Σημειώστε ότι όλοι, από τον ζητιάνο μέχρι τον δισεκατομμυριούχο, ωθούνται από την παρόρμηση να επιτύχουν την  υπέρτατη ευδαιμονία, η οποία βασίζεται στην εσωτερική γαλήνη και είναι ανεπηρέαστη από μεταβολές. Κάθε δραστηριότητα, όσο απλή ή συγκλονιστική κι αν είναι, υποτάσσεται σε αυτό το ιδανικό. Αυτή η Θεϊκή Ευδαιμονία δεν κατασκευάζεται από καμία εταιρεία, ούτε διατίθεται σε κανένα κατάστημα. Δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκτηθεί απ` έξω και να προστεθεί στο άθροισμα των περιουσιακών στοιχείων κάποιου. Πρέπει να βλαστήσει και να αναπτυχθεί εσωτερικά, να καλλιεργηθεί και να αποθησαυριστεί εντός σας. Πάρτε για παράδειγμα την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που προσφέρει το φαγητό. Ένας πεινασμένος άνθρωπος μπορεί να κρατάει δέσμες χαρτονομισμάτων στα χέρια του, ή ακόμα και άφθονα φαγώσιμα, αλλά αν δεν καταναλώσει τα φαγώσιμα ή δεν μετατρέψει τα χρήματα σε αναλώσιμη τροφή, την καταναλώσει και την αφομοιώσει, δεν μπορεί να προκύψει καμία αίσθηση ικανοποίησης. Ομοίως, η ευδαιμονία είναι επίσης μια εσωτερική εμπειρία, μια αναγωγική, συναρπαστική εσωτερική γαλήνη. Δεν μπορεί να αποκτηθεί με τη συσσώρευση εμποδίων όπως αυτοκίνητα και σπίτια, γη και χρυσό, μετοχές και μερίδια. Πώς μπορεί ένα χρηματοκιβώτιο να καταπραΰνει την πείνα ή ένα βιβλιάριο καταθέσεων να προσφέρει γαλήνη;



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1972