12.08.2024 r.

MYŚL DNIA

Wszystkie religie jednomyślnie uznają serce za siedzibę Boga. Indyjskie święte pisma głoszą, że serce jest świątynią Boga. Święte Upaniszady określają serce jako jaskinię, w której mieszka Bóg. W Biblii jest powiedziane, że Boga może zobaczyć człowiek o czystym sercu. Muzułmanie uważają, że serce znajduje się między dwoma palcami Boga. Guru sikhów, Nanak, oświadczył, że jedynie człowieka o czystym sercu można uważać za prawdziwego sikha. W ten sposób różne wyznania potwierdzają, że serce jest siedzibą Boga. Wiele wielkich dusz doświadcza serca jako lotosu. Chociaż z korzeniami w błocie, rosnący w błotnistej wodzie, lotos lśni czystością. Gdy lotos otwiera płatki i spogląda w górę, zdaje się mówić: “O Panie, proszę, przyjdź i zamieszkaj we mnie”. Mimo że narodził się w błocie, nie jest w nim zanurzony. Otoczony przez zanieczyszczoną wodę, nie jest nią skażony. Oto wielka lekcja, jakiej lotos uczy człowieka: “Chociaż żyjesz w zepsutym świecie i urodziłeś się w szlamie niemoralnego społeczeństwa, musisz zwrócić umysł ku Bogu i uczynić serce świątynią Boga”. – Dyskurs z 14.07.1984 r.

-BABA