Ο άνθρωπος αγωνίζεται ποικιλοτρόπως για να επιτύχει την ευδαιμονία. Η ευδαιμονία είναι το απόγειο της ευτυχίας και της χαράς. Αναζητείται με τρεις διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την έμφυτη ποιότητα του αναζητητή (σάτβα, ράτζας, τάμας). Το σατβικό μονοπάτι είναι πικρό στα αρχικά στάδια και ολόγλυκο κατά την ολοκλήρωσή του. Περιλαμβάνει σταθερό έλεγχο και ρύθμιση των αισθήσεων, της γνώσης και της δράσης. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Αλλά καθώς κάποιος προχωρά στην πράξη, η χαρά αυξάνεται και επιτυγχάνεται η ευδαιμονία. Πώς μπορεί να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος χωρίς να υποβληθεί κάποιος σε δυσκολίες; Οι γραφές λένε: «Η ευτυχία δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ευτυχίας». Η ευτυχία μπορεί να κερδηθεί μόνο μέσω της θλίψης. Η ευχαρίστηση δεν είναι παρά ένα διάστημα μεταξύ δύο πόνων. Για να επιτύχει ο άνθρωπος τη σατβική ευτυχία που είναι θετική και μόνιμη, πρέπει αναγκαστικά να αντιμετωπίσει δοκιμασίες και ταλαιπωρίες, απώλειες και πόνο.

 

– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 5 Απριλίου 1981