Ο Θεός επιτρέπει στον εαυτό Του να παραδίδεται στην αγάπη  των  πιστών Του. Σε όσους τρέφουν αρνητικά συναισθήματα εντός τους, εμφανίζεται ως εχθρός. Ο Πουρανταράντασα τραγούδησε: «Ω Ράμα! Στον Βιμπίσανα που πίστεψε σε Εσένα, εμφανίστηκες ως Θεός. Αλλά στον Ραβάνα που σε αψήφησε, έγινες ο ίδιος ο άρχοντας του θανάτου, ο Γιάμα. Δεν είσαι μόνο ο Ράμα, αλλά είσαι και ο Γιάμα. Δεν υπάρχει Γιάμα άλλος εκτός από Εσένα σε αυτόν τον κόσμο. Εμφανίζεσαι ως Ράμα σε όσους σε αγαπούν. Σε όσους σου εναντιώνονται, εμφανίζεσαι ως Γιάμα. Στον Πραχλάντα, που προσευχόταν σε Εσένα ανά πάσα στιγμή και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, εμφανίστηκες ως Θεός, ο Ναράγιανα. Αλλά στον Χιρανιακασίπου που σου εναντιώθηκε, εμφανίστηκες ως θεός του θανάτου, ο Γιάμα». Επομένως, είναι ο Κύριος καθώς και ο θεός του θανάτου. Στον Κάμσα, ο οποίος, χωρίς ίχνος συμπόνιας για την αδερφή του, ήταν έτοιμος να τη σκοτώσει, ο Κρίσνα εμφανίστηκε ως Γιάμα. Στον Ουγκρασίνα, τον ευσεβή πατέρα του Κάμσα, εμφανίστηκε ως ο ίδιος ο Κύριος. Επομένως, το καλό και το κακό καθορίζονται και τα δύο από τα δικά μας συναισθήματα.



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 28 Μαΐου 1996