21.01.2025 r.

MYŚL DNIA

Bóg nie jest od ciebie oddalony ani nie przebywa w jakimś odległym miejscu. On jest w tobie, na twoim wewnętrznym ołtarzu. Człowiek cierpi, bo nie jest w stanie Go tam odkryć i czerpać z tego pokój i radość. Pracz, który po kolana stał w płynącej rzece i prał w niej ubrania, umarł z pragnienia, ponieważ nie uświadomił sobie, że w jego zasięgu była życiodajna woda. Wystarczyło tylko, aby się schylił i napił. Taka jest historia człowieka, który biega w rozpaczliwym pośpiechu, szuka Boga na zewnątrz i umiera rozczarowany i przygnębiony, nie osiągając celu, tylko po to, by się odrodzić. Oczywiście, musisz być w tym świecie, ale nie musisz być jego częścią. Trzeba skupić uwagę na Bogu – na wewnętrznym Bogu. W stanie Karnataka jest taki taniec zwany Karaga. Najważniejsza postać w tym tańcu trzyma na głowie wiele dzbanów poukładanych jeden na drugim i idzie w procesji, stawiając kroki w rytm muzyki; śpiewa w harmonii z innymi i trzyma takt zgodnie z biciem bębna. Cały czas koncentruje swoją uwagę na podtrzymywaniu niestabilnej wieży na głowie. Podobnie człowiek musi mieć przed sobą cel, jakim jest urzeczywistnienie Boga, gdy rozpoczyna głośną i radosną procesję życia! – Dyskurs z 1.01.1967 r.