Zonder toe te geven aan de voorwaarden van plaats, tijd en situatie, heeft de Indiase cultuur altijd gezocht naar de onderliggende eenheid in de schijnbare verscheidenheid door afstand te doen van de bekrompen gevoelens van ‘ik’ en ‘mijn’. Duryodhana had grote fysieke kracht, intelligentie, moed, macht en rijkdom – allemaal vormen van welvaart. Waarom sprak Vyasa met minachting over Duryodhana en Dushasana en kende hij de hoogste waarde toe aan Dharmaja? Omdat onze oude wijzen dharma (rechtschapenheid, moreel gedrag) boven alles stelden. Zij erkenden dat de kosmos alleen bestaat dankzij de kracht van dharma, dat alle heilzame daden voortkomen uit dharma. Het epos Ramayana, dat de hele wereld verheven idealen van moreel gedrag voorhoudt, is voor elk gezin in India dierbaarder dan het leven. Hoe moeten broers met elkaar omgaan? Hoe moeten kinderen zich tegenover hun ouders gedragen en hun wensen gehoorzamen? Welke verdraagzaamheid en zelfbeheersing moet er bestaan in een man-vrouwrelatie? Al deze vragen worden prachtig beantwoord in de Ramayana. Dit epos laat de roem en voorspoed zien van een gezin waarin broers verenigd zijn, waar liefde alom aanwezig is.
– Sri Sathya Sai, Summer Showers, 2 juni 1991
                                                                                                                                
© Vertaling Sri Sathya Sai International Organisation – Nederland

 

De eeuwige, onverwoestbare, vormloze Waarheid die vorm heeft gekregen – dat is de Indiase cultuur. – Baba