Het vijfde (terrein waarin gelijkmoedigheid moet worden bereikt), het terrein van handeling (karma) met zijn ups en downs, moet geheiligd worden door het doel goddelijk te maken. Als werk wordt gesublimeerd tot aanbidding, zal men niet ontmoedigd raken door mislukking en teleurstelling. Dan zal succes niet leiden tot trots, maar tot nederigheid en dankbaarheid voor de genade. Werk dat verricht wordt als een plicht die wij aan de samenleving verschuldigd zijn, brengt de beloning van vreugde, omdat we de kennis en vaardigheden, door God via de samenleving geschonken, hebben gebruikt om de samenleving zelf te dienen. De gelijkmoedigheid (samatva) die het leven kan verzachten en verlichten, wordt het best geïllustreerd met Radha en haar toewijding aan Krishna. Het is het besef van de eenheid van de rivier en de zee, het individuele Zelf met het alomvattende Zelf, het Atma met Paramatma. Het bereiken van de Bron is de bestemming; het verlangen om zonder ophouden rechtstreeks naar de Bron te stromen is toewijding. De pijn van het gescheiden zijn, de kwelling voortkomend uit verwaarlozing, het sterke verlangen om obstakels te overwinnen, de vreugde van contemplatie, de vervoering van zelfvernietiging – dit alles draagt bij tot de opperste vereenzelviging van Radha met haar Heer, Sri Krishna.
– Sathya Sai Baba, 7 september 1985
                                                                                                                                      
© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


We moeten de waarheid erkennen dat geluk vervat zit in verdriet en dat verdriet vervat zit in geluk. Een gelijke houding ten opzichte van beide zal mogelijk voor ons zijn als we deze waarheid erkennen. – Baba