Ravana was de machtigste monarch van zijn tijd, zoals Valmiki hem beschrijft. Zijn hoofdstad was een onneembare vesting, vol met zeldzame schatten. Hij was een meester op het gebied van de vier Veda’s en de zes spirituele wetenschappen. Duryodhana, de oudste van de Kaurava’s, was zoals Vyasa hem beschrijft onovertroffen in de omvang en sterkte van zijn leger en wapentuig, en in diplomatieke vaardigheden. Toch worden deze twee al eeuwenlang door jong en oud verafschuwd. Waarom? Omdat zij zich van het menselijke tot het dierlijke niveau verlaagden, in plaats van op te klimmen naar het goddelijke niveau. Beiden hadden dezelfde tekortkoming: hebzucht. Ze kenden niet het geheim van tevredenheid. Ze leden aan kama, onophoudelijk verlangen. Rama en kama kunnen niet naast elkaar bestaan. Het innerlijke heiligdom van de mens kan slechts één godheid huisvesten, Rama of kama. Als je van een ander mens houdt, zul je niet over hem willen heersen; je zult niet zijn bezit begeren; je zult niet jaloers zijn als het hem goed gaat, of blij zijn als het hem slecht gaat. Liefde is het sterkste tegengif voor hebzucht. Om die reden is dit de fundamentele geestelijke discipline: geef liefde en ontvang liefde.
– Sri Sathya Sai, 6 maart 1970

© Vertaling Sri Sathya Sai International Organisation – Nederland

Het geluk dat je hoopt te ontlenen aan familie en vrienden, rijkdom en wereldse roem, is slechts een flauwe afspiegeling van het geluk dat zetelt in de bron van je hart, waar God woont. – Baba