Ακριβώς όπως οι ακτίνες του ήλιου μπορούν να κάψουν ένα σωρό βαμβάκι εάν συγκεντρωθούν περνώντας μέσα από έναν φακό, οι ακτίνες της νόησης θα καταστρέψουν τις κακές ιδιότητες κάποιου μόνο όταν περάσουν από το φακό της Θεϊκής αγάπης. Αν και ο άνθρωπος έχει προέλθει από τον Θεό, είναι τυλιγμένος σε μια ψευδαίσθηση που συσκοτίζει το Θείο μέσα του. Όσο κάποιος βρίσκεται παγιδευμένος σ’ αυτήν την  πλάνη δεν μπορεί να αντιληφθεί τον Θεό. Εξαιτίας αυτής της αυταπάτης, δένεται κανείς με το σώμα και αναπτύσσει απεριόριστες επιθυμίες. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη της δαιμονικής φύσης εντός του. Στη λέξη «Nara» (άνθρωπος), «na» σημαίνει όχι και «ra» σημαίνει καταστροφή. Έτσι, ο όρος «Nara» περιγράφει τον άνθρωπο ως κάποιον χωρίς καταστροφή (δηλαδή αυτόν που είναι αιώνιος). Όταν η συλλαβή «ka» προστεθεί στο «nara», γίνεται «Νaraka», που σημαίνει «κόλαση», που είναι το αντίθετο του παραδείσου. Όταν κάποιος κατεβαίνει στο δαιμονικό επίπεδο, ξεχνά τον Θεό και ακολουθεί το μονοπάτι προς την κόλαση. Ο Θεός πραγματώνεται με την επιδίωξη του πνευματικού μονοπατιού (το μονοπάτι του Εαυτού). Σύμφωνα με την  ιστορία των Πουράνας, ο Ναρακασούρα λέγεται ότι καταστράφηκε αυτήν την ημέρα του Ντιπάβαλι. Ο Ναρακασούρα ήταν ένας δαίμονας γεμάτος προσκολλήσεις στις σωματικές απολαύσεις.



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1992