Alle gopika’s kwamen naar Yashoda en klaagden: ‘Moeder, uw zoontje Krishna komt stiekem onze huizen binnen, breekt onze potten en steelt boter en melk.’ Dit gebeurde dagelijks! Yashoda haalde Krishna erbij en berispte hem: ‘Je eet niet wat ik voor je klaarmaak. Je gaat naar andere huizen en steelt. Je ruïneert onze goede naam. Waarom eet je niet de boter die ik geef? Is de boter in ons huis niet lekker?’ 
Wat is de diepere betekenis van dit voorval? De moeder dient het eten op met moederlijke genegenheid. Maar hetzelfde voedsel van de gopika’s bevat zuivere liefde en goddelijke gevoelens! Het was niet de boter die Krishna aantrok, maar de zuiverheid van hun hart. Boter symboliseert de harten van de gopika’s, die volkomen zuiver, op één punt gericht en onzelfzuchtig waren. Yashoda’s boter was gehechtheid, terwijl die van de gopika’s zuivere liefde was. Dit is het verschil tussen liefde en gehechtheid. Gehechtheid komt voort uit lichaamsbewustzijn. Dat wat verbonden is met het hart is liefde. De gopika’s waren vol liefde.
– Sri Sathya Sai, 21 mei 1995

© Vertaling Sri Sathya Sai International Organisation – Nederland

God is bhakta paradhina – Hij onderwerpt zich aan Zijn toegewijden. Zo enorm doeltreffend is toewijding. – Baba