Ο πνευματικός αναζητητής δεν πρέπει να χαίρεται όταν προάγεται η ευτυχία του, ούτε να αποθαρρύνεται όταν η δυστυχία γίνεται το πεπρωμένο του. «Το θέλημά Σου, όχι το δικό μου» θα είναι ο  σταθερός ισχυρισμός προς τον εαυτό του. Λίγοι αναζητητές επιδιώκουν να ξεδιαλύνουν την πρόθεση του Θεού, να βαδίσουν στο μονοπάτι που οδηγεί σε Αυτόν και να ακολουθήσουν τα ιδανικά που Εκείνος θέτει. Ακολουθούν το δικό τους ένστικτο και τη δική τους κρίση και παίρνουν θλίψη και απελπισία ως ανταμοιβή. Δεν έχουν επίγνωση της ιεροσυλίας που διαπράττουν. Διακηρύσσουν ότι ο Θεός είναι το εσωτερικό τους κίνητρο και ότι είναι παρών παντού, αλλά συμπεριφέρονται σαν να απουσιάζει σε μέρη που δεν τους αρέσει να βρίσκεται. Σπαταλούν πολύτιμο χρόνο σε στείρες συζητήσεις και διαμάχες για τον Θεό. Ο καθένας μπορεί να διερευνήσει την αλήθεια του Θεού και να εμβαθύνει στο μυστήριο Του μόνο όσο το επιτρέπουν οι ηθικές, πνευματικές και διανοητικές του ικανότητες. Μπορεί κανείς να συλλέξει από τον ωκεανό μόνο όσο νερό χωράει το δοχείο του. Ο Θεός είναι ανυπολόγιστα απέραντος. Είναι πέρα από τις δυνατότητες και της πιο τολμηρής φαντασίας! Ένας μαθητής ενός συγκεκριμένου επιπέδου στο σχολείο πρέπει να μελετήσει τα κείμενα που προβλέπονται για μαθητές αυτού του συγκεκριμένου επιπέδου διανοητικής ικανότητας.

– Μπάμπα, από ομιλια που δόθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1984