Een van de spelletjes van Krishna was om heimelijk de huizen van de gopika’s binnen te gaan en melk en wrongel uit de potten te morsen. De gopika’s, die zich zorgen maakten over de streken van Krishna, waren erop gebrand om hem op heterdaad te betrappen. Krishna was een ongrijpbare dief. Daarom opperde een gopika dat de enige manier om hem te betrappen was door tot hem te bidden. De gopika’s begonnen te bidden: ‘O Krishna, hoe is het mogelijk dat wij je vangen? Je bent fijner dan het atoom en groter dan het allergrootste ding in de wereld. Ieder wezen in de schepping is van jou doordrongen. Hoe kunnen we je ooit omvatten?’ Als resultaat van het gebed werd aan de gopika’s getoond hoe ze hem konden vangen. Krishna goot wat melk uit de pot, doopte zijn voeten in de melk en rende het huis uit. De gopika’s volgden zijn voetsporen en vingen hem. De symbolische betekenis van dit voorval is dat God alleen kan worden ervaren als de toegewijde zich aan de voeten van de Heer vastklampt. Dit is de les van de Bhagavatam.
– Sathya Sai Baba, 27 mei 1992

© Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland


Er moet een gevoel van dringende noodzaak in je zijn als je het spirituele pad neemt, want de dood ligt op de loer om je weg te rukken. – Baba