Alles in deze wereld is onderhevig aan verandering en verval. Of het nu gaat om fysieke objecten of personen, alles is vergankelijk en voorbijgaand. Niets blijft. Alleen je zuiverheid is blijvend. Zuiverheid is de wezenlijke natuur van de mens. Maar als de mens een verdorven leven leidt, verlaagt hij zich. Die zuiverheid blijkt als de omgang met mensen gebaseerd is op een houding van hart-tot-hart en liefde-tot-liefde. Liefde heeft de vorm van een driehoek met drie armen. Goddelijke liefde (prema) verlangt niets terug. Iemand die liefde geeft in de verwachting er iets voor terug te krijgen wordt overvallen door angst. Wie liefheeft zonder ook maar iets terug te verwachten is totaal vrij van angst. Liefde weet alleen van geven, niet van ontvangen. Zo’n liefde is vrij van angst. Voor ware liefde is liefde zelf de beloning. Dus liefde verlangt niets terug, is vrij van angst en beloont zichzelf. Dit zijn de hoofdkenmerken van ware liefde. Tegenwoordig berust liefde op een verlangen er voordeel van te trekken. Ze is beladen met angst en zorg. Als liefde gebaseerd is op een verlangen naar kortstondige, vergankelijke objecten, zal het leven nutteloos zijn. Liefde moet haar eigen beloning zijn.
– Sathya Sai Baba, 12 juli 1988

© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


Alleen door liefde te koesteren kun je de genade van God verwerven. – Baba