęcenie (tjaga) może prowadzić do jutrzejszej przyjemności (bhogi). Jeśli ofiarę składa się z głębi serca, korzyści będą równie wielkie. – Dyskurs z 3.10.1989 r.

-BABA

21.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Niektórzy ludzie mówią, że skoro Bóg nie ma formy, to nie istnieje. Lecz Bóg posiada formę. Na tym świecie nie ma nic, co istnieje bez formy. Według nauki cały świat jest zbudowany z atomów. One również posiadają formę. Wedy głoszą: “Bóg jest mniejszy od tego, co najmniejsze i większy od tego, co największe (Anoranijan mahato mahijan)”. Atom jest Bogiem. Począwszy od wody, którą pijesz i jedzenia, które spożywasz, atomy przenikają wszystko. Zrozumienie tej prawdy zajęło naukowcom tysiące lat. Jednak wieki temu tę samą prawdę głosił mały chłopiec Prahlada. Powiedział on: “Nie miej poczucia, że Bóg jest tu, a tam Go nie ma. W rzeczywistości Bóg jest wszędzie. Znajdziesz Go wszędzie tam, gdzie będziesz Go szukał”. Bharat był miejscem narodzin wielu szlachetnych dusz, takich jak Prahlada, które doświadczyły wszechobecnej boskości. Od czasów starożytnych Bharatijowie czcili ziemię, drzewa, mrowiska i góry, ponieważ wierzyli, że Bóg jest wszędzie i we wszystkim. – Dyskurs z 12.03.1999 r.

-BABA

20.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Bóg słońca zanosi ofiary złożone w czasie jadżni do odpowiednich bóstw. Bóg ognia, Agni, jest obrazem słońca. Płomienie wydobywające się z ognia to języki boga ognia. Promienie wychodzące z ognia to wiele głów bóstwa. Agni jest obecny w każdym człowieku. Wewnętrzne znaczenie tego jest takie, że każdy człowiek jest z natury boski. Gdy intonuje się mantry i składa ofiary w ogniu dla Pana, Jego łaska spływa na ludzi w postaci pokoju i obfitości. Jest takie powiedzenie: “Jaki ogień, taki dym”. Jaki dym, takie chmury. Jakie chmury, taki deszcz. Jaki deszcz, takie uprawy. Jakie uprawy, takie pożywienie. Jakie pożywienie, taki intelekt. W dzisiejszych czasach chmury nie powstają z dymu pochodzącego z odprawiania jadżni, dlatego jedzenie, jakie spożywają ludzie, nie sprzyja rozwijaniu inteligencji. Gdy unoszący się z jadżniakundy dym przedostaje się do chmur, powstaje święty deszcz, który pomaga oczyścić uprawy i uświęcić spożywane jedzenie. W rezultacie ludzie zostają uświęceni. – Dyskurs z 3.10.1989 r.

-BABA

19.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Musisz patrzeć na wszystkich jak na części swojego ciała i tak jak starasz się leczyć siniaki lub rany na ciele tak szybko i skutecznie, jak to możliwe, tak samo musisz złagodzić smutki i cierpienia innych, jak najlepiej potrafisz i na tyle, na ile pozwalają ci na to środki. Teraz oddajesz cześć Panu – ofiarowujesz Mu wszystko, czego pragniesz, traktujesz Go z pełnym szacunkiem, jakim chciałbyś, aby darzyli cię inni. Kąpiesz i obmywasz posąg, ozdabiasz go klejnotami, ofiarowujesz mu pożywienie i go wachlujesz, otaczasz go pięknym zapachem itp., ponieważ sam tego pragniesz. Jednak Pan jest zadowolony tylko wtedy, gdy czynisz to, czego On pragnie! Jak inaczej zdobędziesz Jego łaskę? Jak inaczej to zrobisz, jeśli nie będziesz pielęgnował, karmił, wspierał i chronił Jego dzieci? Jak inaczej to zrobisz, jeśli nie pomożesz dzieciom urzeczywistnić Boga jako ich Pana i Opiekuna, jeśli nie będziesz rozwijał wiary w Niego przez proste i uczciwe życie? – Dyskurs z 19.02.1970 r.

-BABA

18.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Egoistyczna pobudka istnieje nawet w składaniu ofiar bóstwu. Ofiarowuje się coś drobnego, oczekując w zamian czegoś wielkiego. Człowiek modli się do Boga: “Boże! Jeśli wygram milion rupii na loterii, ofiaruję Ci dziesięć tysięcy rupii”. Cóż to za umowa? Szkoda, że takie głupie idee są dziś powszechne. Przyczyną jest to, że ludzie zapomnieli o sekrecie Wed. Ofiarowują mały kopczyk, a pragną góry. Jest to całkowita karykatura oddania. Takich pseudo-wielbicieli jest dziś coraz więcej. Przez cały czas starają się wchodzić w drobne układy z Bogiem. Każda modlitwa, każda sadhana jest pełna egoizmu i interesowności. Każdy pragnie korzyści, ale nikt nie jest gotów do poświęcenia. Jaką ofiarę należy złożyć Bogu? Przede wszystkim ofiaruj Bogu złe cechy. Nabywaj dobrych cech. Porzuć wąskie spojrzenie. Rozwijaj szerokie horyzonty. Obecnie najważniejszą potrzebą jest rozwijanie ducha poświęcenia. Nikt nie oczekuje od ciebie, że oddasz cały swój majątek i dobytek. Niezbędne jest twoje uczucie współczucia na widok istoty, która cierpi. Gdy serce topnieje, samo staje się ofiarą. Nie zabierzesz ze sobą majątku, gdy będziesz odchodził z tego świata. Dopóki żyjesz, pomagaj potrzebującym na ile to możliwe. – Dyskurs z 3.10.1989 r.

