23.09.2024 r.

MYŚL DNIA

Człowiek rodzi się na tym świecie, ale nie uświadamia sobie celu swoich narodzin. Zapominając o nim, uważa się za pana przyrody i w swej szalonej zarozumiałości zapomina o własnej boskości. Nie potrafi rozpoznać, że przyroda daje lub bierze, obdarza lub karze i że jej siła jest ogromna. Przyroda kontroluje każdy aspekt życia. W swoim głębokim zaangażowaniu w ziemskie sprawy, człowiek zwykle zapomina o własnej boskości i o tym, co zawdzięcza przyrodzie. Wszystko w stworzeniu jest równe w oczach Boga. Bóg istnieje we wszystkim. Dlatego Boga i przyrody nie można traktować jak różne byty. Są one ze sobą nierozerwalnie związane, tak jak obiekt i jego obraz. Jednak człowiek patrzy na przyrodę z zewnątrz, uważa ją za czysto materialną i przeznaczoną do zapewnienia mu udogodnień, których poszukuje. Przyroda jest najlepszym nauczycielem człowieka. Każdy obiekt w przyrodzie, każda jednostka, w każdej chwili udziela człowiekowi różnych lekcji. Mieszkańcy Indii rozpoznawali tę prawdę od najdawniejszych czasów. To podstawowa cecha świętej kultury indyjskiej. – Dyskurs z 3.09.1988 r.

-BABA