Ένα μακρινό αστέρι, όπως o Πολικός αστέρας, μπορεί να υποδειχθεί σε κάποιον, με αναφορά σε κάποιο κοντινό φυσικό αντικείμενο, όπως ένα δέντρο. Παρομοίως, οι Βέδες και οι Γραφές, ενώ δεν καταδεικνύουν τον Θεό, βοηθούν στο να υποδειχθεί το μονοπάτι που οδηγεί στην πραγμάτωση του Θεού. Το θέαμα ενός πυκνού δάσους προκαλεί ευχαρίστηση. Η θέα ενός ψηλού βουνού προκαλεί δέος. Ο χείμαρρος σε ένα ποτάμι δημιουργεί αίσθημα χαράς. Όλα αυτά είναι απόδειξη της δύναμης του Θεού. Τα αστέρια λάμπουν. Οι πλανήτες περιστρέφονται. Ο ήλιος φλέγεται. Ο άνεμος φυσάει. Όλα είναι σημάδια της θεϊκής ενέργειας. Όταν βλέπετε τη σπίθα μιας φωτιάς, μπορείτε να συμπεράνετε τη φύση της φωτιάς. Αν γνωρίζετε τη φύση μιας σταγόνας νερού, μπορείτε να αντιληφθείτε τη φύση του Γάγγη. Ομοίως, αν κατανοήσετε τη φύση του ατόμου, μπορείτε να κατανοήσετε τη φύση ολόκληρης της Δημιουργίας. Αναγνωρίζοντας αυτή την αλήθεια, οι Ουπανισάδες διακήρυξαν: «Ο Θεός είναι πιο λεπτοφυής από το άτομο και πιο μεγάλος από το μέγιστο».



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1996