Οι άνθρωποι παραπονιούνται για τη θλίψη, τον πόνο, τη στενοχώρια. Τι ακριβώς είναι η θλίψη; Είναι μια αντίδραση στην απώλεια κάποιου αποκτήματος ή στην αποτυχία να κερδίσετε κάτι που επιθυμείτε. Επομένως, ο μόνος τρόπος να ξεφύγετε από τη θλίψη, τον πόνο κ.λπ., είναι να κυριαρχήσετε στην επιθυμία για το απατηλό. Δείτε τον κόσμο ως Θεό. Αυτό το όραμα θα βάλει τέλος στην επιθυμία. Όταν η επιθυμία περιορίζεται στον Θεό και συγκεντρώνεται στον Θεό, η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη και κάθε βήμα συνεισφέρει στην ευδαιμονία. Οι βοσκοπούλες του Μπριντάβαν το ήξεραν αυτό και λαχταρούσαν τον Θεό, αποκλείοντας όλα τα άλλα. Η αγνή, καθαρή Αγάπη εκφράστηκε ως ανιδιοτελής δράση. Ήταν απλές γυναίκες της υπαίθρου, χωρίς γνώση κειμένων ή πνευματικών ασκήσεων. Η ακλόνητη πίστη στον Κρίσνα τις προίκισε με όλη την έμπνευση και την καθοδήγηση που χρειάζονταν. Όπως είπε ο Κρίσνα στον Αρτζούνα, Shradhavan labhate jnanam, «Για να φθάσει κανείς στην Υπέρτατη Θεία Γνώση πρέπει να έχει ακλόνητη Πίστη».



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1987