-BABA

17.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Przybyłem, aby was zreformować. Nie opuszczę was, dopóki tego nie uczynię. Nawet jeśli odejdziecie, zanim to zrobię, nie myślcie, że uciekniecie przede mną, nie pozwolę na to. Nie martwi mnie, jeśli ode mnie odchodzicie, ponieważ nie zależy mi na tym, by gromadzić wokół siebie tłumy. Kto was tu wszystkich zapraszał? Przybywacie tu tysiącami. Przywiązujecie się do mnie. Ja jestem nieprzywiązany. Jestem przywiązany jedynie do zadania, dla wykonania którego przyszedłem. Lecz jednego możecie być pewni. Czy przybywacie do mnie, czy też nie, wszyscy jesteście moi! Ta Śiwa Mata, ta Sai Mata (Boska Matka Sai) ma w sobie miłość tysiąca matek do swoich dzieci; dlatego otaczam was taką czułością (lalana) i opieką (palana). Jeśli wydaje się wam, że jestem zagniewany, pamiętajcie, że to tylko inna forma mojej miłości. Nie ma we mnie ani śladu gniewu. Okazuję tylko moje niezadowolenie z tego powodu, że nie postępujecie według moich zaleceń! Gdy wskazuję wam kierunek działania, zastanówcie się nad moją radą; macie do tego pełne prawo; będę szczęśliwy, jeśli tak zrobicie! Nie lubię ślepego posłuszeństwa. Jeśli uznacie, że moja rada pomoże wam osiągnąć cel, zastosujcie się do niej! Jeśli nie – idźcie gdzie indziej! Powiem wam jedno: Niezależnie od tego, gdzie pójdziecie, spotkacie tylko mnie. Jestem wszędzie! – Dyskurs z 11.02.1964 r.

-BABA

16.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Czasami ludzie dopuszczają się drobnych kradzieży. To pozostałość z poprzednich żywotów spędzonych w postaci kota. Podobnie, przejawianie chwiejnej i zmiennej natury można przypisać poprzedniemu żywotowi małpy. Niestałość umysłu jest charakterystyczna dla małpy. Niektórzy ludzie są stale niewdzięczni. Wyrządzają krzywdę nawet tym, którzy im pomagają. Nie jest to ludzką cechą. Zatem jak to możliwe, że znajduje się w człowieku? Dzieje się tak dlatego, że musiał on być wężem w poprzednim żywocie. Wąż słynie z tego, że wytwarza truciznę nawet wtedy, gdy karmi się go mlekiem. Tak więc osoba niewdzięczna musiała być wężem w jednym z poprzednich żywotów. Dlatego na ołtarzu swojego umysłu trzeba złożyć w ofierze swój upór, swoją skłonność do złodziejstwa, niewdzięczność i pychę. Jest to wewnętrzna jadżnia. Niestety, zamiast składać takie ofiary, ludzie traktują kozy i ptactwo jako ofiary. W rezultacie w człowieku jest coraz więcej złych cech. Aby wyeliminować złe poczucie niewdzięczności, człowiekowi zaleca się odprawianie zewnętrznych ofiar, takich jak jadżnie i jagi. Jadżnie pozwalają nam rozwijać i doskonalić dobre cechy w człowieku. – Dyskurs z 10.10.1983 r.

-BABA

15.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Większość z was przybyła do mnie, aby otrzymać błyskotki i drobnostki, niewielkie uzdrowienie i wsparcie, radość i komfort. Nieliczni pragną dostać ode mnie to, co przyszedłem im dać – wyzwolenie. Wśród nich jest tylko garstka tych, którzy z powodzeniem trzymają się drogi praktyki duchowej! Wielu ludzi odciągają zewnętrzne oznaki świętości – długa szata, broda, koraliki i zmierzwione włosy; obserwują sporo takich osób, które chodzą po tej ziemi i podążają za nimi na bezdroża! Bardzo trudno jest wyraźnie odróżnić manifestację Pana, dlatego ogłaszam swoje przyjście i opisuję swoją misję, swoje zadanie, atrybuty i cechy, które odróżniają awatara od pozostałych. Nie pragnijcie komfortu ani bogactwa; pragnijcie błogości! Jeśli macie wiarę i imię Ramy jako stałego towarzysza, wtedy cały czas przebywacie w niebie – w Wajkuncie lub na Kajlasie! Nie są to odległe regiony, do których trzeba dotrzeć krętymi drogami; to źródła spokoju, które znajdują się w waszym sercu! – Dyskurs z 4.02.1963 r.

-BABA

14.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Niewłaściwym jest obdarzanie miłością jednej formy Boga i odczuwanie nienawiści do innej. Jeśli będziesz żywił takie uczucia, twoje pragnienie Boga nie spełni się. Nie tylko młodzi, wszyscy muszą zrozumieć tę zasadę i ją stosować. W istocie tylko Bóg chroni obecnie ten świat. Imię Boga jest potężniejsze niż bomby atomowe. Imię Boga ochrania dobro i karze zło. Dlatego jeśli będziesz nieprzerwanie wielbił Boga, wówczas z pewnością świat będzie chroniony. Ta jadżnia prowadzona jest w intencji dobra całego świata. Ma ona pewien bardzo ważny aspekt. Ati Rudra Maha Jadżnia ochrania i wzbudza w człowieku jego boską naturę, a jednocześnie oddala i pomniejsza cechy demoniczne. Tak więc działa dla dobra ludzkości. Tę jadżnię może wykonywać każdy, komu na sercu leży dobro świata. – Dyskurs z 9.08.2006 r.

-BABA

13.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Przyjmuj z zadowoleniem wszystkie ciosy losu, niepowodzenia i nieszczęścia, tak jak złoto przyjmuje tygiel, młot i kowadło, aby przemienić się w klejnot; albo tak jak trzcina przyjmuje z zadowoleniem tasak, kruszarkę, kocioł, garnek, spryskiwacz i suszarnię, aby można było zachować jej słodycz i używać cukru. Pandawowie nie protestowali, gdy spadały na nich liczne nieszczęścia. Byli szczęśliwi, że niepowodzenia pomagają im pamiętać o Krisznie i go wzywać. Gdy Bhiszma miał umrzeć, płakał na łożu ze strzał. Ardżuna zapytał go, dlaczego płacze, a on odpowiedział: “Ronię łzy, ponieważ umysł zaprzątają mi wspomnienia nieszczęść, jakich doświadczyli Pandawowie”. Następnie powiedział: “Dzieje się tak dlatego, aby dać lekcję ludziom w obecnej epoce (kalijudze), żeby nigdy nie dążyli do władzy, pozycji ani pieniędzy, ale poddali się woli Boga, w pełni godzili się ze swoim losem i zawsze byli szczęśliwi i nieporuszeni”. – Dyskurs z 8.09.1963 r.

