Ήταν ένα από τα παιχνίδια του Κρίσνα να μπαίνει στα κλεφτά στα σπίτια που ζούσαν οι βοσκοπούλες και να αναποδογυρίζει τα δοχεία που περιείχαν γάλα και γιαούρτι. Οι βοσκοπούλες, που ανησυχούσαν για τις φάρσες του Κρίσνα, ήθελαν να Τον πιάσουν επ’ αυτοφώρω. Ο Κρίσνα όμως ήταν ένας ασύλληπτος κλέφτης. Έτσι, μια  βοσκοπούλα σκέφτηκε ότι ο μόνος τρόπος για να Τον πιάσουν ήταν να προσευχηθούν σε Αυτόν. Οι βοσκοπούλες άρχισαν να προσεύχονται στον Κρίσνα: «Ω Κρίσνα, είναι δυνατόν να σε συλλάβουμε; Είσαι πιο λεπτοφυής από το άτομο και πιο μεγάλος από το μεγαλύτερο πράγμα στον κόσμο. Διαποτίζεις κάθε ύπαρξη στη δημιουργία. Πώς μπορούμε να Σε κατανοήσουμε;» Ως αποτέλεσμα της προσευχής τους, Εκείνος υπέδειξε στις βοσκοπούλες τα μέσα για να Τον αντιληφθούν. Ο Κρίσνα έχυσε το γάλα από το δοχείο, έπλυνε τα πόδια Του σ’ αυτό και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι. Ο βοσκοπούλες ακολούθησαν τα ίχνη του Κρίσνα και Τον έπιασαν. Η συμβολική σημασία αυτού του επεισοδίου είναι ότι ο Θεός μπορεί να βιωθεί μόνο όταν ο πιστός ακολουθήσει τα ίχνη που αφήνουν τα πόδια Του. Αυτή είναι η διδασκαλία της Μπαγκαβάτα.



– Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 27 Μαΐου 1992