Mensen houden zich bezig met veel uiterlijke spirituele oefeningen (sadhana). Deze moet men zich eigen maken. Alle geleerdheid is nutteloos als er geen bewustwording in het hart is. Een geleerde kan de teksten verklaren, maar mist de innerlijke ervaring. Iemand die de Veda’s beheerst is misschien in staat de woorden uit te leggen, maar kan niet de Veda Purusha, de door de Veda’s verwelkomde Allerhoogste Persoonlijkheid, herkennen. Als iemand naar een tempel gaat, sluit hij zijn ogen voor het godsbeeld, omdat hij een innerlijke voorstelling van God zoekt en niet de uiterlijke vorm van het beeld. God is alomtegenwoordig, zoals verkondigd in de Gita. God is één, hoewel namen en vormen kunnen verschillen. Al het onderwijs heeft tegenwoordig betrekking op de uiterlijke wereld; het zal niet voldoende zijn om het goddelijke te onthullen. Dit bracht de grote leraar Shankara ertoe om een schriftgeleerde die Panini’s grammatica uit het hoofd leerde duidelijk te maken dat op het moment van de dood alleen de naam van de Heer (Govinda) hem zal redden en niet de grammaticaregels.
– Sathya Sai Baba, 9 oktober 1994
                                                                                                                                       
© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland

 

Alle soorten kennis zijn als rivieren. Spirituele kennis is als de oceaan. – Baba