Οι άνθρωποι εμπλέκονται σε πολλές εξωτερικές πνευματικές πρακτικές. Αυτές πρέπει να εσωτερικευθούν. Όλες οι ακαδημαϊκές γνώσεις δεν ωφελούν εάν δεν υπάρχει συνειδητοποίηση στην καρδιά. Ένας μελετητής μπορεί να ερμηνεύει τα κείμενα, αλλά να στερείται εσωτερικής εμπειρίας. Κάποιος που έχει κατακτήσει τις Βέδες μπορεί να είναι σε θέση να εξηγήσει τις λέξεις, αλλά δεν μπορεί να αναγνωρίσει την Υπέρτατη Μορφή που χαιρετίζουν οι Βέδες. Όταν κάποιος πηγαίνει σε έναν ναό, κλείνει τα μάτια του μπροστά στο είδωλο, γιατί αυτό που αναζητά είναι το εσωτερικό όραμα του Θεού και όχι μια θέα της εξωτερικής μορφής του ειδώλου. Ο Θεός είναι Πανταχού παρών όπως διακηρύσσεται στην Γκίτα. Ο Θεός είναι Ένας, αν και τα ονόματα και οι μορφές μπορεί να διαφέρουν. Όλη η εκπαίδευση σήμερα σχετίζεται με τον φυσικό κόσμο. Δεν χρησιμεύει για να αποκαλύψει το Θείο. Αυτό ήταν που ώθησε τον Σανκαρατσάρια να διδάξει έναν λόγιο που μελετούσε λεπτομερώς τη γραμματική του Πανίνι, ότι τη στιγμή του θανάτου θα τον σώσει μόνο το όνομα του Θεού (Γκοβίντα) και όχι οι κανόνες της γραμματικής.

 

– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1994