Περπατάμε στο βαθύ σούρουπο το βράδυ όταν τα πράγματα φαίνονται μεν, αλλά αμυδρά. Ένα σκοινί βρίσκεται τυχαία στο μονοπάτι. Ο καθένας που το βλέπει έχει τη δική του ιδέα για το τι είναι, αν και στην πραγματικότητα είναι απλώς ένα σχοινί! Κάποιος νομίζει ότι είναι γιρλάντα. Άλλος το θεωρεί σημάδι που έχει αφήσει το νερό που τρέχει και το πατάει. Ένα τρίτο άτομο φαντάζεται ότι είναι κλαδί ενός δέντρου που έσπασε και έπεσε κάτω. Κάποιοι άλλοι φοβούνται μήπως είναι φίδι, σωστά;



Κατά τον ίδιο τρόπο, το ένα, υπέρτατο Θείο (Brahman), χωρίς καμία αλλαγή ή μεταμόρφωση να Το επηρεάζει, παραμένοντας συνεχώς το Ίδιο και το Αυτό, εκδηλώνεται ως ο κόσμος των πολλών ονομάτων και μορφών. Αιτία όλων αυτών είναι το σούρουπο της άγνοιας (Maya). Το σχοινί μπορεί να φαίνεται ως τόσα πολλά πράγματα και να προκαλεί διάφορα συναισθήματα και αντιδράσεις στους ανθρώπους· είναι η βάση της ποικιλομορφίας. Αλλά ποτέ δεν αλλάζει σε πολλά· είναι πάντα ένα! Το σχοινί είναι πάντα σχοινί! Δεν γίνεται γιρλάντα, ρυάκι, κλαδί ή φίδι. Το Θείο μπορεί να παρερμηνεύεται με ποικίλους τρόπους, αλλά είναι πάντα μόνο το Θείο.



Μπάμπα, από το βιβλίο «Το Θεϊκό Τραγούδι – Gita Vahini», κεφ 12