Μπορεί να υπάρχει ένα χρονικό κενό μεταξύ της πράξης που εκτελείται και των συνεπειών της, ωστόσο, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ τους. Η συνέπεια είναι συνυφασμένη με την πράξη. Όταν πεινάτε, τρώτε φαγητό για να ικανοποιήσετε την πείνα σας. Αλλά υπάρχει ένα χρονικό κενό μεταξύ της λήψης της τροφής και της πέψης. Η τροφή αφού περάσει από το στόμα, πηγαίνει στο στομάχι και χωνεύεται. Απαιτείται μια περίοδος δύο ωρών για την πέψη της τροφής. Μόνο τότε η τροφή θα δώσει δύναμη και θα θρέψει το σώμα. Ομοίως, μπορεί να υπάρχει ένα χρονικό κενό μεταξύ των πράξεων που εκτελεί ο άνθρωπος και των συνεπειών τους. Ένας σπόρος δεν γίνεται δέντρο μόλις τον σπείρεις. Ο σπόρος πρώτα βλασταίνει, γίνεται δενδρύλλιο και στη συνέχεια μεγαλώνει για να γίνει δέντρο περνώντας ο καιρός. Ολόκληρο το δέντρο βρίσκεται μέσα σε έναν μικροσκοπικό σπόρο. Ωστόσο, ο άνθρωπος βλέπει μόνο τον σπόρο, όχι ολόκληρο το δέντρο που είναι κρυμμένο σε αυτόν. Ομοίως, το μέλλον του ανθρώπου περιέχεται στις πράξεις που εκτελεί στο παρόν. Ο άνθρωπος θέλει να γνωρίζει το μέλλον του και το περιμένει. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να το περιμένει, καθώς το μέλλον του βρίσκεται στο παρόν του. Το παρόν του είναι αυτό που καθορίζει το μέλλον του. Επομένως, ο άνθρωπος θα πρέπει να κάνει το παρόν του ιερό, άξιο θαυμασμού και γεμάτο νόημα.



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 22 Απριλίου 1993