Ακούμε στις μέρες μας για ισότητα, ότι ο καθένας είναι ίσος με τους υπόλοιπους. Αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη, γιατί βρίσκουμε γονείς και παιδιά σε διαφορετικές καταστάσεις. Όταν ο ένας είναι χαρούμενος, ο άλλος είναι δυστυχής! Δεν υπάρχει ισότητα στην πείνα ή στη χαρά! Φυσικά, όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα στην αγάπη και την ενσυναίσθηση και στη χάρη του Θεού. Όλοι δικαιούνται φάρμακα στο νοσοκομείο, αλλά ό,τι δίνεται στον  έναν δεν πρέπει να δίνεται σε άλλον! Δεν μπορεί να υπάρχει ισότητα στη χορήγηση φαρμάκων! Ο καθένας αξίζει το φάρμακο που θα τον θεραπεύσει από την ασθένειά του.



Ξέρω ότι αυτός ο αγώνας στο όνομα της ισότητας είναι μόνο ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος προσπαθεί να βιώσει την Ευδαιμονία! Σχεδόν σε όλα τα μέρη του κόσμου, ο άνθρωπος σήμερα επιδιώκει πολλούς τέτοιους σύντομους δρόμους και λάθος μονοπάτια για να επιτύχει την Ευδαιμονία. Αλλά επιτρέψτε μου να σας πω, χωρίς την  αναμόρφωση της συμπεριφοράς, της καθημερινής συμπεριφοράς, των μικρών πράξεων της καθημερινής ζωής, η Ευδαιμονία θα είναι απρόσιτη. Θεωρώ τη συμπεριφορά, ως το πλέον ουσιώδες!



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1964