Deze bloem is prachtig en geeft een opwindende, bekorende geur, zo verklaren de ogen en neus. De wijze stelt zich niet tevreden met de zintuiglijke indrukken. Hij neemt zijn toevlucht tot buddhi (intellect, onderscheidingsvermogen) en wil ontdekken hoe lang en hoeveel. Het antwoord is: tot de avond valt, tot de nieuwe dag aanbreekt. Daarom is zijn conclusie dat ware schoonheid en ware geurigheid alleen van God gekregen kan worden, niet van geschapen dingen en onderdelen, niet van wat ook in de wereld dat beweegt en verandert, dat verschijnt, aantrekt en weer verdwijnt. De mens rijdt nu op twee paarden – de wereld en God, het universele en het afzonderlijke, het absolute en het betrekkelijke, het eeuwige en het tijdelijke, de werkelijkheid en de schijn. Om die reden komt hij ten val. Alleen geestelijke discipline kan de mens helpen om de juiste weg te kiezen en deze aanhoudend te volgen. Elke religie in elke tijd en elk klimaat benadrukt de Ene God en bakent de weg af om deze te bereiken. Ze waarschuwen ons tegen te veel gehechtheid aan de wereld, die eigenlijk giftig is.
– Sathya Sai Baba, 26 september 1979

© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


Geluk dat met de zinnen wordt ervaren is geen spirituele gelukzaligheid. Het is kortstondige, fysieke vreugde. – Baba