-BABA

12.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Powinniśmy wiedzieć, że nasze życie jest tymczasowe i przeminie równie szybko, jak znika kropla wody na liściu lotosu. Świat jest pełen smutków, zaś ludzkie ciało pełne chorób. Nasze życie przepełniają burzliwe myśli i jest ono podobne do walącego się domu. Według Śankary w tych warunkach można żyć w pokoju jedynie postępując boską ścieżką i zrywając wszystkie nasze doczesne przywiązania. Dopóki człowiek nie wie, kim jest, nie może uniknąć smutków. Nie uchroni się przed nimi, dopóki nie uświadomi sobie zasady boskości (Iśwara tattwy), czyli obecnego we wszystkim Iśwary. Dopóki nie rozumie, że rodzenie się, wzrastanie, życie i śmierć mają tylko jeden cel, mianowicie zrozumienie natury atmy, tej jedynej niezniszczalnej rzeczy, nie ucieknie przed smutkami. – “Summer Showers in Brindavan”, 1973, rozdz. 13.

-BABA

11.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Pierwszą oznaką życia duchowego jest nieprzywiązanie (wajragjam). Bez niego jesteś ignorantem w kwestii wiedzy duchowej. To podstawa duchowego wysiłku. Nieprzywiązanie musi umocnić się w tobie na tyle, abyś mógł wyzwolić się z niewoli zmysłów. Chwila zastanowienia sprawi, że każdy człowiek zobaczy pustkę ziemskiego bogactwa, rozgłosu lub szczęścia. Jeśli jesteś zamożny, wszyscy cię chwalą. Przysłowie mówi, że jeśli na martwym ciele znajdzie się kilka klejnotów, wiele osób będzie twierdziło, że zmarły jest ich krewnym. Jednak jeśli na ciele zmarłego nie będzie kosztowności, nikt nie przyjdzie go opłakiwać! Gdy gromadzisz coraz większe środki na koncie bankowym, zadaj sobie pytanie, czy nie przysparzasz problemów sobie i swoim dzieciom, utrudniając im prawe, spokojne i szlachetne życie. Jeśli starasz się zdobyć próżną sławę niecnymi sposobami, pamiętaj, które osoby spośród milionów twoich rodaków, są dzisiaj szanowane i dlaczego! Czy nie widzisz, że wszędzie darzy się szacunkiem tylko tych ludzi, którzy się poddali, wyrzekli i szukali trudniejszej drogi do urzeczywistnienia Boga zamiast łatwiejszej ścieżki prowadzącej do ziemskiego spełnienia? – Dyskurs z 8.09.1963 r.

-BABA

10.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Bez wartości ludzkich nie możesz dać społeczeństwu owoców swojej nauki. Dlatego trzeba pielęgnować wartości ludzkie. Wśród nich najważniejsza jest prawda. Prawda jest Bogiem. Pewni ludzie przyszli do Buddy i spierali się o istnienie Boga. Budda powiedział: “Wszystkie takie dysputy są stratą czasu. Prawda, prawość i niekrzywdzenie (satja, dharma i ahimsa) są tym samym co Bóg. Dlatego przede wszystkim czcijcie Boga jako formę prawdy. Mówcie prawdę. Praktykujcie dharmę. Przestrzegajcie niekrzywdzenia”. Co należy rozumieć przez niekrzywdzenie? Ludzie uważają, że tylko zadawanie ran i krzywdy innym to przemoc. Nie, nie. Wyrządzanie krzywdy sobie to także przemoc. Niepotrzebne mówienie, nieumiarkowanie w jedzeniu i nadmiar pracy to również jest przemoc. Znaczy to, że należy wieść skromne i spokojne życie. Wszystko, co czyni się z przekroczeniem granic, jest przemocą. Nawet zbyt wiele pisania jest przemocą. Dlaczego przekraczanie granic jest złem? Dlatego że oznacza to marnowanie energii. Mówiąc więcej niż potrzeba, osłabiamy nasz intelekt. Zatem niekrzywdzenie można określić jako uregulowanie ludzkiego życia na ścieżce umiaru i dobra. – “Summer Showers in Brindavan”, 1995, rozdz. 12.

-BABA

9.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Serce wypełnione czystością i spokojem (sattwą) to ocean mleka. Stała kontemplacja Boga w postaci własnej rzeczywistości lub ideału, jaki należy osiągnąć, to góra Mandara umieszczona w oceanie mleka jako tłuczek do ubijania. Wasuki, wąż, który owinął się wokół tłuczka jak sznur, to wszystkie zmysły wydzielające trujące opary w czasie ubijania i odstraszające przerażające demony (asury), które trzymają go za głowę. Sznur trzymają zarówno dobre jak i złe impulsy i walczą ze sobą w procesie ubijania, oczekując rezultatów, w które każdy włożył serce! Łaska boska inkarnuje jako Żółw [Kurma, awatar Wisznu podtrzymujący górę], gdyż sam Pan przychodzi ci z pomocą, jeśli tylko wie, że szczerze zgłębiasz sekret nieśmiertelności! On przybywa w ciszy i niepostrzeżenie, tak jak uczynił to Żółw, prowadząc rozważania (mananę) w sposób nieporuszony i służący jako stała podstawa dla wszelkiej praktyki duchowej! Podczas ubijania z umysłu wyłania się wiele rzeczy, lecz mędrcy cierpliwie czekają na Tego, który zapewnia nieśmiertelność i czerpią z tego z niesłabnącą gorliwością! Taka nauka płynie z tej legendy. Jest to podsumowanie wiedzy o jaźni (atmawidji)! – Dyskurs z 13.01.1965 r.

8.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Cała świecka wiedza z czasem się zmienia i zwodzi twój intelekt. Dlatego nasi starożytni mędrcy poświęcali życie na zdobywanie atmadżniany, która jest niezmienna i oświeca intelekt. Aby zdobyć taką mądrość, niezbędne są pewne cechy. Pragnij dobra wszystkich istot, angażując się w działania, które służą innym (Sarwe loka hito ratah). Powinniśmy pielęgnować gotowość do służenia. Twoja edukacja powinna przygotować cię do lepszego służenia. Wtedy sprawisz, że inni będą cię naprawdę szanowali. Studenci powinni przodować we wszystkich rodzajach wiedzy (Sarwe dżniana sampannah). Nazywa się to także ‘świadomością’. Powinieneś rozumieć i doświadczać sytuacji w każdym aspekcie. Ziemskie przedmioty dają ci kompetencje w wąskim zakresie. Wiedza duchowa jest kompletna i pozwala ci pojąć wszystkie dziedziny wiedzy. Jest to pełna świadomość. Studenci muszą ucieleśniać każdą cnotę, czyli gunę (Sarwe samudita gunaihi). Co rozumie się pod pojęciem guna? Tradycyjnie gunami nazywa się trzy cechy stworzenia. W istocie cnota to połączenie i równowaga tych trzech gun. W praktyce bardzo ważne jest to, aby nie zważać na błędy popełniane przez innych i wyrażać własną boskość. Jest to prawdziwa guna. – “Summer Showers in Brindavan”, 1995, rozdz. 12.

