Κατά τη διάρκεια αυτής της Kάλιγιούγκα (την εποχή της ηθικής παρακμής), δύο πνευματικές ασκήσεις είναι σημαντικές: Namam και Danam. Namam σημαίνει το όνομα του Θεού. Αυτό πρέπει να ενεργοποιεί κάθε σκέψη, κάθε λόγο και πράξη και να τα αποδίδει γεμάτα Αγάπη. Σίγουρα μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στο όραμα Εκείνου που φέρει το Όνομα. Το Όνομα, ο ήχος του, είναι το μέσον που μπορεί να αποκαλύψει το άϋλο, το αδρανές, που είναι η θύρα προς την  επίγνωση που φυλάσσεται σε αυτό. Αυτός είναι ο σκοπός της πνευματικής άσκησης – να αναγνωρίσει και το πεδίο και τον Κύριο του πεδίου. Danam, η δεύτερη πνευματική άσκηση, σημαίνει δώρο, φροντίδα και μοίρασμα. Το δώρο της τροφής στον πεινασμένο δίνει άμεση ικανοποίηση και ανακουφίζει από την πείνα. «Η τροφή είναι θεϊκή» λέει η Ουπανισάντ. Τα δώρα πρέπει να δίνονται χωρίς να διογκώνεται το εγώ του δωρητή ή να μειώνεται ο δέκτης. Θα πρέπει να προσφέρονται με κατανόηση, ταπεινότητα και αγάπη!



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1987