Vyasa onderwees de essentie van de Veda’s in slechts twee zinnen: Paropakaraya Punyaya; Papaya Para Peedanam – ‘Anderen helpen is verdienstelijk. Anderen kwaad doen is een zonde.’ Het woord Paropakara bestaat uit drie lettergrepen: para, upa en kara. Para betekent de Allerhoogste of hoogste verblijfplaats; upa betekent nabijheid en kara betekent doen of gaan. Paropakara betekent daarom dat je goed moet doen en anderen moet helpen om dichter bij God te komen. Dit is het juiste spirituele pad, de essentie van de Upanishaden De beteken.is van het woord upanishad is dat een leerling moet gaan zitten aan de voeten van God (de Goeroe), die zich op een hoger niveau bevindt. Alle spirituele geschriften leren hoe je dichter bij God kan komen. Net zoals je in de buurt van een airconditioner gaat zitten om verkoeling en comfort te krijgen als het warm is, zo ontwikkel je ook goddelijke eigenschappen als je dichter bij God komt. Dit is sadhana. Wat is zonde (papa)? Anderen kwaad doen is zonde; eenheid classificeren, diversifiëren (er verscheidenheid in aanbrengen) en vergeten is een zonde. Namen en vormen kunnen verschillen, maar de Geest is slechts één. God en de natuur (prakriti, de geschapen wereld) zijn één, waarbij God de oorzaak en de natuur het gevolg is. Er kan geen gevolg zijn zonder oorzaak. Eenheid als verscheidenheid beschouwen is een zonde.
– Sri Sathya Sai, 8 april 1996

© Vertaling Sri Sathya Sai International Organisation – Nederland

Zoals de Ganges niet meer terugstroomt als de rivier de zee bereikt, zo zal ook degene die de nabijheid van God heeft ervaren niet meer terugkeren. – Baba