Tegenwoordig heeft al het onderwijs betrekking op de fysieke wereld. Het draagt niet bij tot bewustwording van God. Dit bracht de grote leermeester Shankara ertoe om een schriftgeleerde die Panini’s grammaticaregels uit het hoofd leerde erop te wijzen dat op het moment van de dood alleen Gods naam hem zal redden en niet de grammaticaregels. Hoewel deze les eeuwenlang is doorgegeven, wordt hij door zeer weinig mensen beoefend. Velen lezen de Ramayana als een dagelijks ritueel. Maar hoeveel van hen voeren de bevelen van hun voorouders uit? Hoeveel mensen brengen de deugd van broederliefde zoals beschreven in de Ramayana in praktijk? Is er iemand die pleit voor het principe van dharma zoals dat door Sri Rama is hooggehouden? Wat heeft het voor zin om eindeloos te luisteren naar verhandelingen zonder ook maar iets in praktijk te brengen? De Gita wordt voortdurend gelezen en uitgelegd. Wordt er ook maar één voorschrift daaruit in praktijk gebracht? Totaal niet. De Gita wijst de weg naar bewustwording van God. Maar het gewoonweg opzeggen van de Gita heeft geen enkele waarde. Volg de Gita en bewandel het pad dat erin wordt aangegeven. Alleen dan zul je de beloning opstrijken.
– Sathya Sai Baba, 9 oktober 1994

© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


Boekenkennis zonder praktische kennis wordt ‘allergie’. Boekenkennis die is omgezet in praktische kennis wordt ‘energie’. – Baba