Όλες οι θρησκείες, ομόφωνα, θεωρούν την καρδιά ως την έδρα του Θεού. Οι ινδουιστικές γραφές δηλώνουν ότι η καρδιά είναι ο ναός του Θεού. Οι ιερές Ουπανισάδες αναφέρουν την καρδιά ως ένα σπήλαιο στο οποίο κατοικεί ο Θεός. Στη Βίβλο αναφέρεται ότι ο άνθρωπος με καθαρή καρδιά μπορεί να δει τον Θεό. Οι Μουσουλμάνοι θεωρούν ότι η καρδιά βρίσκεται ανάμεσα στα δύο δάχτυλα του Θεού. Ο Γκουρού των Σιχ, Νανάκ, δήλωσε ότι μόνο ένας άνθρωπος με αγνή καρδιά μπορεί να θεωρηθεί αληθινός Σιχ. Με αυτόν τον τρόπο, οι διάφορες θρησκείες έχουν επιβεβαιώσει ότι η καρδιά είναι η κατοικία του Θεού.



Πολλές μεγάλες ψυχές έχουν βιώσει την καρδιά ως λωτό. Ο λωτός αν και έχει τις ρίζες του στη λάσπη και  μεγαλώνει σε βούρκο, λάμπει από αγνότητα. Όταν ο λωτός ανοίγει τα πέταλά του και κοιτάζει ψηλά, φαίνεται να λέει: «Κύριε, σε παρακαλώ έλα και κατοίκησε εντός μου». Αν και γεννιέται στη λάσπη, δεν κυλιέται μέσα της. Περιτριγυρισμένος από μολυσμένο νερό δεν μολύνεται από αυτό. Αυτό είναι το μεγάλο μάθημα που διδάσκει ο λωτός στον άνθρωπο: «Αν και ζείτε σε έναν φαύλο κόσμο και γεννιέστε στο βούρκο μιας μη-ενάρετης κοινωνίας, πρέπει να στρέψετε τον νου σας προς τον Θεό και να κάνετε την καρδιά σας βωμό του Θεού».



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 14 Ιουλίου 1984