1.02.2025 r.

MYŚL DNIA

Działanie znajduje spełnienie, gdy przychodzi mądrość. Uświęcone działanie (karma) jest drogą do osiągnięcia mądrości duchowej (dżniany). Mądrość w działaniu jest najwyższą karmą. Wartościowe działanie musi skutkować oczyszczeniem umysłu. Dlatego nikt, nawet pustelnik czy mnich, nie może odstąpić od angażowania się w dobre czyny. Muszą one pojawiać się spontanicznie i nie mogą zostawiać ani śladu pychy w umyśle. Przywiązanie do skutków swoich czynów nie może prowadzić do ubiegania się o prawo do nich dla siebie. Jedynym źródłem radości musi być wyrzeczenie. Dla ascety (sannjasina) najprawdziwszą radością (bhoga) jest samopoświęcenie (tjaga). Gita zaleca ‘niedziałanie w działaniu’ i podkreśla, że ‘niedziałanie jest najcenniejszym działaniem dla tych, którzy dążą do najwyższego spokoju’. Taką postawę nazywa się nieprzywiązaniem do działania (karma sannjasą). Działanie, czyli aktywność, na ogół wiąże się jedynie z ciałem, lecz umysł także jest pochłonięty światem. Tylko atma jest niewzruszonym świadkiem. Zatem sekret ‘niedziałania w działaniu’ tkwi w przyjęciu schronienia w atmie i w rozpoznaniu wszystkich istot żywych w pełni jako atmy. – Dyskurs z 2.01.1987 r.

-BABA