Ο άνθρωπος περνάει τα χρόνια της ζωής του όπως ένα θηρίο. Τα θηρία παραπλανώνται από την οφθαλμαπάτη της ερήμου. Τρέχουν προς αυτήν για να σβήσουν τη δίψα τους. Πεθαίνουν από απελπισία και εξάντληση. Οι άνθρωποι, επίσης, παραπλανώνται από τον αντικειμενικό κόσμο. Τρέχουν προς αυτόν για να σβήσουν τη δίψα των αισθήσεων για απόλαυση και χαρά. Πεθαίνουν, απογοητευμένοι και εξαντλημένοι. Το όνειρο μοιάζει αληθινό μέχρι να ξυπνήσει κανείς. Μαθαίνει πως οι απολαύσεις, που αποκομίζει κανείς στην κατάσταση της εγρήγορσης, είναι αναληθείς όταν ξυπνάει στο φως της Θεϊκής του ουσίας. Ωστόσο, ο άνθρωπος εμποδίζεται να γνωρίσει τη δόξα του, από τους έξι εχθρούς που κρύβονται στον νου του – λαγνεία, επιθυμία, θυμός, απληστία, υπερβολική προσκόλληση, αλαζονεία και μίσος. Με την επέλασή τους, μολύνουν τις αξίες του. Υπάρχουν επίσης οκτώ κύματα έπαρσης, που εμποδίζουν την προσπάθειά του να γνωρίσει τον εαυτό του – η υπερηφάνεια της κοινωνικής τάξης, της σωματικής δύναμης, της ακαδημαϊκής γνώσης, της νεότητας, του πλούτου, της προσωπικής γοητείας, της κυριαρχίας και των πνευματικών  επιτευγμάτων. Κανείς δεν υποπτεύεται ότι αυτά είναι πιθανό να εξαφανιστούν πολύ σύντομα. Ο Σάνκαρα έχει προειδοποιήσει τους ανθρώπους να μην εμπιστεύονται καμία από αυτές τις πηγές αλαζονείας: «Ο παντοδύναμος χρόνος σου τις στερεί σε μια στιγμή».



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε την 1η Ιουνίου 1985