-BABA

7.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Ten, kto widzi, nie może przywiązywać się do tego, co widzialne; oto droga do wyzwolenia. Kontakt zmysłów z przedmiotami wzbudza pragnienie i przywiązanie, to prowadzi do wysiłku i albo do zachwytu albo do rozpaczy. Zatem istnieje obawa przed stratą lub smutek przy porażce i łańcuch reakcji się wydłuża! Jak płomień lampy może przetrwać wewnątrz, jeśli drzwi i okna pozostają otwarte dla wszystkich wiejących wiatrów? Umysł to płomień, który musi stale płonąć, nieporuszony wobec dwoistych wymogów świata zewnętrznego! Całkowite poddanie się Panu (śaranagati) to jeden ze sposobów na zamknięcie okien i drzwi, gdyż wtedy pozbywasz się ego i dlatego nie zaznajesz radości ani smutku. Całkowite poddanie się pozwoli ci czerpać łaskę Pana w celu uporania się ze wszystkimi kryzysami na drodze życia i sprawi, że staniesz się odważny i lepiej przygotowany do wyzwań. – Dyskurs z 13.01.1965 r.

-BABA

6.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Możesz wątpić, czy takie małe słowo jak Rama, Sai lub Kriszna, przeprowadzi cię przez bezkresny ocean ziemskiego życia. Ludzie przepływają ogromne oceany na małej tratwie; potrafią przejść przez ciemną gęstwinę z latarką w ręce. Imię Boga, a nawet pranawa (Om), która jest mniejsza, ma wielkie możliwości. Tratwa nie musi być tak duża jak ocean. Recytowanie imienia Pana jest jak proces kopania studni, aby zaczerpnąć wód gruntowych; jest jak pociągnięcia dłutem, które uwolnią podobiznę Boga uwięzioną w marmurze. Rozbij okrywę, a ukaże się Pan; rozłup kolumnę, tak jak Prahlada kazał to zrobić swojemu ojcu, a Pan, który jest zawsze obecny, przejawi się. Ubijaj, a wydobędziesz masło ukryte w mleku. Każda córka uczy się z doświadczeń matki. W sferze duchowości praktyki duchowej uczysz się od joginów, którzy zdobyli i ofiarowali świeże masło (nawanitam) Krisznie. – Dyskurs z 13.01.1965 r.

-BABA

5.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Wszechświat jest pełen rozlicznych mocy. Całe stworzenie przenika wszechwiedząca, wszechmocna i wszechobecna moc. Boska siła istnieje w każdym atomie, tak jak cukier w syropie. Upaniszady nazywają ją wszechprzenikającą słodyczą (Raso wai sah). Bóg jest ucieleśnieniem słodyczy. Chociaż słodycz ta jest wszędzie, nie można rozpoznać jej wszechobecności. Niemniej każdy może zaobserwować istnienie boskości. Słodycz w trzcinie cukrowej, gorycz w liściach drzewa nim, ostrość chili, kwaśność cytryny i ogień w drewnie – wszystko to stanowi bezpośredni dowód istnienia Boga. Roślina kiełkuje z nasienia. Ptak wyłania się z jaja. Noworodek kiedyś staje się matką. Wszystko to są żywe dowody istnienia boskości. Człowieka przepełnia radość na widok majestatycznych gór, szemrzących rzek, głębokiego oceanu, gęstych lasów i kolorowych ogrodów. Co leży u podstaw tych zjawisk? Jedynie istnienie Boga. Nie każdemu dana jest zdolność pojęcia wszechobecności Boga, ale każdy może rozpoznać Jego obecność. – “Summer Showers in Brindavan”, 1995, rozdz. 12.

-BABA

4.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Poznanie własnej jaźni to trudne zadanie. Weźmy przykład pokarmu, który spożywasz. Czujesz go w żołądku, ale później nie wiesz, co się z nim dzieje na każdym etapie. Zatem jak bez specjalistycznej wiedzy poznasz prawdę, która kryje się za okrywającymi i otaczającymi cię powłokami – powłoką materialną, powłoką energii życia, powłoką umysłu, powłoką intelektu i powłoką błogości (annamają, pranamają, manomają, widżnianamają i anandamają)? Oczyść intelekt, czyli moc intelektu (dhi-śakti), z pajęczych sieci ego, kurzu pragnień oraz sadzy chciwości i zazdrości, a stanie się on właściwym instrumentem do odkrycia wewnętrznej prawdy (swarupy). Święte pisma wszystkich wyznań nawołują: “Poznaj siebie, poznaj Wewnętrznego Motywatora, antarjamina”. Jeśli nie posiadasz wiedzy duchowej, jesteś jak statek pływający bez kompasu po wzburzonym morzu! – Dyskurs z 16.04.1964 r.

-BABA

3.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Tym jesteś ty. Bądź niezachwiany w tej wierze. Pomyśl o rzece, która łączy się z oceanem. Wody oceanu unoszą się jako para wodna, ogrzewa je słońce, tworzą chmury i spadają na ziemię w postaci kropli deszczu. Każda kropla ma w sobie pragnienie powrotu do oceanu, który musiała opuścić. Jednak poczucie indywidualności jest silniejsze od tego pragnienia. Krople deszczu zbierają się i płyną jako potoki i strumienie, które tworzą coraz większe dopływy rzek, zalewając równiny. W końcu rzeka łączy się z oceanem oraz traci swoją nazwę, formę i cechy. Pomimo wszystkich zmian, jakie przeszła w drodze z oceanu do oceanu, woda pozostaje wodą – w parze, chmurze, deszczu i w rzece. Nazwy, formy i cechy zmieniają się, lecz źródło pozostaje niezmienne. Podobnie człowiek wyłania się z oceanu boskości, a jego przeznaczeniem jest połączyć się z tym oceanem. To jest prawda. To jest rzeczywistość. – Dyskurs z 2.01.1987 r.

