نکته ی روز، یازدهم جولای ۲۰۲۴

زغال سیاه است و نمادی از جهالت در شکل تاریکش هست. آتش روشنایی می دهد و دانش را نشان می دهد. تا زمانی که آتش و زغال از هم جدا باشند، زغال تنها می تواند به آتش نگاه کند اما از روشنایی آن هیچ بهره ای نبرد. اما وقتی که زغال را به درون آتش می اندزند، درخشان می شود و بخشی از آتش می شود. بنابراین وقتی کسی با الوهیت ارتباط میگیرد، جهالت از بدنش می رود. چنین کاری را سادهانا می گویند. با انجام دادن سادهانا، حتی اگر انسان جاهلی باشید، عاقل تر می شوید. با درک حقیقت، گوپیکاس به کریشنا نزدیک شد. هر کاری که گوپیکاس می کرد برای این بود که به جاودانگی برسد، اما کارهایش از سر خودخواهی نبودند. هر چیزی که در باگاواتا می خوانیم، باید کارهای گوپیکاس در نظر گرفته شود با قلبی پاک و آرام. آنها خود را بخشی از خداوند می دانند. با تمام موجودات یگانگی را تجربه می کنند. نباید این کارها را سرسری بگیریم. تمام امیال شان در اندیشه ی اولوهیت بوده است.