Bharat (India) heeft generaties lang gepoogd om vrede en veiligheid tussen de volken te bevorderen door middel van onderricht in spirituele ontwikkeling. Zijzelf is een voorbeeld geweest voor anderen wat betreft spirituele deugden. ‘Mogen alle werelden gelukkig zijn’ – dit is het gebed dat sinds eeuwen vanuit de Veda’s over de hele wereld weerklinkt. De wijzen, koningen, geleerden en vrouwen uit vroegere tijden wijdden hun leven aan het oplossen van de fundamentele problemen van het menselijk bestaan en aan het bevorderen van welvaart in de wereld. Zij beschouwden opoffering als hun plicht en bestemming. Wegens de huidige ontaarde tijdgeest zijn de gedachten, woorden en daden van de mens echter verontreinigd door eigenbelang en zelfzucht. Hij handelt alsof hij dingen en mensen zoekt en van ze houdt omdat ze nuttig voor hem zijn. Dit is slechts een ander voorbeeld van zelfzuchtige liefde. De mens wordt gedreven door verlangen; hij regelt en beraamt om te krijgen wat hij begeert. Het menselijk bestaan is een proces waarin de mens de oogst afwacht van de verlangens die hij zaait. Dat verlangen moet niet gericht zijn op persoonlijk gewin, maar op vrede, geluk en voorspoed voor allen. Alleen dan kan het hierboven genoemde vedische gebed werkelijkheid worden.
– Sri Sathya Sai, 27 oktober 1982

Vertaling Sri Sathya Sai International Organisation – Nederland


Wie altijd bereid is zijn of haar eigen comfort op te offeren om een ander te helpen, is een ware toegewijde. – Baba