-BABA

2.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Kochaj, oddawaj cześć i służ wszechmogącemu Bogu (Sarweśwarze), który jest mieszkańcem wszystkich ludzi, i dzięki temu urzeczywistnij Go. To jest największa praktyka duchowa (sadhana). Służ człowiekowi jak Bogu. Daj jedzenie głodnym, jedzenie, które jest darem bogini natury; daj je z miłością i z pokorą; daj je osłodzone imieniem Pana. Sfery niebieskie krążą i rozpadają się. Czas upływa. Wiek goni wiek. Epoka nastaje za epoką. Ciała, które się narodziły, dorastają i umierają. Jednak pragnienie, aby uświęcać życie prawymi czynami i dobrymi myślami, nie jest widoczne. Nigdzie nie można znaleźć zapachu szczerej praktyki duchowej. Dzięki wyrzeczeniu można osiągnąć wielkie rzeczy. Rozwijaj nieprzywiązanie, a Pan przywiąże się do ciebie. Przeszłość jest nie do odzyskania; te dni minęły. Lecz przyszłość zmierza w twoją stronę. Podejmij postanowienie, aby uświęcać ją miłością, służbą i sadhaną. – Dyskurs z 29.03.1968 r.

-BABA

1.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Działanie znajduje spełnienie, gdy przychodzi mądrość. Uświęcone działanie (karma) jest drogą do osiągnięcia mądrości duchowej (dżniany). Mądrość w działaniu jest najwyższą karmą. Wartościowe działanie musi skutkować oczyszczeniem umysłu. Dlatego nikt, nawet pustelnik czy mnich, nie może odstąpić od angażowania się w dobre czyny. Muszą one pojawiać się spontanicznie i nie mogą zostawiać ani śladu pychy w umyśle. Przywiązanie do skutków swoich czynów nie może prowadzić do ubiegania się o prawo do nich dla siebie. Jedynym źródłem radości musi być wyrzeczenie. Dla ascety (sannjasina) najprawdziwszą radością (bhoga) jest samopoświęcenie (tjaga). Gita zaleca ‘niedziałanie w działaniu’ i podkreśla, że ‘niedziałanie jest najcenniejszym działaniem dla tych, którzy dążą do najwyższego spokoju’. Taką postawę nazywa się nieprzywiązaniem do działania (karma sannjasą). Działanie, czyli aktywność, na ogół wiąże się jedynie z ciałem, lecz umysł także jest pochłonięty światem. Tylko atma jest niewzruszonym świadkiem. Zatem sekret ‘niedziałania w działaniu’ tkwi w przyjęciu schronienia w atmie i w rozpoznaniu wszystkich istot żywych w pełni jako atmy. – Dyskurs z 2.01.1987 r.

-BABA

31.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Bądź prosty i szczery. Wieszanie ciężkich girland na obrazach i posągach w pokoju modlitwy i na domowym ołtarzyku oraz pokazywanie drogich przyborów, naczyń i darów, aby afiszować się ze swoim oddaniem, jest zwykłą stratą pieniędzy. To oszustwo; umniejsza to boskość, przypisując jej pragnienie ostentacji i rozgłosu. Proszę tylko o czystość serca, abym mógł obdarzyć łaską. Nie stwarzaj dystansu między tobą a mną; nie twórz między nami formalności w postaci relacji nauczyciel-uczeń (guru-śiszja) ani nawet wielkich różnic w postaci relacji Bóg-wielbiciel. Nie jestem ani guru, ani Bogiem; ja jestem tobą, ty jesteś mną – to jest prawda. Nie ma różnicy. To, co wygląda na różnicę, jest złudzeniem. Ty jesteś falą; ja jestem oceanem. Wiedz o tym, bądź wolny, bądź boski. – Dyskurs z 19.07.1970 r.

30.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Ludzie angażują się w wiele zewnętrznych praktyk duchowych (sadhan). Trzeba się ich nauczyć. Cała wiedza jest bezwartościowa, jeśli nie ma świadomości w sercu. Uczony może objaśniać teksty, ale brakuje mu wewnętrznego doświadczenia. Ten, kto opanował Wedy, może umieć wyjaśnić słowa, ale nie potrafi rozpoznać Weda Puruszy, Najwyższej Osoby wychwalanej przez Wedy. Gdy ktoś wchodzi do świątyni, zamyka oczy przed bóstwem, ponieważ szuka wewnętrznej wizji Boga, a nie widoku zewnętrznej formy bóstwa. Jak głosi Gita: Bóg jest wszechobecny. Bóg jest jeden, choć imiona i formy mogą się różnić. Dzisiaj cała edukacja wiąże się ze światem materialnym. Nie służy ona ukazaniu boskości. Skłoniło to Śankaraczarję do tego, by nauczyć pewnego pandita, który uczył się na pamięć gramatyki Paniniego, że w chwili śmierci uratuje go jedynie imię Pana (Gowindy), a nie zasady gramatyki. – Dyskurs z 9.10.1994 r.

-BABA

29.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Człowiek boi się zagłębiać we własną prawdę, aby nie okazało się, że jego opinie i postawy są puste i niebezpieczne. W rezultacie jego działania i myśli podążają niepokojącymi i pokrętnymi ścieżkami. Czym właściwie jest prawda? Czy jest to opis ‘rzeczy widzianej’, tak jak się ją widziało, bez przesady i niedomówień? Nie. A może opowieść o jakimś zdarzeniu takimi samymi słowami, jakimi się o nim słyszało? Prawda uszlachetnia, głosi ideały, inspiruje jednostkę i społeczeństwo. Prawda jest światłem, które oświetla drogę człowieka do Boga. Życie inspirowane prawdą pozwala człowiekowi żyć jak człowiek, a nie zniżać się do poziomu niższego gatunku. Jeśli od świtu do zmierzchu, od chwili przebudzenia do chwili zaśnięcia poświęca się on własnym sprawom, czy jest to życie inspirowane prawdą? Nie. Człowiek musi krzewić prawdę w społeczeństwie i udowadniać jej użyteczność przez swoje dobre myśli przekładane na dobre słowa i pokazywane jako dobre czyny. Jest on obrazem Boga. Musi być świadom obrazu Boga, który jaśnieje także w społeczeństwie. – Dyskurs z 8.12.1979 r.

