نکته ی روز، بیست و هشتم جولای ۲۰۲۴

نارادا زنی را دید که مانند ستاره می درخشید و غرق در مراقبه بود. او محو آن هاله ای شد که زن را فراگرفته بود. نارادا با خود اندیشید که آیا او می تواند به همین عمق در کار خود برسد. حضور او زن را بیدار کرد و وقتی که او به خود آمد، هویت خویش را آشکار کرد. او الهه ی آگاهی از حقیقت بود، حقیقی که خرد آن را آشکار می سازد! تحیر نارادا با این پرده بردای بیشتر هم شد. پرسید شما دیگر چه نیازی به مراقبه دارید؟ بر چه چیزی تمرکز می کنید؟ او پاسخ داد: من به دنبال آن شادی بی انتهایی هستم که از تفکر بر پای نیلوفرین کریشنا به دست می آید، من تمرکز می کنم که خود را گاپی کنم، یعنی که تسلیم کریشنا است. و این همان شادی نشات گرفته از تفکر است، یا همان باکتی (از خود گذشتگی).