De mens heeft tegenwoordig geen dankbaarheid meer, wat toch een van de meest essentiële kwaliteiten is. Hij vergeet de hulp die hem door anderen is verleend. Zolang de mens leeft, moet hij dankbaar zijn voor de hulp die hij van anderen ontving. Er zijn twee dingen die je moet vergeten: de hulp die je aan anderen hebt verleend en het kwaad dat anderen jou hebben gedaan. Als je de hulp die je hebt gegeven onthoudt, zul je altijd iets terugverwachten. De herinnering aan het kwaad dat anderen je hebben gedaan, wekt een gevoel van wraak in je op. Onthoud alleen de hulp die je van anderen hebt gekregen. Iemand met deze gezegende eigenschappen is een ideaal mens. In deze vergankelijke, kortstondige wereld streeft de mens altijd naar vrede en veiligheid. Maar geld, scholing, machtspositie en materieel comfort kunnen geen vrede en veiligheid geven. Vrede komt voort uit het hart. Je kunt alleen vrede en veiligheid ervaren als je hart vol liefde is. Liefde is God, liefde is de natuurlijke aard, liefde is leven en liefde is de echte menselijke waarde. Zonder liefde is de mens een wandelend lijk. Vul je leven met liefde. Heb zelfs je ergste vijand lief.
– Sathya Sai Baba, 18 maart 1999                                    
                                                                                                                                      
© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


God neemt een menselijke vorm aan om de mensheid te doordringen van liefde en haar te leren hoe liefde moet worden bevorderd en beoefend. Alleen als zulke liefde wordt ontwikkeld zal de mens vrij van zorgen en verdriet zijn. – Baba