-BABA

28.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj nieszczęśliwe położenie człowieka jest spowodowane tym, że nie rozpoznaje on swoich wewnętrznych mocy i nie rozwija do nich szacunku. Podąża za tym, co zewnętrzne, przyciągany przez fizyczne formy. Należy zrozumieć związek między tym, co materialne, a tym, co subtelne. Lekarstwo na choroby człowieka znajduje się w nim samym. Jednak człowiek szuka lekarstw pochodzących z zewnątrz. Oto przykład tego, co dzieje się na świecie. Hotel i apteka sąsiadują ze sobą. Gdy pracownika hotelu boli głowa, idzie do pobliskiej apteki po tabletkę na ból głowy. Gdy właściciela apteki boli głowa, idzie do hotelu po filiżankę kawy, aby się wyleczyć, zamiast wziąć jedną ze swoich tabletek. Podobnie dzisiaj ludzie mają skłonność do ignorowania wewnętrznej boskości, ale tęsknią za wieloma zewnętrznymi przedmiotami. Nie trzeba wyruszać na poszukiwanie boskości. Ludzie muszą rozwijać silną wiarę w wewnętrzną boskość. Trzeba tylko skierować swoje widzenie do wewnątrz, aby doświadczać boskości w sobie. – Dyskurs z 9.10.1994 r.

-BABA

27.01.2025 r.

MYŚL DNIA

W czystym, przejrzystym jeziorze serca człowieka rozkwita lotos boskiej aspiracji. Zamiast ofiarować ten kwiat u stóp Boga, próbujesz sztuczek, składając tam kwiaty, które więdną, owoce, które gniją i liście, które usychają. Ofiaruj serce, którym On cię obdarzył, serce pełne oddania i miłości! Twoja błogość (ananda) jest moim pokarmem (aharą), więc ją pielęgnuj. Błogość wzrasta, gdy medytujesz o źródle błogości, o celu błogości, czyli o Bogu. Okrutny król Rawana uwięził Sitę w najpiękniej położonym ogrodzie na Lance, zwanym Aszokawana (parkiem bez smutku). Klomby, trawniki i zieleń, drzewa i pnącza, altanki i gaje były najprzyjemniejsze dla oka i ożywcze dla umysłu. Jednak Sita nie czerpała z nich żadnej radości! Widziała w nich tylko czczą próżność, żądzę władzy i nieprzyzwoitą przyjemność. Niemniej poczuła prawdziwą błogość, gdy brzydka małpa siedząca na gałęzi drzewa, pod którym się znajdowała, zaczęła powtarzać imię Ramy! Imię Pana było dla Sity źródłem niewyczerpanej błogości! – Dyskurs z 23.04.1967 r.

-BABA

26.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Ludzkie ciało jest cenne. Dzisiaj człowiek nie uświadamia sobie, co zawdzięcza swojemu ciału. Zbudowanego z pięciu żywiołów ciała, które zostało dane człowiekowi, aby zrozumiał swoją prawdziwą naturę, rozpoznał prawdę o swoim nieśmiertelnym Duchu i doświadczał tego, co wieczne w sobie, używa się do czerpania radości z fizycznych przyjemności. Ciało z pewnością nie zostało dane w tym celu. Ciało jest świątynią (kszetrą). Wewnętrzny mieszkaniec jest znawcą ciała (kszetradżnią). Jest to związek ciała (śarira) i wewnętrznego mieszkańca (śariri). Zamiast rozpoznać ten nierozerwalny związek, człowiek zajmuje się jedynie ciałem i stara się urzeczywistnić Boga. Jak to możliwe? Najważniejsze jest to, aby człowiek nabrał silnego przekonania, że Bóg mieszka w jego sercu. Nie trzeba szukać Go gdzieś indziej. Nie trzeba udawać się do lasu i prowadzić życia w ascezie, aby doświadczać Boga, który jest w każdym. Gdy człowiek skieruje swoje widzenie do wewnątrz, może zaznać wiecznej błogości. – Dyskurs z 9.10.1994 r.

25.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Wędrowałeś daleko, ale zaniedbałeś dom. Patrzysz w gwiazdy w kosmosie, ale nie odkrywasz swojego wewnętrznego nieba. Zaglądasz w życie innych i wyłapujesz ich wady, źle o nich mówisz, ale nie dbasz o to, by zajrzeć do własnych myśli, czynów i uczuć, i ocenić, czy są dobre czy złe! Wady, które dostrzegasz u innych, są wyłącznie twoją projekcją; dobro, które widzisz u innych, jest tylko odbiciem twojego dobra. Jedynie dzięki medytacji rozwiniesz dobre widzenie, zamiłowanie do słuchania tego, co dobre, dobre myśli i dobre czyny oraz zanurzysz się w idei uniwersalności i wszechmocy Boga. Czy nie jest to twoje codzienne doświadczenie, że większe zmartwienie przytłacza mniejsze i sprawia, że o nim zapominasz? Jeśli będziesz wypełniał umysł ideą Boga, pragnął Go i bardzo za Nim tęsknił, wszystkie mniejsze pragnienia i niepowodzenia, a nawet osiągnięcia staną się nieistotne! Zapomnisz o nich wszystkich; pochłonie je powódź tęsknoty za Bogiem, a ty bardzo szybko zanurzysz się w oceanie boskiej błogości! – Dyskurs z 23.04.1967 r.

-BABA

24.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Możesz nie mieć okazji uczestniczyć w wielkim projekcie służebnym, który przyniesie pożytek milionom ludzi; możesz przenieść słabe jagnię przez wąskie przejście lub przeprowadzić ociemniałe dziecko przez ruchliwą ulicę. To też jest akt oddawania czci! Egzemplarz Gity może być dostępny za 25 pajsa; przeciętna powieść może kosztować 10 rupii. Która książka jest bardziej wartościowa? Która przekształci metal nieszlachetny w złoto? Sewa jest bardziej owocna niż dżapa, dhjana, jadżnia i jaga, jaką zwykle zaleca się aspirantom duchowym. Sewa ma dwa cele: usunięcie ego i osiągnięcie błogości (anandy). Gdy ktoś, kto siedzi obok ciebie, jest pogrążony w smutku, czy możesz być szczęśliwy? Nie. Może się tak zdarzyć, że w pobliżu usłyszysz żałosny płacz dziecka. Ze współczucia do oczu napłyną ci łzy. Dlaczego? Dlatego że między tymi istotami istnieje niewidzialna więź. Tylko człowiek posiada cechę współczucia; tylko on może być szczęśliwy, gdy inni są szczęśliwi i odczuwać smutek, gdy inni są smutni. Dlatego jest wzorem w stworzeniu, znajduje się na szczycie ewolucji zwierząt. Jedynie człowiek potrafi wykonywać sewę; to jego szczególny przywilej i niezwykła umiejętność! – Dyskurs z 4.03.1970 r.

