22.09.2025 r.

MYŚL DNIA

Między wykonanym czynem a jego skutkiem może upłynąć trochę czasu, ale nie są one oddzielone; skutek jest ściśle związany z czynem. Gdy jesteśmy głodni, spożywamy jedzenie, aby zaspokoić głód. Lecz między jedzeniem a trawieniem istnieje odstęp czasowy. Gdy włożymy sobie jedzenie do ust, trafia ono do żołądka i zostaje strawione. Aby strawić jedzenie, potrzeba dwóch godzin. Dopiero wtedy daje ono siłę i pożywienie ciału. Podobnie, może upłynąć trochę czasu między dokonanymi przez człowieka czynami, a ich skutkami. Nasiono nie stanie się drzewem, gdy tylko je zasiejesz. Nasiono najpierw kiełkuje, staje się młodym drzewkiem, a później we właściwym czasie wyrasta na drzewo. Drzewo zawiera się w maleńkim nasieniu. Jednak człowiek widzi tylko nasiono, a nie ukryte w nim drzewo. Podobnie, przyszłość człowieka zawiera się w czynach, jakie wykonuje on w teraźniejszości. Człowiek chce znać swoją przyszłość i na nią czeka. Nie ma takiej potrzeby, ponieważ jego przyszłość tkwi w jego teraźniejszości. Teraźniejszość człowieka określa jego przyszłość. Dlatego powinien on uczynić swoją teraźniejszość świętą, szlachetną i sensowną. – Dyskurs z 22.04.1993 r.