15.12.2024 r.

MYŚL DNIA

Dzisiaj ludzie poszukują anandy (błogości). Ale jakiej anandy pragną? Czy jest to przemijająca czy trwała błogość? Czy przemijającą błogość można przyrównać do anandy? Ananda to stan szczęścia, które jest trwałe i niezmienne. Szczęście, jakiego zaznaje się w danej chwili, można jedynie określić jako santoszam – przemijające szczęście. Należy je traktować jako ‘some-toszam’ (odrobinę radości). Poszukiwanie przemijającego szczęścia jest błędem. Ciesząc się tym, co przemijające i chwilowe, ludzie się zatracają. Ananda to wieczna błogość. Santoszam to przyjemność. Dzieli je ogromna przepaść. Jeśli ktoś jest głodny, zjada czapati. Wtedy czuje się usatysfakcjonowany i szczęśliwy. Jednak po kilku godzinach znowu pojawia się głód. Dlatego szczęście przychodzi i odchodzi, tak jak narodziny i śmierć. Nie takiego szczęścia powinien szukać człowiek. Musi dążyć do szczęścia, które jest wieczne. – Dyskurs z 5.11.1991 r.

-BABA