-BABA

23.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Ucieleśnienia boskiej miłości! Od niepamiętnych czasów ludzie angażowali się w poszukiwanie Boga. Pytania: “Kim jest Bóg?” i “Jakie są sposoby urzeczywistnienia Boga?” nie pojawiły się dzisiaj. Istniały od najdawniejszych czasów i nieustannie nurtowały ludzkość. Kilku joginów, którzy zrozumieli naturę boskości i mieli poczucie, że celem ludzkiej egzystencji jest jej poszukiwanie, podjęło różne praktyki duchowe, aby odkryć, jak osiągnąć ten cel. Celem ludzkiego życia jest urzeczywistnienie Boga. W tym znaczeniu ludzkie narodziny stają się najrzadsze spośród wszystkich istot żywych. Starożytni mędrcy rozpoznali tę prawdę i prowadzili różną ascezę, aby doświadczać boskości. Niektórzy z nich uważali, że to zadanie jest ponad ich siły i porzucali poszukiwania w połowie drogi. Inni uświadamiali sobie, że jest to jedyny cel ludzkiego życia i z determinacją wytrwali w swoich wysiłkach. Jeśli człowiek bardzo chce coś osiągnąć, nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. – Dyskurs z 9.10.1994 r.

-BABA

22.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Polegaj na Bogu (Śiwie) w sobie, a nie na zwłokach (śawie), którymi ciało jest bez Niego. Z każdym oddechem wdychaj Jego chwałę; z każdym oddechem wydychaj wszystko, co umniejsza Jego chwałę. Nasycaj boskością myśli, słowa i czyny. Wtedy będziesz mógł pokonać śmierć i stać się nieśmiertelny. Recytuj imię Śiwy i ocal siebie. W rzeczywistości jesteś ucieleśnieniem prawdy, dobra i piękna. Jednak zgubiłeś klucz, który pomaga ci czerpać ze źródła. Znajduje się on w sferze twojej wewnętrznej świadomości, ale tak jak staruszka, która zgubiła igłę w nieoświetlonej chacie i szukała jej pod uliczną latarnią, gdyż stwierdziła, że jest tam snop światła, podobnie człowiek szuka klucza w sferze przedmiotów materialnych, w świecie zewnętrznym. Na zakończenie dyskursów śpiewam kilka bhadżanów wypełnionych boskimi imionami (namawali), aby zachęcić cię do podjęcia wspominania imienia Pana (namasmarany)! – Dyskurs z 29.03.1968 r.

-BABA

21.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Bóg nie jest od ciebie oddalony ani nie przebywa w jakimś odległym miejscu. On jest w tobie, na twoim wewnętrznym ołtarzu. Człowiek cierpi, bo nie jest w stanie Go tam odkryć i czerpać z tego pokój i radość. Pracz, który po kolana stał w płynącej rzece i prał w niej ubrania, umarł z pragnienia, ponieważ nie uświadomił sobie, że w jego zasięgu była życiodajna woda. Wystarczyło tylko, aby się schylił i napił. Taka jest historia człowieka, który biega w rozpaczliwym pośpiechu, szuka Boga na zewnątrz i umiera rozczarowany i przygnębiony, nie osiągając celu, tylko po to, by się odrodzić. Oczywiście, musisz być w tym świecie, ale nie musisz być jego częścią. Trzeba skupić uwagę na Bogu – na wewnętrznym Bogu. W stanie Karnataka jest taki taniec zwany Karaga. Najważniejsza postać w tym tańcu trzyma na głowie wiele dzbanów poukładanych jeden na drugim i idzie w procesji, stawiając kroki w rytm muzyki; śpiewa w harmonii z innymi i trzyma takt zgodnie z biciem bębna. Cały czas koncentruje swoją uwagę na podtrzymywaniu niestabilnej wieży na głowie. Podobnie człowiek musi mieć przed sobą cel, jakim jest urzeczywistnienie Boga, gdy rozpoczyna głośną i radosną procesję życia! – Dyskurs z 1.01.1967 r.

20.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Człowiek jest aspektem kosmicznej świadomości. Niestety, kieruje swoją miłość ku doczesnym przedmiotom, dlatego nie potrafi rozpoznać własnej boskości. Jego umysł zostaje zanieczyszczony przez związek ze światem zewnętrznym. W rezultacie nawet jego miłość ulega skażeniu, a jego umysł staje się niezdolny do wielbienia pięknej postaci Pana. Gdy człowiek skieruje swoją miłość ku Bogu, będzie w stanie doświadczać boskości w swoim wnętrzu. Na zmąconej powierzchni stawu odbicie księżyca jest faliste. Jednak na czystej powierzchni stawu odbicie księżyca jest wyraźne i stałe. W błotnistym stawie odbicie księżyca jest błotniste. Podobnie w jeziorze życia człowieka, jeśli jest ono zawikłane i zmienne, jego miłość także staje się wypaczona. Gdy umysł jest czysty, nieegoistyczny i niezachwiany, Bóg przejawia się w całej swej czystości i pełni. Jednak z powodu zanieczyszczenia umysłu wywołanego przez obsesję na punkcie różnorodnych przedmiotów zewnętrznych, dzisiaj człowiek nie może doświadczać boskości, która jest wszechobecna i tak samo istnieje w nim. – Dyskurs z 6.03.1989 r.

