Η αληθινή πνευματική άσκηση συνίσταται στη μετατροπή του κακού σε καλό, στη μετουσίωση της λύπης σε χαρά. Δεν μπορεί να υπάρξει ευτυχία χωρίς τη θλίψη, κανένα καλό χωρίς το κακό. Υπάρχει μια συνεχής σύγκρουση μεταξύ καλού και κακού, μεταξύ χαράς και λύπης. Η ευτυχία και η δυστυχία είναι αχώριστο δίδυμο, άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Το ένα είναι η αρχή και το άλλο η κορύφωση. Η αρχή και το τέλος πάνε μαζί. Μόνον ο Θεός είναι ελεύθερος από αρχή, μέση ή τέλος, αλλά στις εγκόσμιες υποθέσεις ό,τι έχει αρχή έχει και τέλος. Η θλίψη δεν είναι κάτι που έχει εξωτερική προέλευση. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες δεν σας επιβάλλονται από έξω. Θλίψη και προβλήματα προκύπτουν στη φυσική πορεία των πραγμάτων. Η εκπλήρωση του σκοπού της ζωής απαιτεί συνεχή πνευματική άσκηση. Χωρίς μια τέτοια πρακτική, η ζωή υποβαθμίζεται. Για παράδειγμα, ένα διαμάντι αποκτά προστιθέμενη αξία όταν περνά από τη διαδικασία της κοπής και της  δημιουργίας εδρών. Ομοίως, ο χρυσός, που εξορύσσεται ως μετάλλευμα από τη γη, γίνεται λαμπερός και πολύτιμος μετά τον καθαρισμό. Με τον ίδιο τρόπο, η πνευματική άσκηση είναι απαραίτητη για να ανυψώσει τη ζωή από το ασήμαντο στο ύψιστο.



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε την 1η Ιουνίου 1991