-BABA

19.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj ludzie stracili cechę wyrozumiałości. W przeszłości mędrcy pozwalali na to, by rosły na nich mrowiska, gdy byli zanurzeni w ascezie. Obecnie ludzie nie tolerują nawet najmniejszego zakłócenia muchy ani komara. Młodzi ludzie powinni pielęgnować wyrozumiałość i tolerancję. Bez spokoju umysłu nie będzie szczęścia. Spokój można osiągnąć tylko dzięki świętym myślom. Dzisiaj młodzi ludzie stracili wiarę w siebie. Dotyka ich krytyka skierowana przeciwko nim. Powinni zauważyć, że jeśli krytyka jest uzasadniona, to muszą się poprawić. Jeśli krytyka nie jest uzasadniona, powinni ją zignorować. Biorąc siebie za przykład: Jeśli ktoś gdzieś powie: “Sai Baba ma szopę włosów”, zaakceptuję to, ponieważ jest to prawdą. Jeśli ktoś powie mi prosto w twarz: “Sai Baba jest łysy”, zignoruję to, ponieważ nie jest to prawdą. Dlaczego miałbym się z nim kłócić? Jeśli jesteś krytykowany za wadę, której nie ma w tobie, możesz to zignorować, nawet gdyby cały świat przyłączył się do krytyki. – Dyskurs z 15.01.1996 r.

-BABA

18.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Łaska Boga jest jak ulewa i jak słońce. Aby ją zdobyć, musisz wykonywać jakąś sadhanę polegającą na trzymaniu dzbanka prosto, aby złapać deszcz lub na otwarciu drzwi swojego serca, aby mogło oświetlić je słońce. Wszystko jest wokół ciebie, tak jak muzyka nadawana w radiu, lecz abyś mógł jej słuchać i się nią cieszyć, musisz włączyć swój odbiornik i dostroić częstotliwość. Módl się o łaskę, ale wypełniaj przynajmniej niewielką sadhanę. Łaska nada wszystkiemu właściwy kierunek. Jej głównym skutkiem jest samorealizacja, lecz także inne dodatkowe dobrodziejstwa, jak szczęśliwe, spełnione życie tu na ziemi i spokojny, odważny charakter utwierdzony w niezmąconym spokoju. Największą korzyścią z posiadania klejnotu jest osobista radość, ale gdy człowiek doszedł do ostatniej monety w portfelu, może się jej pozbyć i zacząć życie na nowo! To jest dodatkowa korzyść. Banan rodzi przede wszystkim kiście owoców! Jednak jego liście, miękka warstwa pnia i pąki kwiatu to dodatkowe składniki, które można pożytecznie wykorzystać. Taka jest natura łaski. Ona spełnia różne potrzeby! – Dyskurs z 29.03.1968 r.

-BABA

17.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Nieświadomi wszechobecności Boga ludzie żywią do siebie wzajemną niechęć w oparciu o religię, kastę i rasę. Wszystkie religie przyjęły nieprzemijalność i wszechobecność Boga. Dlatego niezwykłe jest to, że nawet ci, którzy zaakceptowali tę prawdę, wykazują taką ciasnotę umysłu. To nienawiść wśród ludzi wyznających różne religie ostatecznie prowadzi do upadku wiary w samej religii. Ci, którzy skłaniają się ku zwalczaniu religii, muszą być zupełnie bezmyślni. Trzeba zwalczać fanatyzm religijny, a nie samą religię. Pogarda dla religii innych ludzi wypływająca z miłości do własnego wyznania jest jak okazywanie miłości swojej matce przez oczernianie innych matek. Człowiek powinien uświadomić sobie, że inni ludzie mają taki sam szacunek i oddanie dla swoich przekonań, jak on sam dla własnej religii. Pielęgnując przywiązanie do własnej religii, młodzież powinna szanować przekonania i praktyki innych. – Dyskurs z 24.07.1983 r.

-BABA

16.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Kiedyś był sobie człowiek o wielkim oddaniu. Miał on czterech synów. Aby ich imiona pomagały mu pamiętać o Panu, nazwał ich Gowinda, Narajana, Kriszna i Rama. Myślał, że pod takim lub innym pretekstem, mógłby mieć imię Pana na języku. Aby ułatwić sobie ten plan, założył fabrykę i zatrudnił w niej wszystkich synów, aby mogli reagować na jego wołanie po imieniu. Gdy nadszedł ten dzień, w którym musiał poddać się śmierci, zawołał Gowindę; syn zbliżył się i rzekł: “Ojcze! Jestem tutaj”. Zawołał Narajanę; “Jestem tutaj, ojcze” – on także stanął przy łóżku ojca. Zawołał Ramę; Rama podszedł do niego i zapytał, z czego chciałby się mu zwierzyć. Wreszcie zawołał Krisznę. Kriszna pochylił się za nisko, chciał wiedzieć, jaką wiadomość ma dla niego ojciec, i powiedział: “Nie wahaj się, powiedz mi, co chcesz powiedzieć”. Widząc wokół siebie wszystkich czterech synów, umysł umierającego ogarnął niepokój. Ojciec wykrzyknął: “Jesteście tu wszyscy! Kto jest w fabryce?”. Były to jego ostatnie słowa. Była to jego ostatnia myśl. Jeśli ktoś jest zaangażowany w świat, na końcu pojawią się jedynie myśli związane ze światem. – Dyskurs z 6.05.1983 r.

-BABA

15.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Ludzie muszą zmienić swoje widzenie, swoje myśli, swoje słowa i swoje postępowanie. Takie jest znaczenie sankramany. Jeśli się nie oczyścisz, to jakie znaczenie będzie miało dla ciebie każde święto Śankranti? Próbujesz słodki prasadam. Po pewnym czasie jego smak znika. To nie słodkie jedzenie jest ważne. Musisz wypełniać życie świętymi myślami. Taki jest cel świętych festiwali. Młodzi ludzie pytają, dlaczego nie mogą cieszyć się wolnością, tak jak ryby, ptaki i zwierzęta! Muszą zrozumieć, że każde z tych stworzeń cieszy się wolnością zgodnie ze swoją sferą życia. Podobnie człowiek powinien cieszyć się wolnością związaną z jego ludzkim statusem. Nie możesz nazywać siebie człowiekiem i prowadzić życia zwierzęcia. Ciesz się wolnością istoty ludzkiej. Być wolnym jak zwierzę oznacza stać się zwierzęciem! Czym jest wolność, którą możesz się cieszyć? Człowiek podlega pewnym ograniczeniom. Musi przestrzegać prawdy, podążać za prawością, pielęgnować miłość i żyć w pokoju. Musi przestrzegać zasady niekrzywdzenia. Trzymając się tych pięciu wartości, człowiek może korzystać z wolności! Aby korzystać z wolności we właściwym tego słowa znaczeniu, człowiek musi przestrzegać pięciu podstawowych wartości. W tej wolności odnajdzie prawdziwą błogość! – Dyskurs z 15.01.1996 r.

-BABA